Ο αναμάρτητος και ο λίθος

Αν υπάρχει ένα δίδαγμα από το πρόσφατο φιάσκο ενώπιον του ΚΑΣ για τα έργα στο λιμάνι, είναι η κατανόηση της αναγκαιότητας της συνεργασίας. Η όσο το δυνατόν υπέρβαση της γραφειοκρατίας και του υπηρεσιακού, καταναγκαστικού εγωισμού. Οι αναφορές αυτές όμως είναι άδικο να εξαντλούνται σε μια χούφτα υπαλλήλους. Απευθύνονται στον καθέναν κάτοικο αυτής της πόλης. Ιδιατέρως σε ΄κείνους που συνηθίσαμε στην ανάθεση, να κρυβόμαστε πίσω από την πιο περιορισμένη "ανάγνωση" των υποχρεώσεων μας και να καταχρώμαστε το μνημειώδες "τα παράπονα, στον δήμαρχο". Η παρατήρηση αυτή δεν συνιστά πολιτικολογικό υπαινιγμό επί του παρόντος αλλά πάγια και διαρκή προτροπή για την αναγκαία αλλαγή νοοτροπίας. Ήγουν την επίδειξη σεβασμού στον τόπο, που ζούμε!

Περί Τύπου γενικώς, με αφορμή μια... αφορμή

Ο Τύπος δεν είναι ένα ... ατύχημα της ιστορίας. Δεν προέκυψε παρεμπιπτόντως. Βεβαίως, δεν έχει πάντα δίκιο. Ούτε το αλάθητο έχει. Ενώ δεν είναι λίγες οι φορές στην ιστορία αλλά και τώρα που ανταποκρίνεται στις Σειρήνες κι έτσι απαρνείται το ρόλο του. Κι από ανεξάρτητος μεσολαβητής μαζικής επικοινωνίας και ανιδιοτελής παρατηρητής των δημοσίων δρωμένων μετατρέπεται σε... γραφείο Τύπου της διοίκησης. Πάντως δεν γεννήθηκε μ΄ αυτά τα κουσούρια. Ξεπρόβαλε ως το προϊόν της επαναστατικής ανακάλυψης της δυνατότητας μαζικής (σ.σ. μηχανικής) αναπαραγωγής κειμένων άρα ιδεών. Καθιερώθηκε ως το μέσον διάχυσης του εθνικού προτάγματος, σε κάθε γωνιά της Γηραιάς Ηπείρου, αργότερα ολόκληρου του Πλανήτη. Μετήλθε και του άλματος στον ουρανό, αναφερόμενος στην υπόθεση της Εργασίας...

Τι πήγαν να κάνουν στο ΚΑΣ, οι βουλευτές;

Άγνωστος παραμένει ο λόγος, που οι δυο βουλευτές Κερκύρας του ΣΥΡΙΖΑ πήγαν χθες στο ΚΑΣ μαζί με τον ΟΛΚΕ. Μια καλοπροαίρετη προσέγγιση θα εξαντλούνταν στο προφανές του ενδιαφέροντος τους για την έκβαση του έργου. Όμως η ίδια η διαδικασία δεν αφήνει και πολλά περιθώρια παρεμβάσεων, για να το πούμε κατά το δυνατόν κομψότερα! Ο Οργανισμός ξεκίνησε ένα έργο, του οποίου ο φάκελος, άγνωστο γιατί, δεν ήταν πλήρης. Το έργο αυτό πάντως εντάχθηκε, δημοπρατήθηκε, ο εργολάβος εγκαταστάθηκε κι άρχισε να εκτελείται.

Κάτω τα χέρια από τον ΝΑΟΚ!

Να πούρθε κι η σειρά μας να πούμε και να γράψουμε "κάτω τα χέρια από..."! Η ιστορία με τον ΝΑΟΚ πρέπει να εξομαλυνθεί. Η εκκρεμότητα έρχεται και επανέρχεται στην επικαιρότητα επειδή τόσο η διοίκηση του Λιμανιού όσο και του Ομίλου έχουν καθυστερήσει να τη διευθετήσουν.

