Από σύννεφο σε σύννεφο
Η πρόληψη είναι η ανθρώπινη δράση που δύσκολα συλλαμβάνεται και σχεδιάζεται, δύσκολα της δίνεται προτεραιότητα και χρηματοδοτείται, αλλά και δύσκολα ολοκληρώνεται σε ατομική βάση.
Με αφορμή τη συρροή επώδυνων εκπλήξεων σε πολλούς τομείς, προκύπτουν μερικές σημαντικές σκέψεις για το σύγχρονο κράτος. Υποτίθεται πάντως ότι επιτροπές εμπειρογνωμόνων εισηγούνται ως προς πιθανούς κινδύνους, ώστε τα επιτελεία να λαμβάνουν μέτρα περαιτέρω μείωσης αυτών, εφόσον είναι εφικτό (πρωτογενής πρόληψη) ή να εκπονούν και να έχουν έτοιμα δεύτερα σχέδια, αποθέματα, πόρους επείγουσας χρήσης κλπ. (δευτερογενής πρόληψη).
Όμως, στην πανδημία δεν είχαμε επαρκώς μάσκες, στα χιόνια αλάτι, στις φωτιές αεροπλάνα, στη γεωπολιτικά προκληθείσα ενεργειακή κρίση εναλλακτικούς παρόχους ενέργειας. Σε όλα όμως, θεομηνίες και διαβολομαζώματα, τα φωτάκια συναγερμού αναβόσβηναν επί ικανότατο χρονικό διάστημα.
Η πρόληψη είναι η ανθρώπινη δράση που δύσκολα συλλαμβάνεται και σχεδιάζεται, δύσκολα της δίνεται προτεραιότητα και χρηματοδοτείται, αλλά και δύσκολα ολοκληρώνεται σε ατομική βάση. Μόνο συλλογικά παρέχεται συμπεριληπτικά και αποδοτικά και, σε αυτό το επίπεδο, μόνο ένα κράτος πολιτών έχει τέτοιο κίνητρο, από τη στιγμή που οι όποιοι ιδιώτες πάροχοι κερδίζουν ακριβώς επειδή τους χρειάζεσαι (δεν υπάρχει καμία μομφή σε αυτό και το γράφω εντελώς ουδέτερα).
Πέρα από τις ιδεολογικές συζητήσεις για την εμπλοκή ή μη του κράτους στην οικονομική παραγωγή, αν υπάρχει κάποιος αναμφισβήτητος ρόλος του, αυτός είναι στην πρόληψη. Πρόκειται ίσως για το κλειδί στην οργάνωση της δημόσιας υγείας, της δημόσιας ασφάλειας ή της τοπικής οικονομίας εν μέσω της σύγχρονης και παγκοσμιοποιημένης, παγκοσμιοποιημένης μάλιστα με τρόπο εξωφρενικά αυτοκαταστροφικό, ώστε να είναι μεν πέραν του ελέγχου μας οι κρίσιμοι τομείς, αλλά ταυτόχρονα να είναι και μονοπωλιακά κυριαρχούμενοι!
Αν η κρατική οργάνωση σχεδιαζόταν από το μηδέν, με τις σημερινές γνώσεις, πολιτισμικά και τεχνολογικά επιτεύγματα και διαθεσιμότητα πόρων που ούτως ή άλλως διοχετεύονται στην εκ των υστέρων «διάσωση», τα συμβάντα δεν θα κωδικοποιούνταν ως «απρόοπτα» αλλά ως «αστοχίες της πρόληψης». Η φιλοσοφική διαφορά είναι όμως τεράστια.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΠΙΓΓΟΣ
Ο Κωνσταντίνος Χρ. Σπίγγος γεννήθηκε το 1971 στον Πειραιά και αποφοίτησε από το 3ο Λύκειο Χαϊδαρίου. Είναι νευρολόγος, απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών και ειδικευθείς στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, στο Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Γ. Γεννηματάς» και στο Ινστιτούτο Νευρολογίας του Λονδίνου το 1999, όπου του απονεμήθηκε το Δίπλωμα Κλινικής Νευρολογίας από το πανεπιστήμιο UCL. Είναι μέλος της Ελληνικής Νευρολογικής Εταιρίας και της Ελληνικής Εταιρίας Κεφαλαλγίας από το 2004. Στα πλαίσια της κλινικής του δραστηριότητας, ως ειδικός νευρολόγος, έχει διατελέσει επιστημονικός συνεργάτης του Γ. Ν. Α. «Γ. Γεννηματάς», του ιδιωτικού θεραπευτηρίου «Υγεία», καθώς και επιμελητής του Γενικού Νομαρχιακού Νοσοκομείου Κέρκυρας. Έχει δεκάδες διεθνείς και ελληνικές δημοσιεύσεις και συμμετοχές σε επιστημονικά συνέδρια. Από το 2003 ζει και εργάζεται ως ιδιώτης γιατρός στην Κέρκυρα. Εκ παραλλήλου, ασκεί δραστηριότητες επιστημονικού συγγραφέα με εξειδίκευση στη Νευρολογία και στην Ψυχιατρική, δραστηριότητες ενημέρωσης και επιμόρφωσης στον τομέα της Νευρολογίας και της Ψυχιατρικής και στον ευρύτερο τομέα των σχέσεων ιατρού - ασθενούς, δραστηριότητες επιστημονικού συμβούλου και εκπαιδευτή για λογαριασμό εταιριών του φαρμακευτικού τομέα, καθώς και πολυετή δραστηριότητα στον τομέα της μετάφρασης και επιμέλειας κειμένων και βιβλίων ιατρικού και ευρύτερου ιατρο-κοινωνικού ενδιαφέροντος. Έχει διατελέσει εκλεγμένο μέλος ΔΣ της Ελληνικής Εταιρίας Κεφαλαλγίας και του Ιατρικού Συλλόγου Κέρκυρας. Από το 2003 έως το 2009 υπήρξε επιστημονικός διευθυντής και τακτικός αρθρογράφος του περιοδικού εκλαϊκευμένης ιατρικής «Popular Medicine», μηνιαίου ένθετου της εφημερίδας «Καθημερινή». Σήμερα αρθρογραφεί στην εβδομαδιαία στήλη «Με κρότους και ψίθυρους» της κερκυραϊκής εφημερίδας «Καθημερινή Ενημέρωση» και είναι παραγωγός του ραδιοφωνικού ενθέτου «Επισυνάψεις» στον Κύμα FM 90,3. Έχει συγγράψει το βιβλίο εκλαϊκευμένης νευροεπιστήμης «Γνωστικός και ψυχικός εγκέφαλος» (2014), τη συλλογή έμμετρου και πεζού λόγου «Χρήζεις προστασίας» (2018), τη συλλογή φιλοσοφικού χαρακτήρα δοκιμίων «Επισυνάψεις» (2019) και την ποιητική συλλογή «Καλούπια αναπνοών» το 2021. Συμμετέχει στο καθημερινό κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι με συχνές διαλέξεις, παρουσιάσεις, εισηγήσεις, άρθρα γνώμης, δημόσιες παρεμβάσεις και πολιτική δράση.
15543753321594802812.jpg?crop=300,180)
