Editorial
Υποχρεώσεις της Δημοκρατίας στις «μέρες της μοναρχίας»
Μνήμες αποικιοκρατίας στο Μον Ρεπό με την κατά πλειοψηφία από την δημοτική αρχή Πουλημένου παραχώρηση της Παλαιόπολης για τις εκδηλώσεις των βρετανικών «Ημερών μοναρχίας».
Επέτειοι κενές νοήματος;
Το σύνολο σχεδόν των «λειτουργών» των γραμμών μεταφοράς, delivery, στην Αθήνα και όχι μόνον, είναι Ασιάτες και Άραβες.
Κέρκυρα, Άγγλοι, Γάλλοι, Ρώσοι και μια ημερομηνία με πολλούς συμβολισμούς
Η ενάτη Μαΐου έχει ευρωπαϊκό χρώμα όπως και το γεωπολιτικό σταυροδρόμι της Επτανήσου και της Κέρκυρας, που έτυχε «προστασίας» και επιρροής απ΄ όλες τις μεγάλες δυνάμεις.
Το ΦΠΑ
Δεν είναι δυνατόν να ερμηνεύεται κατά το δοκούν η κάθοδος εκατομμυρίων πολιτών σε συλλαλητήρια διαμαρτυρίας ώστε απλώς και μόνον να μετρηθούν...
Ουαί υμίν γραμματείς και Φαρισαίοι υποκριτές
Το σημείωμα έχει ως αφορμή την πειρατική από αέρος επίθεση την Παρασκευή, κατά σκάφους αλληλεγγύης που για συμβολικούς αλλά και ουσιαστικούς λόγους σκόπευε να σπάσει τον αποκλεισμό της Λωρίδας της Γάζα.
Μνήμη Βλάση Τσώνου. Σε πρώτο πρόσωπο.
Θα μείνει στη μνήμη μας, αθάνατος. Όχι διότι έτσι θέλει το στερεότυπο αλλά διότι φρόντισε με τις χιλιάδες εικόνες που πρόλαβε και τράβηξε, να επιτρέφει διαρκώς και για χρόνια απέναντι στους ανθρώπους, υπενθυμίζοντας τη διαχρονική αξία μιας καθαρής ματιάς ενός τρυφερού ανθρώπου.
Η αναζήτηση του χαμένου χρόνου* μας συνδέει με την Πρωτομαγιά του 1886
Η έννοια του χρόνου γίνεται μέτρο σχετικό και αποδίδει το αίτημα της απελευθέρωσης της εργασίας τότε και τώρα...
Νότια Κέρκυρα, η φτώχεια φέρνει γκρίνια
Ό, τι και να ειπώθηκε προεκλογικά, μικρή σχέση έχει με την πραγματική δυνατότητα των νέων Αρχών να αντιμετωπίσουν χρόνια και βαθιά ζητήματα.
Κι ο Πιλάτος ευθύνεται για την σταύρωση
Το πρόβλημα της πρόχειρης επέκτασης πόλεων και οικισμών παρουσιάστηκε κυρίως σε παράκτιες, αναπτυσόμενες τουριστικά περιοχές. Καθορίστηκε από την ζήτηση και την όπως, όπως, ικανοποίησή της, υποβαθμίζοντας εντέλει τους χώρους, την ποιότητα ζωής εντέλει και τις αξίες.
Μαρίνα μου άγριο περιστέρι*
Μega yacht μαρίνα, καταφύγιο τουριστικών σκαφών στην Σπηλιά και τον ΝΑΟΚ, και αγκυροβόλιο στην Γαρίτσα, περιγράφουν μια διαφορετική προοπτική. Τέτοια που ανακύπτει το ερώτημα, τι ακριβώς να παραχωρηθεί στον Δήμο, μετά όλα αυτά;
Στα 12, ένα ενοίκιο δώρο!
Μοιάζει με στροφή ως ανταπόκριση στο καμπανάκι του κινδύνου για την κυβέρνηση και την πολυσυλλεκτική αλλά μονοκομματική, κοινοβουλευτική της πλειοψηφία.
Ράπα νούι*
Μετά την κατάνυξη της Μ. Παρασκευής μαζί με την κούραση από τις μακρές λειτουργίες, το τελετουργικό** της ημέρας απελευθερωτικό με την υπόσχεση αναστροφής των συναισθημάτων.
Πρώτα οι κάτοικοι
Στην Κέρκυρα που πανηγυρίζει γιατί έκαμε πάνω από 30 χρόνια να αποκαταστήσει το πλακάδο στα κουρτελάτσα της Γαρίτσας
Υπάρχει κι αυτή η ...woke ατζέντα
Πόσο έχει αλλάξει το τοπίο της διεκδίκησης των δικαιωμάτων της εργασίας/δημιουργίας στην οικουμενική, ψηφιακή εποχή πέραν της συστηματικής χειραγώγησης που ασκείται δια των αλγορίθμων κλπ.
Πιστώνεται!
Η επισήμανση γίνεται αρχικώς υπέρ των υπερασπιστών της ιδέας της Ομάδας «save Annunziata» για τη δικαίωσή τους
Marcia Funebre*
Και κάπως έτσι, αναγνωρίζοντας περίοδο χάριτος στην αναπαλαιωμένη, δημοτική ηγεσία, μπαίνουμε επιτέλους στην επόμενη φάση...
Η δημοσίευσις είναι η ψυχή της δικαιοσύνης*
Ο δημοσιογράφος και ο δικαστής μοιάζουν με τον φυσικό στο εργαστήριο...
Η Οδύσσεια του ΕΑΚΚ
Πάντοτε όμως έλειπε η επαγγελματική στελέχωση της Διοίκησης που θα καθιστούσε τη διαχείριση αποτελεσματικότερη με σύγχρονους όρους.
