Αυτό το δίχτυ έχει ονόματα βαριά
Editorial
16 Ιουνίου 2017
/ 14:44
Οι τουρίστες είναι περισσότεροι από κάθε άλλη φορά, τα λεφτά είναι λιγότερα! Κι έτσι θα είναι από ΄δω και ΄μπρος. Οι Ευρωπαίοι φτώχυναν και μείωσαν μεσοσταθμικά τον χρόνο των διακοπών τους.
Ιδιαιτέρως οι Βρετανοί αγοράζουν τουριστικές υπηρεσίες εκτός Ηνωμένου Βασιλείου ακριβότερα απ' όσο ποτέ άλλοτε. Παραλλήλως οι γερμανικών συμφερόντων, πρ. βρετανικοί τουρ οπερέιτορ, μετέρχονται κάθε μέθοδο, χρησιμοποιώντας κάθε πρόσφορο εργαλείο ώστε να ενθυλακώνουν όσο μεγαλύτερο μέρος μπορούν της δαπάνης για διακοπές. Με ανάλογο τρόπο θα λειτουργήσει και η γερμανική διαχείριση των ελληνικών, περιφερειακών αεροδρομίων. Το deal μπορεί να αφήνει κάποια χρήματα στο βαρέλι δίχως πάτο που αποκαλείται αυτάρεσκα, δημόσιο Ταμείο, όμως το διάφορο γίνεται πρόσοδος για τη γερμανικών συμφερόντων εταιρεία.
Στις τουριστικές περιοχές και ενόσω η ψηφιακή τσιμπίδα βελτιώνει τις εισπρακτικές της επιδόσεις, δεν είναι λίγοι εκείνοι οι επαγγελματίες που πιστεύουν ότι τελικώς θα τα καταφέρουν να ξεφύγουν από τη μέγγενη, πούχει στηθεί. Για τους μισθωτούς δεν γίνεται λόγος. Έχουν προ πολλού παραδώσει το πνεύμα. Άλλωστε η πρώτη επιδίωξη των δανειστών ήταν η δραστική περιστολή των όποιων αποδόσεων της εργασίας.
Τούτων δοθέντων, το φως που αργοφέγγει στο βάθος του τούνελ δεν είναι της εξόδου αλλά της πυράς που καίει όνειρα και ψευδαισθήσεις. Συγγνώμη αν σας στεναχώρησα...
Κάπως έτσι θα κυλάνε τα πράγματα πλέον... Κι αυτό στην καλύτερη περίπτωση, διότι υπάρχει και η άλλη Ελλάδα, της Αθήνας και των άλλων μεγάλων πόλεων, που δεν έχουν τον δικό μας τουρισμό. Η ζωή τους εκεί χειροτερεύει με μεγαλύτερους ρυθμούς ενώ οι πρόσφατες ρυθμίσεις, που νομοθετήθηκαν προκειμένου να αξιολογηθεί ως βιώσιμη η οικονομία του ελληνικού σχηματισμού, παγιώνουν αυτήν την κατάσταση για πολλές δεκαετίες. Αυτά είναι αλίμονο τα «νέα», είτε αποκαλούνται Μνημόνιο 4 είτε όχι. Η εθνική ανεξαρτησία έγινε «ανάμνηση παλιά, κίτρινο γράμμα στο συρτάρι»!
Στις τουριστικές περιοχές και ενόσω η ψηφιακή τσιμπίδα βελτιώνει τις εισπρακτικές της επιδόσεις, δεν είναι λίγοι εκείνοι οι επαγγελματίες που πιστεύουν ότι τελικώς θα τα καταφέρουν να ξεφύγουν από τη μέγγενη, πούχει στηθεί. Για τους μισθωτούς δεν γίνεται λόγος. Έχουν προ πολλού παραδώσει το πνεύμα. Άλλωστε η πρώτη επιδίωξη των δανειστών ήταν η δραστική περιστολή των όποιων αποδόσεων της εργασίας.
Για τις τιμές δεν γεννάται θέμα μείωσης. Οι τιμές για μια χώρα που εισάγει σκόρδο από τη Λατινική Αμερική, οι τιμές διαμορφώνονται διεθνώς κι εδώ επιβαρύνονται ακόμα περισσότερο λόγω διαδικασιών και μεσολαβήσεων.
Τούτων δοθέντων, το φως που αργοφέγγει στο βάθος του τούνελ δεν είναι της εξόδου αλλά της πυράς που καίει όνειρα και ψευδαισθήσεις. Συγγνώμη αν σας στεναχώρησα...
