Άλλο μοιρολατρία και άλλο υπομονή
Η υπομονή ταυτίζεται συχνά με τη μοιρολατρία και αυτό είναι κάτι που δεν μοιάζει να το διευκρινίζουν οι θρησκείες...
Η υπομονή ταυτίζεται συχνά με τη μοιρολατρία και αυτό είναι κάτι που δεν μοιάζει να το διευκρινίζουν οι θρησκείες, των οποίων όντως, κοινό σημείο είναι εκτός από την πίστη, η υπομονή και καρτερία. Η υπομονή δεν είναι αναγκαίο να ταυτίζεται με την αποδοχή της αποτυχίας, αλλά με το να μην αφήνουμε την κάθε αποτυχία, όσες, όσες και αν σημειώσουμε, να αναθεωρήσει έστω και στο ελάχιστο την ελπίδα μας για την επιτυχία της επόμενης φοράς.
Αυτό είναι διατυπωμένο επακριβώς και με άλλα λόγια: “οι προηγούμενες αποδόσεις δεν εγγυώνται τις μελλοντικές” κι αν βγούμε από την εξωραϊστική εικόνα του μάρκετινγκ των επενδύσεων, μπορούμε να το αναδιατυπώσουμε: οι προηγούμενες αποδόσεις των προσπαθειών μας δεν προκαθορίζουν τις μελλοντικές.
Ας πάρουμε ένα νόμισμα που ρίχνουμε στον αέρα. Αν έχουμε διαλέξει γράμματα και κάτσει κορώνα, μπορούμε να ελπίζουμε ότι η επόμενη φορά θα είναι γράμματα, όσες φορές και αν κάτσει η κορώνα και σίγουρα για όχι λιγότερες από 10-20, έστω, πριν αρχίσουμε να σκεφτόμαστε ότι το νόμισμα είναι πειραγμένο ώστε να φέρνει μόνο κορώνα. Σε αντίθεση, όταν το νόμισμα είναι η απάντηση του κόσμου στην προσπάθειά μας, και δεν μιλάμε για τύχη και λαχεία, αλλά για τις μελετημένες πράξεις μας, μπορεί να αρκέσει έστω και μια αποτυχία για να διαμορφώσει για πάντα την αντίληψή μας ότι η ζωή είναι άδικη στην προσπάθεια. “Αν κάτι έρθει θα έρθει, αν το κυνηγάς, χάνεις διπλά. Αν επιμείνεις, θα είσαι και… λούζερ” είναι ένα κλασικό καθοδικό σπιράλ σκέψεων.
Και να μια ακόμη παρανόηση…. Λούζερ μπορούμε να πούμε όχι ακριβώς αυτόν που αποτυγχάνει, ούτε καν αυτόν που απέτυχε έστω και πολλές φορές, αλλά κυρίως τον άνθρωπο που βιώνει τραυματικά την αποτυχία του, έστω και μία. Έτσι επανερχόμαστε στην αρετή της υπομονής και επιμονής, όχι ως βαρύ φορτίο που μας το υπαγορεύουν απέξω, αλλά ως πραγματική εμπιστοσύνη στη συμπαντική δύναμη που μας έκανε το δώρο της ζωής. Μπορούμε να δεχτούμε ότι το φαινόμενο της ζωής δεν θα έφτανε στο απόγειο που γνωρίζουμε αν ήταν παράλογο ή ασύμμετρο ή μεροληπτικό, αλλά ας πούμε ότι η όρασή της τρεμοσβήνει, πότε βλέπει η ζωή και πότε όχι. Δεν ανταμείβει λοιπόν τη μοιρολατρία, ούτε την εμμονή μας με την επιτυχία, αλλά στο βάθος του χρόνου και των προσώπων σίγουρα ανταμείβει την προσπάθεια και πολύ περισσότερο ανταμείβει την επιμονή. Κι όταν ξεκολλήσουμε την προσπάθειά μας από το αποτέλεσμα, πολλά θαύματα συμβαίνουν.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΠΙΓΓΟΣ
Ο Κωνσταντίνος Χρ. Σπίγγος γεννήθηκε το 1971 στον Πειραιά και αποφοίτησε από το 3ο Λύκειο Χαϊδαρίου. Είναι νευρολόγος, απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών και ειδικευθείς στο Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Αττικής, στο Γενικό Νοσοκομείο Αθηνών «Γ. Γεννηματάς» και στο Ινστιτούτο Νευρολογίας του Λονδίνου το 1999, όπου του απονεμήθηκε το Δίπλωμα Κλινικής Νευρολογίας από το πανεπιστήμιο UCL. Είναι μέλος της Ελληνικής Νευρολογικής Εταιρίας και της Ελληνικής Εταιρίας Κεφαλαλγίας από το 2004. Στα πλαίσια της κλινικής του δραστηριότητας, ως ειδικός νευρολόγος, έχει διατελέσει επιστημονικός συνεργάτης του Γ. Ν. Α. «Γ. Γεννηματάς», του ιδιωτικού θεραπευτηρίου «Υγεία», καθώς και επιμελητής του Γενικού Νομαρχιακού Νοσοκομείου Κέρκυρας. Έχει δεκάδες διεθνείς και ελληνικές δημοσιεύσεις και συμμετοχές σε επιστημονικά συνέδρια. Από το 2003 ζει και εργάζεται ως ιδιώτης γιατρός στην Κέρκυρα. Εκ παραλλήλου, ασκεί δραστηριότητες επιστημονικού συγγραφέα με εξειδίκευση στη Νευρολογία και στην Ψυχιατρική, δραστηριότητες ενημέρωσης και επιμόρφωσης στον τομέα της Νευρολογίας και της Ψυχιατρικής και στον ευρύτερο τομέα των σχέσεων ιατρού - ασθενούς, δραστηριότητες επιστημονικού συμβούλου και εκπαιδευτή για λογαριασμό εταιριών του φαρμακευτικού τομέα, καθώς και πολυετή δραστηριότητα στον τομέα της μετάφρασης και επιμέλειας κειμένων και βιβλίων ιατρικού και ευρύτερου ιατρο-κοινωνικού ενδιαφέροντος. Έχει διατελέσει εκλεγμένο μέλος ΔΣ της Ελληνικής Εταιρίας Κεφαλαλγίας και του Ιατρικού Συλλόγου Κέρκυρας. Από το 2003 έως το 2009 υπήρξε επιστημονικός διευθυντής και τακτικός αρθρογράφος του περιοδικού εκλαϊκευμένης ιατρικής «Popular Medicine», μηνιαίου ένθετου της εφημερίδας «Καθημερινή». Σήμερα αρθρογραφεί στην εβδομαδιαία στήλη «Με κρότους και ψίθυρους» της κερκυραϊκής εφημερίδας «Καθημερινή Ενημέρωση» και είναι παραγωγός του ραδιοφωνικού ενθέτου «Επισυνάψεις» στον Κύμα FM 90,3. Έχει συγγράψει το βιβλίο εκλαϊκευμένης νευροεπιστήμης «Γνωστικός και ψυχικός εγκέφαλος» (2014), τη συλλογή έμμετρου και πεζού λόγου «Χρήζεις προστασίας» (2018), τη συλλογή φιλοσοφικού χαρακτήρα δοκιμίων «Επισυνάψεις» (2019) και την ποιητική συλλογή «Καλούπια αναπνοών» το 2021. Συμμετέχει στο καθημερινό κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι με συχνές διαλέξεις, παρουσιάσεις, εισηγήσεις, άρθρα γνώμης, δημόσιες παρεμβάσεις και πολιτική δράση.