Πόσες φορές θα δολοφονήσουμε τον έρμο, τον κυβερνήτη;

Για να μη ρημάξει εντελώς ή να καταλήξει σε κάνα ΤΑΙΠΕΔ (σ.σ. συγγνώμη για τον λαϊκισμό) το μέγαρο Καποδίστρια χρειάζεται το οργανωμένο ενδιαφέρον μας, τώρα που μετακόμισε το Τμήμα Γλωσσών του Πανεπιστημίου. Στην πραγματικότητα εκπέμπεται από καιρό τώρα, το SOS, εφόσον υπολειτουργούσε για τις ανάγκες του Πανεπιστημίου. Και για να είμαστε ακριβέστεροι, εγκαταλείπεται ακριβώς γι΄ αυτό. Επειδή τα οικονομικά του ιδρύματος δεν επιτρέπουν την συντήρησή του. Μπορεί να μην πρόκειται για το σπίτι του πρώτου κυβερνήτη, εφόσον είναι κτίσμα του 1840 ακριβώς όμως εκεί που προϋπήρχε το σπίτι των Καποδίστρια. Όμως είναι Γιάννης Χρόνης, ένα από τα πλέον εμβληματικά κερκυραϊκά νεοκλασσικά, με χιλιάδες αναμνήσεις φορτωμένο, λόγω της συμμετοχής του στη νεώτερη, τοπική ιστορία.

Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου!

Σ΄ένα παπόρο μέσα...

Η τουριστική στρατηγική της αριστερής διοίκησης

Η Περιφέρεια διοικείται από την Αριστερά. Κι όχι από την κυβερνώσα αλλά εκείνη που αποσχίστηκε του ΣΥΡΙΖΑ, εκδηλώνοντας έτσι την αντίθεσή της στην στροφή της ηγετικής του ομάδας πέρσι το καλοκαίρι. Η υπενθύμιση αυτή κρίνεται αναγκαία ως προοίμιο όσων ακολουθούν με φόντο την εκπόνηση στρατηγικού σχεδίου της ΠΙΝ για την τουριστική οικονομία.

Είναι μεγάλος ο καημός να τον αντέξεις δεν μπορείς

Αναρωτιέται κανείς για την προέλευση της κακοδαιμονίας των έργων του ΟΛΚΕ, που καρκινοβατούν όλα, παρά τις προσπάθειες των ανθρώπων του. Εν αρχή ει, η εξ αντικειμένου προβληματική σχέση του Οργανισμού με τα έργα εφόσον αναγκάζεται να σπεύδει στην Περιφέρεια (άλλοτε τη Νομαρχία) εξαιτίας του ότι οι Τεχνικές του Υπηρεσίες δεν μπορούν να "τρέξουν" έργα προϋπολογισμού πάνω από 3 εκατ. €. Δεν είναι πρόδηλο ποιος έχει την κύρια ευθύνη, η σχέση όμως αποδεικνύεται έργω προβληματική. Ύστερα είναι η δημοκρατικά αυθαίρετη δικαιοδοσία του Οργανισμού σ΄ ένα μεγάλο όσο και σημαντικό μέρος της παραθαλάσσιας και της νησιωτικής πόλης χωρίς να υποχρεώνεται να συνεργάζεται θεσμικά, υπηρεσιακά με τον Δήμο, δηλ. την ίδια την πόλη.

"Ο λαός πεινάει"!!! Και ΄σένα τι σε νοιάζει μωρέ;

Μαθαίνοντας το χαρτοφυλάκιο και τα περιουσιακά στοιχεία πολλών εκ των κυβερνητικών στελεχών, παλαιότερων αλλά και τωρινών, αναρωτιέται κανείς τι σχέση έχουμε εμείς οι υπόλοιποι με αυτούς; Άνθρωποι με μεγάλα εισοδήματα και περιουσίες επιδιώκουν να μας πείσουν ότι θλίβονται για την ξεφτιλισμένη τιμή της εργασίας, που επιβάλλεται με βαρειά καρδιά, προκειμένου να ανακάμψει η οικονομία. Και κάπως έτσι προβάλλει αβίαστα το ερώτημα, και σας τις σας νοιάζει; Εφόσον ο λόγος γίνεται για εκατοντάδες χιλ. ευρώ και πολυσέλιδες λίστες με ακίνητα, πως είναι δυνατόν οι άνθρωποι αυτοί να μπορούν να αντιληφθούν τι σημαίνει να παίρνεις 600 το μήνα (σ.σ. στην καλύτερη περίπτωση) και νάχεις 250 νοίκι;

Θωμά είσαι σπίτι; Γιατί σε παίρνω και μιλάει...

