Τα νεκροταφεία είναι γεμάτα από ακλόνητες αυτοκρατορίες

Από την αρχή της κρίσης στην Ουκρανία το δίλημμα που έθεσαν οι ΗΠΑ  στην Ρωσία ήταν το εξής:
Στην πρώτη επιλογή . Εσείς εισβάλετε στην Ουκρανία και θέτετε υπό τον έλεγχο σας την χώρα.
Εμείς βρίσκουμε την ευκαιρία να συσπειρώσουμε τους συμμάχους μας στο ΝΑΤΟ το οποίο  βρίσκεται  σε κατάσταση διάλυσης.
Τέλος , εσείς μένει να υποστείτε τις αναμενόμενες κυρώσεις εις βάρος σας.
 
Στην δεύτερη επιλογή .  Αν δεν θελήσετε να εισβάλετε τότε εμείς θα βάλουμε την Ουκρανία στο ΝΑΤΟ και , ως εκ τούτου , θα έχουμε το δικαίωμα να τοποθετήσουμε βάσεις πυραύλων στα σύνορα της Ρωσίας , μόλις πεντακόσια χιλιόμετρα από την Μόσχα.
 
Όπως ήταν αναμενόμενο , υπό αυτές τι συνθήκες οι ρώσοι αποφάσισαν να εισβάλουν στην Ουκρανία με σκοπό  να  θέσουν υπό τον έλεγχο τους την χώρα στο σύνολό της.

Είναι τόσο βαρύ το παρελθόν των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ σε εισβολές, αιματοχυσίες, δικτατορίες και ωμές επεμβάσεις στα εσωτερικά άλλων χωρών που  κανένας πλέον δεν πιστεύει τα κροκοδείλια δάκρυα τους  για την Ρώσικη εισβολή.

Η Ρωσία ήταν μια ιδιότυπη περιφερειακή καπιταλιστική χώρα  που βασικός στρατηγικός της σκοπός ήταν είναι να μετατραπεί στον έναν από τους τρείς πόλους  ενός πολυπολικού  κόσμου μαζί με την Κίνα και τις ΗΠΑ.
Ακόμα και αν στο τέλος του πολέμου εξασφαλίσει την αυτονόμηση του  Ντομπάς στα όρια του 2014.  Δηλαδή μαζί με την Μαριούπολη και τον πλήρη  έλεγχο της Αζοφικής η ακόμα  και την  αποκοπή της Ουκρανίας από την θάλασσα με τον έλεγχο της Οδησσού.
Ακόμα και τότε θα έχει επιτύχει να στόχο της να καταστεί πλέον παγκόσμια δύναμη πρώτου μεγέθους.

Οι προσπάθειες  των Γάλλων και των Γερμανών να δημιουργήσουν Ευρωπαϊκό στρατό  και, ως εκ τούτου,  να διεκδικήσουν τον τίτλο του τέταρτου πόλου στον κόσμο είναι θεμιτές στον βαθμό που η δεν θα υπάρχει ΝΑΤΟ  η, η (Γαλλογερμανική) Ευρώπη δεν θα είναι υποχείριο των ΗΠΑ μέσω του ΝΑΤΟ.
Στην περίπτωση που η Δύση χοντρύνει περαιτέρω την αντιπαράθεση με κυρώσεις πλήρους απομόνωσης και τελικά στραγγαλισμού της Ρωσίας  τότε τα πράματα θα τεθούν εκτός ελέγχου.

Θα πρέπει να φαντασθούμε έναν μελλοθάνατο  στο ικρίωμα που να φροντίζει να μην πατήσει το πόδι του δημίου του (για να θυμηθούμε την Μαρία Αντουανέτα) .
Σε μια τέτοια περίπτωση , μοιραία στην Ρωσία θα ενεργοποιηθούν τα αντανακλαστικά του ενστίκτου της  αυτοσυντήρησης   και ένας παγκόσμιος πόλεμος, κατά συνέπεια και πυρηνικός,  θα είναι προ των πυλών.
Η σημερινή Ρωσία από την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και εντεύθεν βρίσκεται υπό συρρίκνωση και  πολιορκία από το ΝΑΤΟ  και στην συγκεκριμένη στιγμή  έχει το δίκιο με το μέρος της.
Εξαιτίας πολλών παραγόντων  (ιστορικών και της στιγμής) αποτελεί στήριγμα πολιτικό, στρατιωτικό και οικονομικό για την Κούβα , την Βενεζουέλα και άλλες χώρες με αριστερές κυβερνήσεις που έχουν θέσει , κατά το μάλλον η ήττον,  υπό αμφισβήτηση την παντοκρατορία των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ.
Συνεπώς το να βάζει κανείς στο ίδιο τσουβάλι τις ΗΠΑ και την Ρωσία είναι ανοησία.

Η στάση   ενός μέρους της αριστεράς στην Ελλάδα των «ίσων αποστάσεων ανάμεσα στους καπιταλιστές»  δείχνει  τον βαθμό ανισσοροπίας που διακατέχει  ότι απέμεινε από το Κομμουνιστικό κίνημα στην Ελλάδα .
Η ευθυγράμμιση του ΣΥΡΙΖΑ με το ΝΑΤΟ εξηγείται  εύκολα ύστερα από την ξαφνική συνάντηση, πριν μερικές μέρες, του Αμερικάνου πρέσβη στην Αθήνα με τον Αλέξη Τσίπρα. 
Ο Μαρξ δεν δίσταζε στην εποχή του να παίρνει ανοιχτά θέση στις διαμάχες ανάμεσα στα μεγάλα καπιταλιστικά κράτη της εποχής του από την σκοπιά των συμφερόντων του κομμουνιστικού κινήματος.
 
Η σύγκρουση Ρωσίας –ΝΑΤΟ στην Ουκρανία  δεν  συμφέρει κανέναν να έχει  ως αποτέλεσμα τον τελικό στραγγαλισμό και αφανισμό της Ρωσίας. 

Ο πραγματικός εισβολέας στην Ανατολική Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο είναι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ.
Για αυτούς τους λόγους, αυτή τη ιστορική στιγμή,  είναι προτιμότερος   ένας πολυπολικός κόσμος  πάρα η πλήρης ομογενοποίηση της ανθρωπότητας  στα πλαίσια μια παγκόσμιας αυτοκρατορίας  των ΗΠΑ.