Βάφουν οι Άραβες αυγά, την Λαμπρή;
Editorial
16 Ιανουαρίου 2020
/ 19:26
Με μια κλασική κίνηση ο πρωθυπουργός άλλαξε την ατζέντα με τις αρνητικές εντυπώσεις,
που άφησε η εξαίρεση της Ελλάδας από τη γερμανική πρωτοβουλία για το «λιβυκό» ζήτημα, ανακοινώνοντας την πρότασή του για την Προεδρία της Δημοκρατίας. Με την κίνηση αυτή, τα ελληνικά ΜΜΕ έστειλαν πίσω το «λιβυκό», προτάσσοντας τη νέα προεδρολογία.
Η αντιπολίτευση υποχρεώθηκε να συντονίσει το βήμα της με τη «νέα» επικαιρότητα κοκ.
Αν και καλά πληροφορημένες πηγές (σ.σ. μεταξύ μας, καλύτερες δεν γίνεται) λένε ότι η γερμανική πρωτοβουλία εκδηλώνεται σε μια προσπάθεια του Βερολίνου να ενταχθεί σε μια ατζέντα που δεν υπήρχε πριν. Πιο εύλογη θα ήταν μια ευρωπαϊκή πρωτοβουλία της Ιταλίας ή της Γαλλίας, χωρών με εδραιωμένα συμφέροντα στην σπαρασσόμενη αφρικανική Χώρα αλλά και με επιχειρησιακή εμπλοκή στα οιονεί κοιτάσματα υδρογονανθράκων στη ΝΑ Μεσόγειο.
Όπως και νάχει όμως το πράγμα, τα όποια αποτελέσματα της Διάσκεψης του Βερολίνου, σε ό, τι μας αφορά, θα πρέπει στην συνέχεια να περιβληθούν τον τύπο της απόφασης του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της Ε.Ε. Μια ακόμα ευκαιρία για την ελληνική διπλωματία να θέσει εκεί τα ζητήματα, ενδεχομένως συναρτώντας μια θετική εξέλιξη στη Λιβύη με την ακύρωση του διεθνοδικαιικά αυθαίρετου Μνημονίου Άγκυρας – Τρίπολης για τις ΑΟΖ και τα θαλάσσια σύνορα. Η τουρκική στρατιωτική εμπλοκή στην υπόθεση, αναμφίβολα, θα κάνει πιο πολύπλοκη την εξέλιξη αυτή.
Εν ολίγοις, ενώ δεν είναι άσχημη η ιδέα για την πρώτη γυναίκα ΠτΔ, μεγαλύτερο ενδιαφέρον εξακολουθεί να έχει η διεθνής υπόσταση της Χώρας, στην οποία αναμένεται να προεδρεύσει… Κι αυτό δεν είναι πλέον θέμα τακτικής αλλά στρατηγικής!
Η αντιπολίτευση υποχρεώθηκε να συντονίσει το βήμα της με τη «νέα» επικαιρότητα κοκ.
Αν και καλά πληροφορημένες πηγές (σ.σ. μεταξύ μας, καλύτερες δεν γίνεται) λένε ότι η γερμανική πρωτοβουλία εκδηλώνεται σε μια προσπάθεια του Βερολίνου να ενταχθεί σε μια ατζέντα που δεν υπήρχε πριν. Πιο εύλογη θα ήταν μια ευρωπαϊκή πρωτοβουλία της Ιταλίας ή της Γαλλίας, χωρών με εδραιωμένα συμφέροντα στην σπαρασσόμενη αφρικανική Χώρα αλλά και με επιχειρησιακή εμπλοκή στα οιονεί κοιτάσματα υδρογονανθράκων στη ΝΑ Μεσόγειο.
Όπως και νάχει όμως το πράγμα, τα όποια αποτελέσματα της Διάσκεψης του Βερολίνου, σε ό, τι μας αφορά, θα πρέπει στην συνέχεια να περιβληθούν τον τύπο της απόφασης του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων της Ε.Ε. Μια ακόμα ευκαιρία για την ελληνική διπλωματία να θέσει εκεί τα ζητήματα, ενδεχομένως συναρτώντας μια θετική εξέλιξη στη Λιβύη με την ακύρωση του διεθνοδικαιικά αυθαίρετου Μνημονίου Άγκυρας – Τρίπολης για τις ΑΟΖ και τα θαλάσσια σύνορα. Η τουρκική στρατιωτική εμπλοκή στην υπόθεση, αναμφίβολα, θα κάνει πιο πολύπλοκη την εξέλιξη αυτή.
Εν ολίγοις, ενώ δεν είναι άσχημη η ιδέα για την πρώτη γυναίκα ΠτΔ, μεγαλύτερο ενδιαφέρον εξακολουθεί να έχει η διεθνής υπόσταση της Χώρας, στην οποία αναμένεται να προεδρεύσει… Κι αυτό δεν είναι πλέον θέμα τακτικής αλλά στρατηγικής!