ΣΠΙΓΓΟΣ
Η άχρηστη αλήθεια
Έχουν πει πως η ανθρώπινη αλήθεια δεν είναι παρά σκέτος υπηρέτης της πραγματικότητας. Εννοούν ότι δεν υπάρχει αειφόρος πράξη βασισμένη σε αναληθή συνείδηση.
Όταν αναλαμβάνεις να γυρνάς τη γη υπ’ ευθύνη σου
Στο πλαίσιο της πανδημικής απειλής, η ιατρική έγινε de facto σήμερα βραχίονας αλλά και μοχλός της πολιτικής, σε αντίθεση με τις ρομαντικές ιπποκράτειες διδαχές περί ανεξαρτησίας της. Όλο και περισσότερες κυβερνήσεις καταφεύγουν σε ποικίλου βαθμού υποχρεωτικότητας μέτρα αναφορικά με την πρόληψη διάδοσης της πανδημίας. Ο σκοπός τους, διακηρυγμένος ως αναμφισβήτητος (ήδη μάλιστα επικοινωνείται ως πατριωτικό καθήκον): «να μην καταρρεύσει η περίθαλψη, να μην πεθάνει κόσμος ενώ υπήρχαν τα μέσα για να σωθεί, όμως ποσοτικά δεν επαρκούσαν».
Παρουσίαση του καινούργιου βιβλίου του Κωνσταντίνου Σπίγγου, «Καλούπια αναπνοών»
Συνέντευξη στη Μαριλένα Σούκερα
Η ωρολογιακή βόμβα του μερικού εμβολιασμού
Μπορούμε και μακάρι να προβληματιστούμε συλλογικά πάνω σε προτάσεις ανθρωπιστικής, συμπεριληπτικής, ορθολογικής και οικολογικής αντιμετώπισης, με γνώμονα το «δάσος» και όχι τα «δέντρα», είναι κάτι που το τονίζω εδώ και ένα χρόνο, αλλά μέχρι τότε, γίνεται ατομικά παράλογο το να μην εμβολιαστούμε οι ευπαθείς, και εξηγούμαι!
Περί της αλλαγής του κόσμου
Αν στην εντελώς κατακερματισμένη στα εξ ων συνετέθη κοινωνία που έχουμε οικοδομήσει (sic) θέλουμε να ξαναχτίσουμε έστω και ένα σκαλάκι ίσιο, η αρχή θα πρέπει να γίνει από τις μικρές συλλογικές προσπάθειες λίγων ανθρώπων.
Εμβόλια, λογική κι ευαισθησία
Αναλόγως του ατομικού σκοπού, καθορίζεται η χαλαρότητα ή αυστηρότητά μας απέναντι στο να αφήσουμε τις πιθανότητες να αποφασίσουν για εμάς. Αν σκοπός μας είναι η γενική βελτίωση της ανθρωπότητας, τότε οι ατομικές «ατυχίες» βιώνονται ως μάθηση. Αν όχι, βιώνονται ως απειλές. Δύσκολο να δούμε τα της πανδημίας ως ευκαιρία για γενική βελτίωση, εύκολο ως ατομική απειλή.
Τα νεότερα για το πιστοποιητικό εμβολιασμού και μια εκτίμηση
Τα CDC των ΗΠΑ ήδη θεωρούν επαρκή τα κλινικά δεδομένα ώστε να προτείνουν την επαναφορά σημαντικού ποσοστού των δικαιωμάτων που αφορούν την κοινωνικότητα των πλήρως εμβολιασμένων, αν και όχι προς το παρόν για τα ταξίδια
15543753321594802812.jpg?crop=400,220)
Ευχαριστήριο του Ιατρικού Συλλόγου προς τον Κώστα Σπίγγο
Ανακοίνωση του Ιατρικού Συλλόγου για την παραίτηση του κ. Σπίγγου
Παραιτήθηκε ο Κ. Σπίγγος από το δ.σ. του Ιατρικού συλλόγου
ΚΕΡΚΥΡΑ. Προσωπικούς λόγους επικαλείται ο νευρολόγος, Κ. Σπίγγος στην επιστολή παραίτησής του από το διοικητικό συμβούλιο του Ιατρικού συλλόγου Κερκύρας.
