Η μαρίνα της Κέρκυρας και το έλλειμμα σχεδιασμού

Αναρωτιέται κανείς πως εντάσσεται στον τοπικό χωροταξικό και πολεοδομικό σχεδιασμό η κατασκευή μιας ακόμη μαρίνας στην πόλη της Κέρκυρας;

Η μαρίνα αναφέρεται ρητά μόνο στο Master Plan του ΟΛΚΕ, όμως δεν έχει ακόμα “κουμπώσει” με το Τοπικό Πολεοδομικό Σχέδιο που τώρα και εκ των υστέρων εκπονείται ούτε με μια επικαιροποιημένη κυκλοφοριακή/περιβαλλοντική μελέτη. Άρα τυπικά είναι συμβατή με τα υπερκείμενα πλαίσια (τουρισμός–Ιόνια), ουσιαστικά, όμως, λείπουν οι προϋποθέσεις που αποδεικνύουν ομαλή ένταξη στον αστικό και περιβαλλοντικό χώρο. Αυτό ακριβώς είναι που δημιουργεί τη θεσμική και κοινωνική ένταση: η χωροθέτηση προηγείται του συνολικού σχεδιασμού.

Αν η επένδυση εντασσόταν σε κάποιον από αυτούς τους σχεδιασμούς, οι πρόνοιες δεν θα περιορίζονταν εντός του έργου. Θα συνδέονταν με τις ανάγκες της πόλης και του νησιού: με δρόμους, κυκλοφοριακές προϋποθέσεις και λοιπές υποδομές.

Η έλλειψη αυτή επισημάνθηκε, μιλώντας στην αρμόδια κοινοβουλευτική επιτροπή, τόσο από τον περιφερειάρχη όσο και από τον δήμαρχο.

Οι επισημάνσεις τους δεν αφορούν μόνο την προσχηματική πρόσκλησή τους στο παρά πέντε, ούτε απλώς το γεγονός ότι ο σχεδιασμός έγινε ερήμην των θεσμικών φορέων.

Αφορούν την επιβολή μιας επιλογής με όρους deal, με επίκληση επικοινωνιακών στατιστικών. Η ετεροβαρής επιβάρυνση σε βάρος της κερκυραϊκής κοινωνίας επιχειρείται να αντισταθμιστεί με γενικόλογες αναφορές σε αναπτυξιακά οφέλη, θέσεις εργασίας κ.λπ.

Όμως το ζήτημα παραμένει: ποιος σχεδιάζει, για ποιον και με ποια θεσμική νομιμοποίηση;

Υπό αυτές τις συνθήκες, θα άξιζε να υπάρξει έλεγχος συνταγματικότητας του νόμου με τον οποίο η κυβερνητική πλειοψηφία της Βουλής κύρωσε τη σύμβαση.

Έλεγχος που, ούτως ή άλλως, ασκείται από το Συμβούλιο της Επικρατείας σε κάθε νομοθέτημα.

Διαφορετική όμως αξία θα είχε αν, στην προκειμένη περίπτωση, η διαδικασία κινείτο ύστερα από προσφυγή εκπροσώπων των τοπικών θεσμών — των ίδιων που εξέφρασαν τις επιφυλάξεις τους στην Επιτροπή.

Αυτό προϋποθέτει άμεση εισαγωγή του θέματος στα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια, ώστε να ληφθεί απόφαση προσφυγής.

Αναλόγως, και οι βουλευτές της αντιπολίτευσης, Μπιάγκης και Αυλωνίτης — διακεκριμένοι νομικοί αμφότεροι — μπορούν να συνδράμουν σε μια τέτοια πρωτοβουλία.

Όχι για να μη γίνει το έργο.

Αλλά για να μη γίνει έτσι.

Όπως είπε, άλλωστε, και ο Γ. Τρεπεκλής στην Επιτροπή.