Επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη
Editorial
30 Μαΐου 2017
/ 13:40
Με κυβέρνηση Μητσοτάκη και αριστίνδην βουλευτή Κερκύρας τον δηλωμένο φιλοβασιλικό, Γ. Ράλλη, ο δήμος υπό την ηγεσία του Χ. Σαρλή απελευθέρωσε την Παλαιόπολη/Μον ρεπό.
Κάτι τέτοιο είχε να συμβεί από την κυβέρνηση Αλεξάνδρου Παπαναστασίου (1924) και το Ψήφισμα της Δ΄ Συντακτικής Συνέλευσης, με το οποίο κηρύχτηκε έκπτωτη η Δυναστεία. Εκείνο όμως που πιστώνεται στη διοίκηση Μητσοτάκη, παρά την εξαγωγή από το Τατόι της κινητής «περιουσίας» της οικογένειας Γκλύξμπουργκ, που αποδόθηκε στις παραδοσιακά καλές σχέσεις του πρωθυπουργού με το παλάτι, είναι ότι αφέθηκε να λειτουργήσει ανεπηρέαστα η Δικαιοσύνη. Γεγονός που απέφερε μιαν ιστορική νίκη για τον Δήμο Κερκυραίων και την επιστροφή του σημαντικού αρχαιολογικού χώρου και της έπαυλης στον φυσικό τους ιδιοκτήτη.
Η ανεπηρέαστη λειτουργία της Δικαιοσύνης μπορεί να θεωρείται αυτονόητη αλλά δεν βλάφτει να επισημαίνεται... Η πολιτεία Μητσοτάκη ('90-'93) ακόμα κι αν θεωρήσει κάποιος ότι τα όσα συνέβαιναν στο εσωτερικό ήταν παντελώς άσχετα με τα κοσμογονικά συμβάντα στον περίγυρο της Χώρας, υπήρξε αναμφίβολα σημαντική όσο και οι κερκυραϊκές της εκδοχές, εξαιτίας μιας ιστορικής... σύμπτωσης.
Εκείνη την περίοδο, που άρχισαν να αλλάζουν τα σύνορα του ανατολικού κόσμου, η θεσμική Κέρκυρα ανέκτησε διπλωματικό ρόλο, γεγονός που αποδίδεται και στην καλή χημεία του επικεφαλής του διπλωματικού Γραφείου του πρωθυπουργού, Δ. Αβραμόπουλου με τον δήμαρχο Σαρλή.
Υποχρεωτικά ανασύρεται από την παλαιότερη σήμερα, μάχιμη δημοσιογραφική μνήμη και η εκφώνηση του πανηγυρικού της 21 Μαΐου του 1992, όταν ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης, εδώ στην Κέρκυρα και εν μέσω της διεκδίκησης για την απελευθέρωση του Μον ρεπό, άκουγε τα σχολιανά του από τον ομιλητή, καθηγητή του Ιονίου Πανεπιστημίου, Αύγουστο Σορδίνα. Οι αναφορές του διεθνούς φήμης ανθρωπολόγου, δεν κατόρθωσαν πάντως να απαλείψουν το εμβληματικό χαμόγελο του Κ. Μητσοτάκη...
Η ανεπηρέαστη λειτουργία της Δικαιοσύνης μπορεί να θεωρείται αυτονόητη αλλά δεν βλάφτει να επισημαίνεται... Η πολιτεία Μητσοτάκη ('90-'93) ακόμα κι αν θεωρήσει κάποιος ότι τα όσα συνέβαιναν στο εσωτερικό ήταν παντελώς άσχετα με τα κοσμογονικά συμβάντα στον περίγυρο της Χώρας, υπήρξε αναμφίβολα σημαντική όσο και οι κερκυραϊκές της εκδοχές, εξαιτίας μιας ιστορικής... σύμπτωσης.
Το Βελιγράδι στην ατμόσφαιρα της αδελφοκτόνας σύγκρουσης με τους άλλους Νότιους Σλάβους, προήγαγε στη διπλωματική του ατζέντα τις αναφορές στα λίκνα του σερβικού έθνους, το Κοσσυφοπέδιο και τη Μετόχια για την ιστορική μάχη εκεί με τις δυνάμεις του Σουλτάνου, και την Κέρκυρα, όπου κατέφυγε και ανένηψε ο στρατός και η σερβική Βουλή στον α' παγκόσμιο πόλεμο.
Εκείνη την περίοδο, που άρχισαν να αλλάζουν τα σύνορα του ανατολικού κόσμου, η θεσμική Κέρκυρα ανέκτησε διπλωματικό ρόλο, γεγονός που αποδίδεται και στην καλή χημεία του επικεφαλής του διπλωματικού Γραφείου του πρωθυπουργού, Δ. Αβραμόπουλου με τον δήμαρχο Σαρλή.
Υποχρεωτικά ανασύρεται από την παλαιότερη σήμερα, μάχιμη δημοσιογραφική μνήμη και η εκφώνηση του πανηγυρικού της 21 Μαΐου του 1992, όταν ο πρωθυπουργός Μητσοτάκης, εδώ στην Κέρκυρα και εν μέσω της διεκδίκησης για την απελευθέρωση του Μον ρεπό, άκουγε τα σχολιανά του από τον ομιλητή, καθηγητή του Ιονίου Πανεπιστημίου, Αύγουστο Σορδίνα. Οι αναφορές του διεθνούς φήμης ανθρωπολόγου, δεν κατόρθωσαν πάντως να απαλείψουν το εμβληματικό χαμόγελο του Κ. Μητσοτάκη...
