Ουδείς «άσφαλτος» περί τη διαχείριση των σκουπιδιών!
Editorial
01 Αυγούστου 2017
/ 13:51
Θεάρεστο το έργο της πρωτοβουλίας Νεράντζη. Εκτιμητέα η αρωγή από σχετικές με την καθαριότητα επιχειρήσεις, που έσπευσαν για το πλύσιμο των δρόμων. Οι εθελοντές όμως ήταν ελάχιστοι.
Θεάρεστο το έργο της πρωτοβουλίας Νεράντζη. Αναμφισβήτητη η συνεργασία με τη δημοτική Υπηρεσία καθαριότητας. Εκτιμητέα η αρωγή από σχετικές με την καθαριότητα επιχειρήσεις, που έσπευσαν κι αυτές στη δράση για το πλύσιμο των κεντρικών δρόμων της πόλης. Οι εθελοντές όμως ήταν ελάχιστοι.
Είναι χιλιοειπωμένο ότι η καθαριότητα δεν μπορεί να είναι μόνον το αποτέλεσμα της δραστηριότητας της φερώνυμης, δημοτικής Υπηρεσίας. Και ότι οι πρωτοβουλίες σαν του Νεράντζη, και όσων συνέβαλαν, θα μετρήσουν την επιτυχία τους όχι από την προσωρινή πάστρα των δρόμων αλλά από την επικοινωνιακή δύναμη του παραδείγματος για την επιθυμητή αλλαγή της συμπεριφοράς μας. Διαφορετικά ο Νεράντζης μαζεύει δημοφιλία, ακόμα κι αν δεν είναι αυτός ο σκοπός της πρωτοβουλίας, και 'μεις, όλοι οι υπόλοιποι, αποκτάμε ένα ακόμα άλλοθι για την αντικοινωνική συμπεριφορά που συχνά επιδεικνύουμε, αλλά και τα κριτήρια των πολιτικών επιλογών μας!
Αναλόγως και οι μηδενιστικές αντιδράσεις του είδους «να φύγετε, να πάτε αλλού», που συνήθως βοηθάνε ώστε να ξεπλύνει ο καθένας και τις αμαρτίες του για την κακή εξέλιξη των περιβαλλοντικών θεμάτων στο νησί, δεν αποδεικνύεται και ο καλύτερος τρόπος για να υπάρξουν επιτέλους και εδώ υποδομές προστασίας του περιβάλλοντος, που η λειτουργία τους θα αποτρέπει καθημερινά την επανάληψη της σημερινής, νοσηρής και βρωμερής κατάστασης. Η επανάληψη της ίδιας στάσης, απλώς (;) με την αλλαγή ρόλων αναφορικά με 'κείνους που ρίχνουν και 'κείνους που τρώνε το ανάθεμα, δεν προοιωνίζεται καμιά πρόοδο του θέματος.
Το θέμα έτσι, μ' αυτόν τον τρόπο, δεν έχει φτάσει ποτέ στις συνεδριάσεις των καθ' ύλην αρμοδίων συμβουλίων των τοπικών Διοικήσεων, και στα δυο επίπεδα! Ποτέ! Συνήθως εκείνοι που έχουν τη διοικητική ευθύνη και υποχρέωση, κάτι ψελλίζουν για πλάνα και χρονοδιαγράμματα, συχνά στο περίπου και με τη ρετσινιά του πρότερου μη «έντιμου» βίου, και οι άλλοι αποδεικνύουν το προνόμιο της ιδιοκτησίας, της αγωνίας και της ευαισθησίας για το δράμα των πολιτών κοκ.
Αυτό το θέατρο σύντροφοι, δεν οδηγεί πουθενά. Η επανάληψη του δε, με κάθε ευκαιρία, απλώς μικραίνει την απόσταση από το μεγαλύτερο αδιέξοδο. Και τότε δεν θα μας ξεπλένει καμιά μάνικα του συμπαθή και πραγματικού ευπατρίδη, Σπ. Νεράντζη! Αν με καταλαβαίνεις;
Είναι χιλιοειπωμένο ότι η καθαριότητα δεν μπορεί να είναι μόνον το αποτέλεσμα της δραστηριότητας της φερώνυμης, δημοτικής Υπηρεσίας. Και ότι οι πρωτοβουλίες σαν του Νεράντζη, και όσων συνέβαλαν, θα μετρήσουν την επιτυχία τους όχι από την προσωρινή πάστρα των δρόμων αλλά από την επικοινωνιακή δύναμη του παραδείγματος για την επιθυμητή αλλαγή της συμπεριφοράς μας. Διαφορετικά ο Νεράντζης μαζεύει δημοφιλία, ακόμα κι αν δεν είναι αυτός ο σκοπός της πρωτοβουλίας, και 'μεις, όλοι οι υπόλοιποι, αποκτάμε ένα ακόμα άλλοθι για την αντικοινωνική συμπεριφορά που συχνά επιδεικνύουμε, αλλά και τα κριτήρια των πολιτικών επιλογών μας!
Αναλόγως και οι μηδενιστικές αντιδράσεις του είδους «να φύγετε, να πάτε αλλού», που συνήθως βοηθάνε ώστε να ξεπλύνει ο καθένας και τις αμαρτίες του για την κακή εξέλιξη των περιβαλλοντικών θεμάτων στο νησί, δεν αποδεικνύεται και ο καλύτερος τρόπος για να υπάρξουν επιτέλους και εδώ υποδομές προστασίας του περιβάλλοντος, που η λειτουργία τους θα αποτρέπει καθημερινά την επανάληψη της σημερινής, νοσηρής και βρωμερής κατάστασης. Η επανάληψη της ίδιας στάσης, απλώς (;) με την αλλαγή ρόλων αναφορικά με 'κείνους που ρίχνουν και 'κείνους που τρώνε το ανάθεμα, δεν προοιωνίζεται καμιά πρόοδο του θέματος.
Το θέμα έτσι, μ' αυτόν τον τρόπο, δεν έχει φτάσει ποτέ στις συνεδριάσεις των καθ' ύλην αρμοδίων συμβουλίων των τοπικών Διοικήσεων, και στα δυο επίπεδα! Ποτέ! Συνήθως εκείνοι που έχουν τη διοικητική ευθύνη και υποχρέωση, κάτι ψελλίζουν για πλάνα και χρονοδιαγράμματα, συχνά στο περίπου και με τη ρετσινιά του πρότερου μη «έντιμου» βίου, και οι άλλοι αποδεικνύουν το προνόμιο της ιδιοκτησίας, της αγωνίας και της ευαισθησίας για το δράμα των πολιτών κοκ.
Αυτό το θέατρο σύντροφοι, δεν οδηγεί πουθενά. Η επανάληψη του δε, με κάθε ευκαιρία, απλώς μικραίνει την απόσταση από το μεγαλύτερο αδιέξοδο. Και τότε δεν θα μας ξεπλένει καμιά μάνικα του συμπαθή και πραγματικού ευπατρίδη, Σπ. Νεράντζη! Αν με καταλαβαίνεις;
