Κοντράστ

 ανάμεσα στους υποψηφίους για τον Δήμο και τη Νομαρχία με επιτυχία που όλοι τότε αναγνώρισαν. Έτσι μπόρεσε να γίνει ένας διάλογος ανάμεσα στους επίδοξους επικεφαλής των τοπικών Αρχών, με την ενεργό συμμετοχή μάλιστα των εκπροσώπων των κοινωνικών Φορέων, κάτι που απέδιδε μεγαλύτερο βάθος στην συζήτηση, που αντικειμενικά δεν ήταν και το πιο εύκολο πράγμα να οργανωθεί. Όμως έγινε, χάρη στον ηρωισμό συγκεκριμένων ανθρώπων, που κατόρθωναν και μετέφεραν έναν ολόκληρο τηλεοπτικό σταθμό από την έδρα του στην Ιόνια Βουλή αλλά και όλων των εμπλεκομένων που επεδείκνυαν ειλικρινή διάθεση συμμετοχής στον δημοκρατικό διάλογο. Θεωρούσαν, βλέπετε, υποχρέωσή τους να κοινοποιήσουν με αυτή τη μαιευτική μέθοδο, παρόντων των ανταγωνιστών τους και κοινού, τις θέσεις τους στο εκλογικό σώμα. Και να σκεφτεί κανείς ότι ο ένας εκ των κύριων και βασικών συντονιστών της συζήτησης ήταν εν ενεργεία και σχεδόν παιδιόθεν αυτοδιοικητικός παράγοντας, του οποίου όμως ουδείς αμφισβητούσε τη δημοσιογραφική εντιμότητα και επάρκεια ώστε να εγείρει αμφιβολίες για τη δεοντολογική του στάση και να δυναμιτίσει το εγχείρημα!
Κι ύστερα ήλθαν οι μέλισσες. Εύποροι υποψήφιοι αντιλήφθηκαν, με κάποια καθυστέρηση είν' αλήθεια, ότι εφόσον πληρώνουν είναι καλύτερα να απολαμβάνουν μιας αγιογραφίας ή μονολόγων αντί της βασάνου της δημοσιογραφικής «ανάκρισης» και της αναμέτρησης, που εγγυμονεί κινδύνους ανεπανόρθωτης έκθεσης όταν δεν είσαι και τόσο ειλικρινής αλλά και καταρτισμένος. Η οικονομική ισχύς κατόρθωσε (σ.σ. σιγά το δύσκολο και το πρωτότυπο!) να χειραγωγήσει την πληροφορία και τις εντυπώσεις. Μετέβαλε το επικοινωνιακό σκηνικό, τραυμάτισε θανάσιμα τον ρομαντισμό και τη δεοντολογία, ακύρωσε έκτοτε κάθε τέτοια δυνατότητα. Τα media, σε πλείστες όσες περιπτώσεις, δεν άντεξαν τον πειρασμό να μην μετατραπούν σε Γραφεία Τύπου, αφήνοντας πίσω ακόμα και την τότε «επιλήψιμη», κομματική δημοσιογραφία ως ειδυλλιακή εικόνα ενός στρατευμένου λόγου σε σύγκριση και αντίθεση με το επελαύνον αλισβερίσι, που έγινε κανόνας.
Τώρα οι επικλήσεις για δημοκρατική πολυφωνία και ανταγωνιστικό διάλογο πριν την κάλπη, καθίσταται αδύνατη. Η σύγκριση με το παρελθόν είναι αποκαρδιωτική!