editorial
Ερμιά κι ακλεριά
Τα Σαββατοκύριακα, κυριολεκτικά η ζωή εν τάφω. Βοήθεια να φωνάξεις αν στροβοκαταπιείς στον δρόμο, δύσκολα θα βρεθεί κάποιος να σου δώσει μια στην πλάτη μην πνιγείς. Έτσι θα πας, σαν το σκυλί στ΄ αμπέλι!
Εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί πάτρης*
Η τάση αποκερκυραϊκοποίησης της μαρίνας δια των πιέσεων που ασκούνται στις μικρομεσαίες εκεί, κατά βάση κερκυραϊκές, επιχειρήσεις είναι σημάδι των καιρών.
Αντί-δημάρχων
Είναι κρίμα να αποδίδεται η χαμηλή αποτελεσματικότητα σε ΄κείνους που καλούνται να επιλύσουν γρίφους που τους ξεπερνάνε αντικειμενικά και όχι πάντα διότι υπολείπονται των προδιαγραφών.
Μικρή χώρα αλλά κόμβος!
Με τον έναν και τον άλλον τρόπο, η ψηφοφορία για την ανάδειξη του Προέδρου, μετατρέπεται κάθε φορά σε ψήφο εμπιστοσύνης.
Το μέτρο επιτυχίας του (κάθε) δημάρχου
Από την κρίση υποδομών που μαστίζει την Κέρκυρα, αποδεικνύεται πως το επιχειρείν στο όνομα και την ομορφιά της, είναι σε βάρος της. Αρνητικός ισολογισμός.
Καρικατούρες
Μπήκαμε στην κινέζικη χρονιά του ξύλινου φιδιού, που ξεκινάει, καλή ώρα, στις 29 Ιανουαρίου 2025 και διαρκεί έως τις 16 Φεβρουαρίου 2026.
Πιστοποιητικό διαχειριστικών φρονημάτων
Ελπίζεται πως η σιγή ασυρμάτου θα λυθεί ώστε να μάθουμε και την επίσημη εκδοχή του τι συνέβη, με ποίου την ευθύνη και το κυριότερο πως και κυρίως μέχρι πότε θα αποκατασταθεί η επάρκεια του Φορέα.
As usual, βρε αθεόφοβοι;
Δεν υπάρχει εχέφρων άνθρωπος, που να μην είναι βεβαίως ενσωματωμένος, να μην καταλαβαίνει ποιες θα πρέπει να είναι οι επιλέξιμες, δημόσιες δαπάνες για την Κερκυράμας.
Υγρασία και χαρά...
Ο αποκλεισμός των εργαζομένων γενικώς, κι όχι αποκλειστικά και μόνον από τις ημερίδες και τα συνέδρια, δεν είναι συμπτωματικός, μια τυχαία παράλειψη, ένα λάθος.
Ο ρεφορμισμός του αυτονόητου
Τα ξενοδοχειακά κρεβάτια θεωρούνται ως φόρτος, ίδια με των κατοικιών, όμως έτσι στερείται η Αυτοδιοίκηση της δυνατότητας να ρεφάρει το επιπλέον κόστος.
Κάντε τη δίαιτα του... λωτού!
Δεν περισσεύει αισιοδοξία ως προς την αντιμετώπιση αναγκών με δαπανηρές κατασκευαστικές προϋποθέσεις είτε ο χρηματοδότης είναι το Δημόσιο είτε ιδιωτικά κεφάλαια.
Και επί γης ειρήνη, εν ανθρώποις ευδοκία!
Τα προγραμματισμένα πάρτι με τα ρεζερβέ κλπ τους, αναπόφευκτα συγκέντρωσαν κόσμο, η βουή του οποίου, πέραν της μουσικής, κάλυπτε τα παραδοσιακά κάλαντα και ό, τι άλλο τέλος πάντων συνέβαινε στην πλατεία δημαρχείου.
Ματίας
Σαν τα Χριστούγεννα, που γιόρτασαν από κοινού, δίπλα στα χαρακώματα του α΄παγκοσμίου πολέμου*, Γάλλοι και Γερμανοί, πριν επιστρέψουν στο αλληλοεξοντωτικό τους καθήκον.
Και ότι με κάνει ελεύθερο ας γίνει φυλακή μου*
Το αντίτιμο είναι η ένταξη στην κοινωνία της αφθονίας, όχι συνέχεια και πάντα (σ.σ. άλλωστε που να βρεις χρόνο γι΄ αυτό;) αλλά κατά τις ελάχιστες νησίδες ελευθερίας, που υπόσχονται οι γιορτάδες και οι ετήσιες διακοπές.
Οι μεν και οι δεν
Άλλωστε και ο Δήμος πένεται. Κι αυτός είναι κυρίως ο λόγος που ο κράχτης, εορταστικός διάκοσμος, είναι λιτός και περιορισμένος...
Ένα μωρό με δυο κεφάλια, και δυο κεραμίδια στα δυο του τα φρύδια
Μια απαστράπτουσα τεχνολογία προστασίας περιβάλλοντος θα μας παρασύρει άραγε σε μια θετική συμπεριφορά, άνευ της οποίας καμια επινόηση δεν μπορεί να σε γλυτώσει από τον κακό σου εαυτό;
Ας ξαναγνωριστούμε
Η αδυναμία της Ρωσίας να παρέμβει στην τελευταία φάση του δράματος της συριακής εκποίησης, μοιάζει με την επανάληψη των όσων συνέβησαν εδώ στα Βαλκάνια κατά τη διάλυση της άλλοτε κραταιάς Γιουγκοσλαβίας.
Η αρετή και η κακία
Όσο για τον 26χρονο Λουίτζι Μαντζιόνι, ύποπτο για τον θάνατο του ceo της μεγάλης Ασφαλιστικής, το προφίλ του προσιδιάζει στου μοναχικού λυτρωτή
