Editorial
Στην επαρχία δεν υπάρχουν μόνον αστυνομικές ειδήσεις
Δεν θελήσαμε να δώσουμε άλλες λεπτομέρειες. Κι όχι από δημοσιογραφικό savoir vivre ή κούφια δεοντολογική εμμονή... Οι εκπομπές ...ποικίλης ύλης βρήκαν θέμα να κανιβαλίσουν. Οι ενστάσεις πολλές. Δεν ανταποκριθήκαμε κι ας φιγουράριζε το θέμα στην πρώτη μας σελίδα χθες! Το πρώτον είναι ότι μιλάμε για μικρά παιδιά του Δημοτικού. Η γενίκευση μπορεί να προβάλλει οιονεί φαντασιώσεις, να λεκιάσει την εύθραυστη παιδική καθημερινότητα. Είναι μια σχολική κοινότητα, που αντέδρασε, όπως έπρεπε, συνεργάστηκε, οργάνωσε, αποκάλυψε. Τα υπόλοιπα είναι δουλειά της Δικαιοσύνης και των υπηρεσιακών φορέων.
Ας οργανωθούμε αλλά γιατί άραγε;
Η κρίση, εκτός των άλλων, είναι και μεγάλο σχολείο. Η ύφεση ως περιστολή της οικονομίας ωθεί σε σκέψεις και επινοήσεις για το ξεπέρασμά της. Πως αλλιώς να εξηγήσει κανείς ότι τώρα επιτέλους τίθεται επί τάπητος σε επίπεδο τοπικής πολιτικής και διοίκησης η ανάγκη εκπόνησης στρατηγικού σχεδίου για την τουριστική οικονομία, την προβολή, τις υποδομές και τη διαχείριση; Κάλλιο αργά παρά ποτέ! Επιβεβλημένη όσο και αυτονόητη και η σκέψη που πρυτάνευσε χθες στην συνεδρίαση της ΠΕΔΙΝ για την οργανωμένη συνεργασία των τοπικών κοινωνιών με το πανεπιστήμιο και το ΤΕΙ Ιονίων. Επιτέλους!
Το ιστορικό κέντρο της Κέρκυρας η καρδιά των Επτανήσων
Και ξαφνικά ανακαλύψαμε (σ.σ. επιτέλους) την παλιά πόλη της Κέρκυρας, τις οχυρώσεις και το ιστορικό της κέντρο. Διαπιστώσαμε ότι είναι ένας ζωντανός και γι αυτό αναπαραγόμενος πόρος, υπό προϋποθέσεις μάλιστα, προς όφελος όλων εκτός αυτού του ιδίου... Είναι εύκολο να γράψει κανείς ύμνους στο όνομα και την διαδρομή του στον χρόνο. Για την ομορφιά και την ατμόσφαιρά του. Εκείνο που, τουλάχιστον μέχρι στιγμής έχει αποδειχθεί δύσκολο είναι να "δέσει" την υπόθεση της επτανησιακής συνοχής, μεριμνώντας για την "αξιοποίηση" της πόλης-μνημείο...
Αστική γαιοπρόσοδος
Οι κανόνες και οι κανονισμοί είναι αναμφίβολα περιστολή των ελευθεριών. Η ελευθερία και η αυθαιρεσία είναι έννοιες γειτονικές. Το περιεχόμενο τους δίνεται από την συνείδηση ενός εκάστου των πολιτών. Ολοκληρώνεται στις συλλογικότητές τους, στην συνολική κοινωνία. Κι αντανακλά στον πολιτισμό και τις προσδοκίες της. Τις ελπίδες της για το παρόν και το μέλλον.
Με σύνεση και συναίνεση
Είναι μια περίοδος που η Κέρκυρα δείχνει σα να ετοιμάζεται ν΄ ανέβει κατηγορία! Κι ο λόγος δεν γίνεται για την ποδοσφαιρική ομάδα αλλά κυρίως για την ιστορική πόλη. Μια ομοβροντία κανόνων και σχεδίων αφορά στην καθημερινή της λειτουργία και την οικονομική της συμπεριφορά.
