Τούτο το καψόνι μοιάζει νάναι ολόκληρη η ζωή!*
Editorial
12 Ιουλίου 2017
/ 10:50
Με την επιφύλαξη του παροιμιώδους περί της αστείρευτης γνώσης πλήθους τραγουδιών έξω όμως από τον χορό,
επισημαίνεται ότι εκείνο που μας έλειπε είναι η ίντριγκα στο εσωτερικό της δημοτικής πλειοψηφίας. Κι η αναφορά γίνεται στην ίντριγκα διότι εξακολουθεί να εκκρεμεί η δημόσια κριτική επί των πεπραγμένων της δημοτικής Αρχής, όπως πολιτικώς επιβάλλεται και άλλωστε ο νομοθέτης προέβλεψε, και πάντως για τη μετατροπή της γκρίνιας σε χρήσιμο, πολιτικό λόγο.
Η συγκυρία, της συμπλήρωσης του μισού χρόνου της μακρύτερης για πρώτη φορά, δημοτικής θητείας, μπορεί να αποδειχθεί η καλύτερη ώστε να βελτιωθεί η απόδοση του διοικητικού έργου και ίσως να δημιουργηθούν οι καλύτερες προϋποθέσεις για την επόμενη εκλογική αντιπαράθεση. Κυρίως για τα όσα θα ακολουθήσουν την επόμενη εκλογική νίκη, όποιου θα επιθυμούσε να δοκιμάσει το ...ποτήριον τούτο.
Το σημείωμα της σύνταξης δεν είναι ο πιο φιλόξενος χώρος για την παράθεση πλήθους παραδειγμάτων αβελτηρίας και αντιπολιτευόμενης συμπολίτευσης, συμπεριφορών είτε λόγω έξεως δευτέρας φύσεως εκ του προτέρου εντίμου βίου είτε λόγω της αδυναμίας να δέσει η τουλάχιστον συγκυριακώς διαμορφωθείσα πλειοψηφία, πριν από δυόμισι χρόνια, εύκολα θριαμβεύσασα εφόσον ο απερχόμενος φαινόταν δια γυμνού οφθαλμού πως τρέκλιζε... Τόβλεπε άλλωστε και το κόμμα του...
Έκτοτε οι χειρισμοί που έγιναν, σε πολλά μέτωπα, μπορεί και να μην ήταν οι καλύτεροι. Οι παρθένοι είχαν κι αυτοί το δικαίωμα στην πρώτη τους νύχτα εφόσον τους αναγνωρίστηκε η υπεροπλία του άσπιλου βίου έναντι της καπατσοσύνης του σκοινιού και του παλουκιού. Όμως αυτό δεν φτάνει. Διατίθενται περίπου δυόμισι χρόνια ακόμα ώστε να αποδεχθεί του λόγου (σ.σ. και της ψήφου) το αληθές! Δεν είναι λίγα. Είναι σχεδόν όση θητεία είχαν συνολικά οι προηγούμενοι...
* Στίχοι από τον «λαϊκό τραγουδιστή» (1976) του Διονύση Σαββόπουλου για την ταινία Happy day του Π. Βούλγαρη
Η συγκυρία, της συμπλήρωσης του μισού χρόνου της μακρύτερης για πρώτη φορά, δημοτικής θητείας, μπορεί να αποδειχθεί η καλύτερη ώστε να βελτιωθεί η απόδοση του διοικητικού έργου και ίσως να δημιουργηθούν οι καλύτερες προϋποθέσεις για την επόμενη εκλογική αντιπαράθεση. Κυρίως για τα όσα θα ακολουθήσουν την επόμενη εκλογική νίκη, όποιου θα επιθυμούσε να δοκιμάσει το ...ποτήριον τούτο.
Διότι είναι άλλο πράγμα, το χρόνιο, δισεπίλυτο και επώδυνο των δημοτικών προβλημάτων, που έχουν άλλωστε συσσωρευτεί και άλλο το λάκτισμα της στρογγυλής θεάς στα μνήματα, προκειμένου να πολιτευόμαστε δήθεν αδαπάνως και πάντως τρώγοντας τις σάρκες τις δικές μας και του νησιού ολόκληρου (σ.σ. αν επτρέπεται το κανιβαλικόν της έκφρασης;)!
Το σημείωμα της σύνταξης δεν είναι ο πιο φιλόξενος χώρος για την παράθεση πλήθους παραδειγμάτων αβελτηρίας και αντιπολιτευόμενης συμπολίτευσης, συμπεριφορών είτε λόγω έξεως δευτέρας φύσεως εκ του προτέρου εντίμου βίου είτε λόγω της αδυναμίας να δέσει η τουλάχιστον συγκυριακώς διαμορφωθείσα πλειοψηφία, πριν από δυόμισι χρόνια, εύκολα θριαμβεύσασα εφόσον ο απερχόμενος φαινόταν δια γυμνού οφθαλμού πως τρέκλιζε... Τόβλεπε άλλωστε και το κόμμα του...
Έκτοτε οι χειρισμοί που έγιναν, σε πολλά μέτωπα, μπορεί και να μην ήταν οι καλύτεροι. Οι παρθένοι είχαν κι αυτοί το δικαίωμα στην πρώτη τους νύχτα εφόσον τους αναγνωρίστηκε η υπεροπλία του άσπιλου βίου έναντι της καπατσοσύνης του σκοινιού και του παλουκιού. Όμως αυτό δεν φτάνει. Διατίθενται περίπου δυόμισι χρόνια ακόμα ώστε να αποδεχθεί του λόγου (σ.σ. και της ψήφου) το αληθές! Δεν είναι λίγα. Είναι σχεδόν όση θητεία είχαν συνολικά οι προηγούμενοι...
* Στίχοι από τον «λαϊκό τραγουδιστή» (1976) του Διονύση Σαββόπουλου για την ταινία Happy day του Π. Βούλγαρη