Εργάτες της πανδημίας
Μια θέση είναι ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα καλύτερα, η πανδημία δοκιμάζει άλλωστε σοβαρά όλες τις αναπτυγμένες οικονομίες και διοικητικά ή ακόμη και πολιτισμικά μοντέλα. Μια άλλη θέση είναι ότι οι τρέχουσες κυβερνητικές πολιτικές, στην Ελλάδα και αλλού, εξαρχής παρουσιάζουν αδυναμίες στους κρίσιμους τομείς: επικοινωνία, πρόληψη, διάγνωση, θεραπευτική αντιμετώπιση, διοικητική οργάνωση, οικονομία.
Υπερεπειγόντως, ταχύς διαγνωστικός έλεγχος
Η μόνη επιλογή που υπάρχει αυτή τη στιγμή για να δημιουργηθεί ένα ρήγμα στην εξάπλωση του ιού είναι ο α) κεραυνοβόλος β) μαζικός γ) ειδικά στοχευμένος δ) αντιγονικός έλεγχος του πληθυσμού, συνδυασμένος ε) με την ανάλογη καθοδήγηση όσων βρεθούν θετικοί και στ) την τήρηση των σχετικών οδηγιών που θα δοθούν από μία ζ) ειλικρινή κυβέρνηση, καλύτερα ίσως μια διακομματική επιτροπή, προς μια η) ευαισθητοποιημένη κοινωνία που έτσι θα επανέλθει σε μια ελάχιστη εμπιστοσύνη προς την ιατρική και τη διοίκηση και με θ) τους θετικούς φορείς να στηρίζονται απόλυτα ως προς τις ιατρικές, εργασιακές και κοινωνικές ανάγκες τους μετά τη διάγνωση καθώς θα απαιτηθεί η απομόνωσή τους για περίπου 10 μέρες.
Η επιδημία των επιδημιών
Σε μια πανδημία, τα αίτια είναι πολυπαραγοντικά, όπως και στον καρκίνο, την κατάθλιψη και τα περισσότερα νοσήματα. Ο απλοϊκός τρόπος σκέψης, που αναζητά το υποτιθέμενο ένα και μοναδικό αίτιο, καθιστά αδύνατη τόσο την αντιμετώπιση όσο και την πρόληψή τους.
Όταν οι μικροί βοηθούν τους μεγάλους
Μετά το διαχωρισμό ζωνών επικινδυνότητας της πανδημίας, η σκέψη όλων μας είναι στις προϋποθέσεις με τις οποίες θα μπορούσε και ο δικός μας νομός να περάσει σε επόμενη φάση, κάτι που αναμενόμενα προκαλεί πολλά ρίγη αγωνίας για τους περισσότερους, επαγγελματίες και μη.
Μοντέλα και ελπίδες
Έτσι, όσα κάνουμε εξακολουθούν να μην αποτελούν αιτιολογική (στοχευμένη) πρόληψη, αλλά το πάτημα γκαζιού ή φρένου πάνω σε διαφορές συνιστώσες, οι οποίες κατ’ ουσίαν είναι το πώς περνά την κάθε ώρα του ο κάθε πολίτης αυτής της χώρας και συνισταμένη τους τα κρούσματα, οι νοσηλευόμενοι, οι διασωληνωμένοι και οι θάνατοι που ανακοινώνονται κάθε απόγευμα.
Άσχημος χειμώνας
Τα μέτρα πρόληψης σημειώνουν στη χώρα μας φαινόμενο οροφής, καθώς επικεντρώθηκαν σε τυφλή αποστασιοποίηση χωρίς βελτιστοποίηση και εξειδίκευση βάσει της ευπάθειας του πληθυσμού, ως όφειλαν από το Σεπτέμβριο.
Δεν είναι το κόστος, αλλά το αποτέλεσμα έναντι του κόστους
Από το Περού, τη Βραζιλία και άλλες χώρες, προέρχονται πλέον τα πρώτα δεδομένα της CoViD-19 που καλύπτουν ολόκληρο χειμώνα. Εκεί, τα κρούσματα και οι θάνατοι αρχίζουν να υποχωρούν από μόνα τους έχοντας σημειώσει μέγιστο θανάτων περίπου 1/1000 (0,1%) στο γενικό πληθυσμό.
