ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΙ ΕΙΝΑΙ
Η μοναξιά ως τερματικός σταθμός της γνώσης
Η γνώση δεν έχει επιστροφή, αφού από τη στιγμή που κάτι γνωρίζεις δεν μπορείς να λειτουργήσεις ποτέ ξανά σαν να μην το γνωρίζεις
Η νόσος που δεν είναι νόσος
Η κατάθλιψη στον κόσμο βαίνει διαρκώς αυξανόμενη. Οι αριθμοί είναι αρκούντως… καταθλιπτικοί: περίπου 20% των ανθρώπων στον πλανήτη θα εμφανίσει σε κάποιο στάδιο της ζωής του τυπικό επεισόδιο μείζονος κατάθλιψης
Από τον άνθρακα στη νόηση
Η κατανόηση επέρχεται κατόπιν όχι μόνο της γνώσης αλλά και του αντίθετου πόλου της γνώσης, δηλαδή της άγνοιας
Το ξυράφι του Όκκαμ ως η αισθητική της λογικής
Όταν οι λύσεις είναι σχετικές, θα έμοιαζε γενικά αυτονόητο, αυτή που είναι έστω και λίγο χειρότερη να απορρίπτεται άμεσα και πλήρως έναντι της αμέσως καλύτερης.
Χρειαζόμαστε, αλήθεια το συναίσθημα;
Η μεγάλη διαφορά των συναισθημάτων από τα συμπεράσματα έχει να κάνει με το χρόνο που χρειάζεται για την ανανέωσή τους
Τι σημαίνει το φύλο στη βιολογία;
Τα άτομα ειδικά των πιο εξελιγμένων πολυκύτταρων ειδών έχασαν την ικανότητα να αναπαράγονται αυτόνομα, εδώ και περίπου 1 δισεκατομμύριο χρόνια
Τα συναισθήματα ως παράλληλη γλώσσα
Στο βιοχημικό επίπεδο, τα συναισθήματα είναι ο πρόγονος της κλασσικά θεωρούμενης συμβολικής γλώσσας
Στο κυνήγι της κρυφής αιτίας
Η ενόραση στο χρόνο μοιάζει με ιστορία. Μελετά, μεταμόρφωση τη μεταμόρφωση, τις διαδοχικές στο χρόνο καταστάσεις, με εργαλείο της ένα κοινό νήμα αφήγησης προς τον ακροατή της, που δεν είναι άλλος από εμάς
Η πολυσήμαντη πολυσημία του logos
Η ελληνική λέξη «λόγος» (διεθνώς: logos), σημαίνει κατά μια πολυσήμαντη πολυσημία, κυριολεκτικά και όχι μεταφορικά, το σκοπό, την αιτία, τη λογική, το λογαριασμό, τη μονάδα μέτρησης, την αναλογία, τη διαίρεση, το πηλίκο, τη γλώσσα, τη δημόσια ομιλία, την ηθική δέσμευση, τη σύνθετη θεολογική έννοια του Υιού του Θεού «δι ου τα πάντα εγένετο» και ίσως και άλλα που παραβλέπω
Μια σύνοψη: γιατί "τι είναι το τι είναι" και όχι απλά, "τι είναι";
Το ερώτημα "τι είναι" γνωστοποιεί τη γνώση προς τα μέσα και προς τα άλλα μέρη και επιταχύνει έτσι τη γνώση και τη γνώση της γνώσης
Εξηγώντας το χάος
Στα χαοτικά παιχνίδια και συστήματα, όμως, οι συνέπειες αθροίζονται και «κάτω από την επιφάνεια», καθώς υπάρχουν κινήσεις που λειτουργούν «υπο-βηματικά» εξαιτίας της πολυπλοκότητας των αλληλεπιδράσεων
Χορεύοντας με το χάος
Η έκκριση της ντοπαμίνης είναι συνδεδεμένη όχι μόνο με την τελική και συχνά απρόβλεπτη έκβαση μιας διαδικασίας, αλλά και με την ίδια τη διαδικασία
Υπάρχει κάτι πριν από τη γνώση;
Ο άνθρωπος με τη συνείδησή του μπορεί να εντοπίσει μέσα του, ως προεγχαραγμένη, την τάση διαχωρισμού των μερών του κόσμου σε αγαθά και μη, σε καλά και κακά, δίνοντάς σε αυτό συγκεκριμένους ορισμούς, κριτήρια και περιεχόμενο, ανάλογα με όλες τις διαμορφωτικές καταστάσεις στις οποίες εκτίθεται
Ποιος ρωτά «τι είναι…» και γιατί;
Η οποιασδήποτε φύσης εξήγηση του «τι είναι», όπως και οποιουδήποτε αλλού μέρους του κόσμου, είναι εξ ορισμού κάτι εντελώς διαφορετικό από τον ίδιο τον κόσμο, όπως ακριβώς ένας χάρτης δεν είναι και η περιοχή που απεικονίζει
Η φύση των νοητικών χειρισμών
Πώς δηλαδή θα μπορούσαμε να κατανοήσουμε βιωματικά την ουσία της κατανόησης;
Η νευρολογική ουσία της κατανόησης
Ο δυτικός πολιτισμός λογαριάζεται ως «ακουστικός πολιτισμός», υπό την έννοια ότι τα ακροελάχιστα συμβολικά μέρη του, οι λέξεις, είναι πρωτίστως ήχοι (φθόγγοι)
Η Λερναία Ύδρα της μάθησης
Με το πλήθος των αιτίων ενός αποτελέσματος και το πλήθος των αποτελεσμάτων ενός αιτίου, μια αρχική μονοδιάστατη αιτιακή αλυσίδα μετατρέπεται σε ένα πλέγμα συσχετίσεων
Το -καθόλου απλό- ζήτημα της αιτίας
"Όταν επιχειρούμε να προσδιορίσουμε αν κάτι είναι αιτία ή αποτέλεσμα, θα πρέπει σίγουρα να συμπεριλάβουμε ένα χρονικό κριτήριο (η αιτία προηγείται). Σίγουρα, τίποτα το μελλοντικό δεν μπορεί να προκαλέσει αποτελέσματα στο παρελθόν, όμως πολλά από όσα προηγούνται δεν είναι αίτια όσων έπονται."