Στη θάλασσα πάντα παίρνεις μαθήματα
Editorial
18 Αυγούστου 2016
/ 17:05
Ευχάριστη έκπληξη! Η αυτοσυγκράτηση ήταν το χαρακτηριστικό των Κερκυραίων που ένιωσαν περήφανοι για το κατόρθωμα του Γιαννιώτη, και η φειδώ.
Χωρίς βερμπαλισμούς και υστερίες έγιναν οι δέουσες δηλώσεις ενώ τα social πλημμύρισαν από τρυφερότητα και ικανοποίηση μάλλον, από τον χειρισμό της "αδικίας του χρονόμετρου", τη "μπαμπέσα" επιφάνεια αφής, που καταγράφεται η άφιξη, αλλά κυρίως τη διαχείριση της ένστασης από τον Κερκυραίο ολυμπιονίκη. Μαγκιά κι όχι υπεροψία, ούτε καν επίδειξη φετιχισμού όσον αφορά στο μετάλλιο, κάτι που συνηθίζεται και συγχωρείται σε τέτοιες περιπτώσεις...
Αντιθέτως, επίγνωση και σύνεση! Εντυπωσιακό! (Σ.σ. πόση διαφορά από τους χρυσοπληρωμένους μπαλαδόρους που προβοκάρουν την αλητεία της "θύρας" φιλώντας τον ...θυρεό στη φανέλα, μέχρι πρότινος άδηλη και ίσως επιλογή του μάνατζερ...).
Αντιθέτως, επίγνωση και σύνεση! Εντυπωσιακό! (Σ.σ. πόση διαφορά από τους χρυσοπληρωμένους μπαλαδόρους που προβοκάρουν την αλητεία της "θύρας" φιλώντας τον ...θυρεό στη φανέλα, μέχρι πρότινος άδηλη και ίσως επιλογή του μάνατζερ...).
Στάση που μας υποχρέωσε να αναλογισθούμε ότι η κατά κανόνα υψίσυχνη, ελληνική ψυχή, εμφανίζεται πλέον πιο έμπειρη. Ίσως εξαιτίας και της μακράς, κοινωνικής κακουχίας, που βιώνεται από την κοινωνία κι αν μη τι άλλο διαπαιδαγωγεί...
Μας υποχρέωσε ακόμα, να αποπειραθούμε "ταμείο" μεταλλίων και διακρίσεων, καθόλου ευκαταφρόνητο για αθλητές μικρής και πτωχευμένης χώρας, που γυμνάζεται σε κρύες πισίνες και νταμάρια-σκοπευτήρια...
Μας ώθησε να σκεφτούμε ότι επιβάλλεται κανείς να διακρίνει την αξιοπρεπή στάση, ακολουθητέο πρότυπο ζωής, από την συγκυριακή ίσως δυνατότητα επίλυσης του γρίφου, που μας καθηλώνει και συχνά μας ταπεινώνει.
Που αποδίδεται στον λυγμό, ένα παράπονο μαζί με μια υπόσχεση: Θα ξανάρθω! Με παρατεταμένο ντεμαράζ και φίνις, γνωρίζοντας πως νικητής δεν είναι εκείνος που χτύπησε πρώτος τη ψηφιακή "σανίδα" αλλά αυτός που κέρδισε πριν τον εαυτό του... Για να επαναλάβει τον λυγμό, προκειμένου να συνεχίσει έτσι την πιο δύσκολη συζήτηση μαζί του. Την πιο κουραστική, περισσότερο κι από μια κούρσα δέκα χλμ στη θάλασσα και με κανόνες συγκεχυμένους... Τι μάθημα ήταν κι αυτό!
