Κρουαζιέρα θα σε πάω γιατί σε νοιάζομαι και σ΄ αγαπάω

Στο μεταξύ το πλοίο είχε παραλάβει νέα φουρνιά ταξιδιωτών. Απέπλευσε από τη Γένοβα. Κατέβηκε στο Κατάκολο. Οι επιβάτες βγήκαν, επιβιβάστηκαν σε λεωφορεία. Πήγαν στην αρχαία Ολυμπία. Επιβιβάστηκαν ξανά. Το πλοίο απέπλευσε για Ηράκλειο. Έφτασαν εκεί, βγήκαν στην πόλη, στα αξιοθέατα. Ίσως στον σταυρό του Καζαντζάκη. Ίσως στη μινωϊκή πολιτεία. Επιβιβάστηκαν στο πλοίο. Πήγαν στη Ρόδο. Μετά στον Πειραιά. Στην Αθήνα, την Ακρόπολη. Τότε τους ενημέρωσε καθώς φαίνεται ο καπετάνιος ότι επιβάτης της προηγούμενης κρουαζιέρας διαγνώσθηκε με κορονοΐωση. Ζήτησε πληροφορίες από τις ελληνικές υγειονομικές Αρχές και πληροφορίες από εκείνες της πατρίδας του ασθενή. Τον καθησύχασαν και έδωσαν τις οδηγίες, το πλοίο απέπλευσε. Στο μεταξύ βρετανικό(α) ταμπλόιντ μυρίστηκε το θέμα, άλλωστε ο καπετάνιος είχε ενημερώσει τους 1500 + επιβάτες του, σιγά μη δεν διέρρεε, και η ιστοσελίδα έθεσε το πλοίο σε ...καραντίνα! Το ξεπατίκωσαν τα ελληνικά media, έγινε το θέμα. Σειρά πήραν τα σόσιαλ. Άφησαν προς στιγμήν τον ελληνοτουρκικό πόλεμο και την εκατέρωθεν εκτοξευθείσα χλεύη για πατριώτες και ευαίσθητους ριψάσπιδες, κι έπιασαν τα υγειονομικά, την καχυποψία τη βασισμένη σε ότι είχε ο καθείς προλάβει να διαβάσει. Από τους τίτλους, τα χοντρά γράμματα, χωρίς πολλές, πολλές λεπτομέρειες. Σίγουρος ότι ξέρει ότι έγινε. Όλοι εμείς οι άλλοι είμαστε εξ επαγγέλματος υποκριτές και σπορείς ψευδών ειδήσεων από ιδιοτέλεια και διαστροφή. Ο πράκτορας του πλοίου, που φτάνει Πέμπτη μεσημέρι, δεν είχε πια να αντιμετωπίσει τη φήμη αλλά την αντίδραση των εργαζομένων/συνεργατών του, που σου λέει για καλό και για κακό ας μην πάμε για δουλειά. Η περιγραφή αυθεντική. Case study αυτού που συχνά αποκαλείται ευαισθησία του «τουριστικού προϊόντος» και που χρειάζεται πρωτίστως καλή ενημέρωση και ύστερα ψυχραιμία. Α, και σχέδιο χρειάζεται. Σχέδιο αντιμετώπισης κρίσεων. Και τον Οργανισμό που θα το εκπονήσει, θα το εφαρμόσει και θα τον εμπιστευόμαστε. Καλό καλοκαίρι.