Αμάν πια με το εργοστάσιο σκουπιδιών
Αυτή η φιλολογία με το πρότυπο ηπειρωτικό σχέδιο διαχείρισης των σκουπιδιών πρέπει να τελειώσει και τούτο ανεξάρτητα από την ανάγκη προσωρινής μεταφοράς σκουπιδιών από Κέρκυρα και Λευκάδα με ταυτόχρονη και εξίσου επείγουσα δημιουργία εγκαταστάσεων διαχείρισης στα δυο νησιά.
Κατανοητή η προσπάθεια αντιπαράθεσης στην πολιτεία ΣΥΡΙΖΑ, που δεν δοξάστηκε στα σκουπίδια, με την απατηλή επωδό ότι τάχαμου υπήρχε έτοιμο σχέδιο που ακυρώθηκε ενώ αν δεν είχε ακυρωθεί κλπ, κλπ. Στην Κέρκυρα εδώ και πολλά χρόνια δεν υπάρχει νόμιμος τελικός αποδέκτης στο Τεμπλόνι, όπου έχουν παραβιαστεί όλοι οι περιβαλλοντικοί όροι. Σ' αυτήν την κατάσταση παρέλαβε τον Δήμο, ο Νικολούζος. Το εργοστάσιο ακόμα κι αν κατασκευαστεί θα χρειαστεί τελικό αποδέκτη υπολειμμάτων. Με δεδομένο τον αποκλεισμό της Λευκίμμης, η χωροθέτηση και η κατασκευή του συνιστά κρίσιμο ερώτημα προς απάντηση. Όσο για τη διαχείριση των σκουπιδιών στην Ήπειρο, δυστυχώς δεν ξέφυγε κι αυτή της ελληνικής ειμαρμένης. Μπορεί να χρηματοδοτήθηκε από ιδιωτικούς και κοινοτικούς πόρους αλλά κατά την κρίσιμη περίοδο, οι αντιδράσεις των κατοίκων του Ελευθεροχωρίου, ήταν ικανές να αποτρέψουν και την κατασκευή εκεί, δίπλα στη Μονάδα, αποδέκτη υπολειμμάτων. Έτσι ο περιούσιος σχεδιασμός, και με δεδομένο ότι το υπόλειμμα υπερβαίνει το 40% του συνόλου των διαχειριστέων σκουπιδιών, υποχρεώνει στη μεταφορά σε αποστάσεις δεκάδων χλμ ακόμα και για τα ίδια τα Γιάννενα. Πόσο μάλλον για την Πρέβεζα, την Άρτα και κάθε άλλη απομακρυσμένη περιοχή της Περιφέρειας Ηπείρου. Η τιμή πόρτας, που κέρδισε ο ιδιώτης-επενδυτής και το κόστος μεταφοράς καθιστούν απαγορευτικό το κόστος χρήσης του έτσι κι αλλιώς διαχειριστικά σπάταλου εργοστασίου. Ενώ το μοντέλο, ιδιώτης στο εργοστάσιο, Αυτοδιοίκηση στους ΧΥΤΥ, καθίσταται ευλόγως συγκρουσιακό! Ολόκληρη αυτή η αφήγηση μάλιστα, υπολείπεται της σημερινής ευρωπαϊκής πολιτικής για τα απόβλητα. Η διαχείριση των σκουπιδιών εφόσον δεν υπεραξιώνεται σε ελληνικά εργοστάσια ανακύκλωσης αναζητάει πόρους για την κατασκευή και κυρίως από την αύξηση των ανταποδοτικών τελών κατά την λειτουργία των Μονάδων Διαχείρισης, κατ' ευφημισμόν Ολοκληρωμένης. Το υπόδειγμα της Ηπείρου με το ΣΔΙΤ εργοστάσιο ως εκ τούτου αποδεικνύεται οικονομικά προβληματικό ενώ δεν μπορεί να είναι η απάντηση για τη διαχείριση των στερεών αποβλήτων στην ελληνική πολυνησία, που το πρόβλημα είναι εκρηκτικό. Η υπόσχεση για την αλλαγή του εθνικού και των περιφερειακών σχεδιασμών θα είναι μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία να αποδείξει η νέα ελληνική Διοίκηση ότι κάτι διδάχθηκε από την παταγώδη αποτυχία των προηγούμενων.
