Ξένος ως και στη χαρά του, μεσονύχτι του Σαββάτου
Editorial
07 Ιουνίου 2016
/ 17:36
Ο Κοτζιάς αναφερόμενος στα Βαλκάνια συνηθίζει να αναναφέρεται στην κλασική ρήση του Τσώρτσιλ ότι δηλ. "εδώ παράγεται περισσότερη ιστορία απ΄ όση μπορούν να καταναλώσουν οι βαλκανικοί λαοί"! Η αναφορά αυτή ως ειμαρμένη ή ως ερινύα ξαναζωντανεύει, ευκαιρίας δοθείσης, κι όπως φάνηκε κατά την αιματηρή δεκαετία του ΄90 στη Γιουγκοσλαβία, τροφοδοτεί νέους κύκλους αίματος. Άλλωστε ο κάθε λαός έχει κάτι να θυμηθεί και να δακρύσει, συνήθως αναφερόμενος στο... προφανές ιστορικό του πλεονέκτημα έναντι των άλλων λαών!
Στο ατόπημα αυτό έπεσε πάλι ο πρωθυπουργός, Έντι Ράμα, προκειμένου να κολακέψει τον κυβερνητικό του εταίρο, το τσάμικο κόμμα, πούχε την Κυριακή το συνέδριό του.
Εάν σχολιάσουμε την ιστορικότητα των αναφορών του, πέφτουμε μέσα στο τέχνασμα, που έχουμε σκοπό να υπερβούμε. Και δεν θα το κάνουμε...
Άλλωστε η ανεξαρτησία καθεμιάς των βαλκανικών χωρών και όλων μαζί δεν απειλείται ούτε από τον Τσάμη Δία ούτε από τον Σλάβο Μεγαλέξανδρο. Πολύ δε περισσότερο δεν απειλείται από τους απογόνους των Νεφελίμ ή τις στρατιές του ξανθού γένους και ό, τι άλλο κατεβάσει η γκλάβα του κάθε επιτήδειου, προκειμένου να μοιράσει εγγενές εθνικό πλεονέκτημα κι έτσι δυνάμει και εκ φύσεως ανωτερότητα...
Η μετατροπή της περιοχής σε buffer zone της Μ. Ανατολής και στρατηγικής σημασίας χώρο διέλευσης των ενεργειακών δρόμων Ανατολής - Δύσης είναι απειλητικότερες πραγματικότητες για την ειρήνη από την επίκληση κατά το δοκούν και κατά περίπτωση αρχαίων δοξασιών.
Είναι προτιμότερο κανείς να είναι προσεκτικότερος στις συμφωνίες και τις συμμαχίες με τους νέους όρους παρά να λαγοκοιμάται τα βράδια, περιμένοντας τη δικαίωση ή την οφειλόμενη, ιστορική νέμεση.
Η χειρότερη εκδοχή αυτού του συλλογισμού είναι να κρύβονται πίσω από τις "προαιώνιες" αλήθειες του κάθε δημεγέρτη, οι σύγxρονες δουλείες ενός στάτους, προϊόντος της βίαιης αναδιανομής που συντελείται τουλάχιστον τα 25 τελευταία χρόνια στην πολύπαθη περιοχή μας. Κι απ' ότι φαίνεται Ουίνστον, αυτή την ιστορία δυσκολευόμαστε να τη χωνέψουμε...