Άθελα η σκέψη πετάει στις συναντήσεις του... Πόρτο Αλέγκρε. Τότε που έσπευδαν εκεί μυριάδες, και οι δικοί μας της ανανεωτικής Αριστεράς, να διαδηλώσουν ότι "ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός" και πως "ο άνθρωπος (είναι) πάνω από τα κέρδη". Τώρα οι ίδιοι επιχαίρουν επειδή μέσω οδυνηρών ρυθμίσεων, άνοιξε ο δρόμος για την λεγόμενη πέμπτη αξιολόγηση κι έτσι τη δανειακή χρηματοδότηση της ελληνικής οικονομίας. Το δίχως άλλο, πρόκειται για επίδειξη κυνικού ρεαλισμού. Όμως ποια σχέση μπορεί να έχει με τα γενεσιουργά, πολιτικά οράματα και τις αναφορές του χώρου, ένας τέτοιας κοπής συμβιβασμός; Και το κυριότερο, ποιους ακριβώς δρόμους ανοίγει και για ποιον; Διότι αν δεν απατώμεθα, ακόμα και να επισυμβούν οι πολυθρύλητες επενδύσεις, δεν πρέπει να υπάρχει έστω και ένας που να πιστεύει ότι αυτές θα γίνουν με όρους... Πόρτο Αλέγκρε;

Η Πόλις εάλω!

Τόσο ταπεινωτική αλλά και οδυνηρή, όπως καλύτερα θα αποδειχθεί στην συνέχεια, ήττα, δύσκολα μπορούσε κανείς να προβλέψει, ακόμα και με το χειρότερο σενάριο για τις εξελίξεις.

Ανάθεμα τα τάλαρα!

Παραφράζοντας τον πρόεδρο Παυλόπουλο στα πρόσφατά του περί χρήματος, και μεσ΄τη δίνη της τελικής (σ.σ.;) πράξης του ασφαλιστικού, ο νους πάει στη σιόρα Επιστήμη και την τιμή της αγάπης της Τώνιας Μαρκετάκη. Πάει στον δικό μας τον Ντίνο Θεοτόκη, την τιμή και το χρήμα, ολοκληρώνοντας έτσι όσα μας βασανίζουν χρόνια τώρα για τα δεινά της εργασίας κι άλλα τόσα σε σχέση με την απελευθερωτική της ιδιοσυστασία. Άλλωστε η νέα απεργία πασών και πάντων έναντι τη αιφνίδιας κίνησης για τη ψήφιση του ασφαλιστικού, λογίζεται ως αιφνιδιασμός στο τετράγωνο, και μας έβγαλε άλλη μια φορά από τον προγραμματισμό για το σαββατιάτικο φύλλο, υποχρεώνοντας μας σε μια σύμμειξη των δυο εκδόσεων.

Καλή χρονιά!

Δεν είναι ευχή. Άλλωστε Πάσχα έχουμε, όχι Πρωτοχρονιά... Είναι πρόβλεψη για την τουριστική σεζόν. Πανθομολογούμενη.

Η απεργία της ΠΟΕΣΥ στην ελληνική περιφέρεια

Τις πρώτες μέρες της απεργίας στα media, ο πολίτης αισθάνεται σα να απελευθερώνεται από την πιεστική ειδησεογραφία.

Για τον Γεράσιμο Αρσένη

Στον Μάκη Αρσένη ανήκει ο πιο χιουριστικός σχολιασμός της εσωκομματικής του ήττας για υποψήφιος διάδοχος του Ανδρέα στα 1996. Δεν πέρασε, εκείνον τον Ιανουάριο, στην τελική αναμέτρηση για τρεις ψήφους στην κοινοβουλευτική ομάδα, χάνοντας από τους Σημίτη και Τσοχατζόπουλο, που είχαν "προκριθεί" με 53. Μιλώντας για το ατυχές γι΄ αυτόν αποτέλεσμα, αιφνιδίασε τους κατά τα λοιπά αγχωμένους συντρόφους του βουλευτές, αναφερόμενος σε έναν Κεφαλλονίτη, ορεσίβιο βοσκό πούδε τον Αη Γεράσιμο στον ύπνο του να τον προτρέπει να πουλήσει το κοπάδι και να κατέβει στο Αργοστόλι.

Η ταυτότητα είναι ανθρώπινη ιδιότητα...

Στον παλιό δήμαρχο (1978-1990) Γ. Κούρκουλο ανήκει η πατρότητα της παραίνεσης προς όποιον ήθελε παρεμβεί στην παλιά πόλη της Κέρκυρας, ότι πρόκειται για το ίσως μεγαλύτερο, κατοικημένο, παραδοσιακό, οικιστικό σύνολο στην Ευρώπη. Και ο τόνος του έπεφτε στο κατοικημένο, θέλοντας έτσι να υπογραμμίσει ότι αυτή η πόλη δεν είναι ντεκόρ για άλλες χρήσεις αλλά ότι μένει κόσμος εδώ! Κατά κανόνα ο φτωχότερος...