Συν Αθηνά και χείρα κίνει

Στο πλαίσιο αυτού του σεναρίου, η κοσσοβάρικη, σερβική Μητρόβιτσα θα ενταχθεί στην Σερβία ενώ το σερβικό Πρέσεβο που πλειοψηφούν αλβανικοί πληθυσμοί θα προσαρτηθεί στο περιορισμένης σήμερα κρατικής οντότητας Κοσσυφοπέδιο. Πρόκειται για μέθοδο που έλκει την προέλευσή της από τις σχετικές ρυθμίσεις μετά τους βαλκανικούς και τον α' παγκόσμιο πόλεμο. Κατά την περίοδο δηλ. που η Μακεδονία και η Θράκη κατοικούνταν από τουλάχιστον τεσσάρων εθνοτικών προελεύσεων πληθυσμούς και με την ανταλλαγή των πληθυσμών έγινε «η Μακεδονία μία και αμιγώς ελληνική».Έτσι όπως έγραφε και ο αλησμόνητος Άγγελος Ελεφάντης, «η ελληνική Μακεδονία έγινε ελληνική»! Επανερχόμενοι στο προκείμενο, η αλλαγή συνόρων και η ανταλλαγή εδαφών και πληθυσμών, είναι διαδικασία που αναφέρεται στην εθνοτική καθαρότητα, παραπέμποντας ευθέως στις δοξασίες της φυλετικής προέλευσης της εθνοτικής, που για τους θιασώτες μιας τέτοιας αφήγησης, βεβαίως και συντηρεί σε λανθάνουσα κατάσταση τον αλυτρωτισμό οψέποτε οι συνθήκες και οι συσχετισμοί επιτρέψουν να επανέλθει το αίτημα της απελευθέρωσης των αδούλωτων πατρίδων. Στην περίπτωση του Κοσσυφοπεδίου πιο συγκεκριμένα, το υπόδειγμα αποκλείεται να μην χρησιμοποιηθεί και στον στίβο του κυπριακού προβλήματος ως επιχείρημα για την de jure διχοτόμηση του νησιού και την απαίτηση της διεθνούς αναγνώρισης της τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου. Κοντράστ μεθόδου και αφηγήσεων απέναντι στην Ευρώπη των λαών και την οικονομικά παγκοσμιοποιημένη Οικουμένη είτε αυτές αναφέρονται με νεοφιλελεύθερη εσάνς στις αγορές είτε ως την επόμενη πολιτισμική προσδοκία με βάση την κοινωνία της ανθρώπινης αλληλεγγύης και όχι του αγοραίου ανταγωνισμού. Όπως και νάχει βήμα οπισθοδρομικό, που ρυθμίζει τα πράγματα με βάση τις σημερινές εθνικές προσδοκίες των αναθεωρητικών, μεγάλων Δυνάμεων που ήρξαντο και των χειρών αδίκων. Είναι πρόδηλο ότι η αντίδραση σ' αυτά τα σενάρια δεν μπορεί να είναι εθνικού χαρακτήρα, ικανού να αναπαράγει αποκλειστικά και μόνον το αφήγημα των εθνικών διαιρέσεων. Ούτε επιπόλαια κοσμοπολίτικο και «εθνομηδενιστικό», μπορεί να είναι. Θα αντλείται, εάν ποτέ υπάρξει, από τις καλύτερες παρακαταθήκες του ουμανισμού, της αλληλεγγύης και της δικαιοσύνης. Όμως κάτι τέτοιο δεν γίνεται από μόνο του ούτε προκύπτει ωριμάζοντας σαν φρούτο!