300 χρόνια!
Editorial
15 Ιουλίου 2016
/ 13:30
Η συμπλήρωση των 300 χρόνων από την πολιορκία της Κέρκυρας δεν είναι απλώς μια τοπική γιορτή. Μια θρησκευτική γιορτή. Το "Πάσχα" του καλοκαιριού, στο "πικ" της τουριστικής περιόδου.
Η συμπλήρωση των 300 χρόνων από την πολιορκία της Κέρκυρας δεν είναι απλώς μια τοπική γιορτή. Μια θρησκευτική γιορτή. Το "Πάσχα" του καλοκαιριού, στο "πικ" της τουριστικής περιόδου. Μια ακόμα αργία αναπόφευκτα συνδυασμένη με τον 15αύγουστο. Το ιστορικό γεγονός αναπόδραστα παραπέμπει στη γεωπολιτική αξία του νησιού και τα μεγάλα συμβάντα, που διαδραματίστηκαν. Η λειτουργία μάλιστα εδώ πανεπιστημιακού Τμήματος Ιστορίας προκαλεί για την βαθύτερη έρευνα και την παιδαγωγικότερη διάχυση της γνώσης γύρω από τις απαρχές του αποκαλούμενου αργότερα και ανατολικού ζητήματος. Την ανάσχεση των δυνάμεων του Σουλτάνου ως απαρχή των γεγονότων που έφθασαν εντέλει μέχρι τις αρχές του 19ου αιώνα ακόμα, και το οριστικό τέλος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, λίγο πριν το αντίστοιχο και της Ρωσικής Αυτοκρατορίας.
Των τελευταίων τέτοιων υπερεθνοκρατικών μορφωμάτων, που αναφέρονται σε παρελθόντα κοινωνικά μοντέλα και άλλες σχέσεις ανάμεσα στους ανθρώπους.
Η συμπερίληψη της Κέρκυρας στον κατάλογο εκείνων των πόλεων-πόλων, που σφράγισε η ιστορία, αποδεικνύει την αξία που έλκει από τη γεωγραφική της θέση και υπήρξε κομβική σε σειρά γεγονότων, δράσεων και επιδιώξεων. Τα πολιτισμικά δάνεια λογής, λογής "περαστικών" άλλωστε τεκμηριώνουν του λόγου το αληθές. Κι όλα αυτά αναφέρονται όχι για να φουσκώσουν οι απόγονοι εκείνων σα γάλλικα από την περηφάνεια αλλά ως αφορμή για μια ψυχαγωγική βουτιά στα νερά της ιστορίας. Τα ίδια νερά με 'κείνα που ταλαιπώρησαν τον στόλο του Σουλτάνου τον Αύγουστο του 1716...
Η συμπλήρωση τριών αιώνων από τότε είναι μια πρώτης τάξεως αφορμή ώστε να φύγει αυτή η συζήτηση από τους ειδικούς και να περάσει και σε όλους τους άλλους, σπονδή στην αυτογνωσία και την καλλιέργεια, καταλύτης στην ενσωμάτωση των νεότερων είτε των ηλικιακά έτσι είτε των νεοφερμένων. Διότι ένα ιδιαίτερο προσόν αυτού του τόπου, εξιστορείται από τον Όμηρο ακόμα, είναι να χωνεύει ιδέες και κουλτούρες, πρόσωπα και πράματα και να αφήνει ως ιστορικό ίζημα τη διάχυτη παντού αφήγηση, την οποία πιστεύεται πως εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ετησίως μετακινούνται εδώ για να τη μεταλάβουν!