Is this Sparta?
Η προοπτική του εκτοπισμού των ελληνικών συμφερόντων από την ξενοδοχειακή αγορά, π.χ. από τους Πέρσες, δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη. Ούτε να αντιμετωπισθεί με την υπεροψία του είδους "από πίτα που δεν τρως, τι σε μέλει κι αν... δοθεί". Και τούτο διότι όσο θα μεγαλώνει η απόσταση, (σ.σ. που δεν είναι απλώς εθνική αλλά συνιστά ποιοτική διαφορά) ανάμεσα στο κεφάλαιο και την εργασία, τόσο θα συγκεντρώνονται μαύρα σύννεφα πάνω από τη δεύτερη. Κι όσο θα φτωχαίνει η εργασία, τόσο θα στριμώχνεται η τοπική αγορά και το εισόδημα της μικρής, οικογενειακής επχείρησης.
Σφίξανε οι... ρόλοι!
Η Πρωταπριλιά πρέπει μάλλον να προστεθεί στις εθνικές γιορτές και τις αργίες. Όσον αφορά στο δεύτερο, έτσι όπως έχουν γίνει τα πράγματα, όσο και να δουλεύει ο Έλληνας δεν αλλάζει κάτι... Όσον αφορά στο εορταστικό του πράγματος, με τόσο "παραμύθι", που έχει καταναλώσει ο πολίτης, είναι ζήτημα εάν μπορεί πλέον να ξεχωρίσει την αλήθεια από το ψέμα!
Αυτή η μάχη είναι αλίμονο, άνιση!
Είναι αλήθεια ότι η συμπερίληψη της Κέρκυρας στον τιμητικό κατάλογο των μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της Unesco έγινε ύστερα από αίτηση της και αφού κρίθηκαν οι "υποσχέσεις" για τη φροντίδα που όφειλε στο μνημείο, επαρκείς. Δηλ. ότι "εμείς" θα βρίσκαμε τους τρόπους και τους πόρους για να φροντίσουμε τον τόπο μας-μνημείο! Έκτοτε παρήλθε πολύς καιρός, του χρόνου θα συμπληρωθεί μια δεκαετία ήδη, από ΄κείνο το ταξίδι των εκπροσώπων των φορέων στη Ν. Ζηλανδία. "Φάγαμε" πολύ χρόνο με το διαδικαστικό, εάν δηλ. έπρεπε να συσταθεί Γραφείο του Μνημείου ή όχι (σ.σ. άγνωστο γιατί εφόσον υπήρχε το Γραφείο παλιάς πόλης του Δήμου αλλά τέλος πάντων).
Μήπως να φτιάχνατε τους δρόμους της πόλης;
Αναρωτιέται κανείς τι πρέπει να γίνει για να ασφαλτοστρωθούν οι δρόμοι της πόλης; Οι περισσότεροι έχουν διατρηθεί, σκαφτεί πολλάκις και με διάφορους τρόπους ώστε να "περάσουν" σωλήνες ύδρευσης, αποχέτευσης, καλώδια ηλεκτρικού, οπτικών ινών και διάφορες άλλες συνδέσεις. Κάθε φορά η εργολαβία αποκαθιστούσε (;) μόνο το μέρος του δρόμου που είχε χαλάσει, συμβάλλοντας έτσι σε μια διαμόρφωση του δρόμου πολλών επιπέδων, απειλή νέων κρατήρων, που με την πρώτη βροχή σχηματίζονται. Ιδιαιτέρως μάλιστα στις μεγάλες εργολαβίες, ανέκαθεν ήταν απορίας άξιον γιατί δεν περιλαμβάνεται στην αποπεράτωση του έργου, π.χ. αλλαγή αγωγών αποχέτευσης, η πλήρης αποκατάσταση του οδοστρώματος;
Εμφύλιοι στα 1821
Σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης, κατά την εξέλιξη μιας Επανάστασης, και ενώ ξεκινά η μάχη για την εξουσία, εμφανίζονται Εμφύλιοι πόλεμοι που διασπούν την ομάδα των επαναστατικών δυνάμεων.
