Τετάρτη 27.11.2024 ΚΕΡΚΥΡΑ

Εεεε, λύκος στα πρόβατα!

Editorial
08 Ιουνίου 2016 / 17:07

Δεν είναι μόνον (;) ο χρόνος που χάθηκε είναι και τα λεφτά που δεν υπάρχουν! Κι έτσι σταδιακά προωθείται ως η μοναδική και η άριστη λύση της παραχώρησης εκτάσεων και επιχειρήσεων στην ιδιωτική πρωτοβουλία. Αναπόφευκτα και "φυσιολογικά" ως το απότοκο της νεοφιλελεύθερης επίθεσης από τα τέλη της δεκαετίας του ΄70 και παγκοσμίως! Πως να ξεφύγει η πλαζ του Μον Ρεπό; Τα ΕΛΤΑ; Αύριο το τουριστικό καταφύγιο στο Καφέ Γυαλί; Η διαχείριση του Δημοσίου, συχνά συκοφαντημένη, συχνότερα ναρκοθετημένη εκ των έσω. Έγινε το πεδίο της επένδυσης του πολιτικού χρήματος, η δεξαμενή άντλησης δημοφιλίας και ψήφων σε βάρος της απόδοσης και της κοινής ωφέλειας.

Και τώρα ρεαλιστές Αριστεροί και οι άλλοι φανατικοί της λεηλασίας του δημοσίου πλούτου (σ.σ. δυσκολεύεται κανείς να τους ξεχωρίσει, στην πράξη) διολισθαίνουν στην αναπόδραστη ιδιωτικοποίηση...
Π.χ. τα ΕΛΤΑ. Περιορίσθηκε η δημόσια επένδυση. Λιγόστεψε το προσωπικό. Περιορίζεται το έργο. Ελαττώνεται η ανταγωνιστικότητα. Πωλούνται ως πάγιο...
Η πλαζ του Μον Ρεπό. Δημοπρατείται, όπως ο νόμος ορίζει κι απαιτείται μίσθωμα και επένδυση, που ο πλειοδότης θα διεκδικήσει ν' αποσβέσει χωρίς νάχει ως προτεραιότητα τη γιαγιά απ' τη Γαρίτσα κι ίσως τη μοναδική, καλοκαιρινή της διασκέδαση... Αυτήν την προτεραιότητα θάπρεπε να την έχει ο Δήμος αλλά δεν έχει λεφτά ώστε να την υπηρετήσει...
Στη μικρή μαρίνα της Σπηλιάς. Ο ΟΛΚΕ είναι ΤΑΙΠΕΔ που ήλθε για να πουλήσει κι όχι να κάνει κοινωνική πολιτική. Οι αστοχίες έβγαλαν ένα έλλειμμα εκατ. €. Αν το έργο αποδειχθεί βιώσιμο (σ.σ. πρόκειται για απομεινάρι ενός αγνοούμενου σχεδίου) τότε η πιθανότητα να το πάρει για να το τελειώσει και να το δουλέψει ο ιδιώτης, είναι μεγάλη. Εάν δεν είναι βιώσιμο, τότε θα πληρώσει τις αστοχίες το Δημόσιο και θα τις μετακυλίσει στον φορολογούμενο...
Τα παραδείγματα τυχαία, παρατίθενται ως τεκμηρίωση του ρηθέντος ότι ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με τις καλύτερες προθέσεις και ότι το αναπόφευκτο είναι μια άλλη ανάγνωση του "στερνή μου γνώση να σ' είχα πρώτα"...