Η Κέρκυρα στην αιχμή του τουριστικού προβληματισμού

Η έκρηξη αυτών των μισθώσεων είχε ως αποτέλεσμα αρχικώς την αύξηση του εισοδήματος, νοικοκυριών που βλήθηκαν από την λιτότητα, κι έτσι άδραξαν την ευκαιρία. Αμέσως η δραστηριότητα έγινε το αντικείμενο επενδύσεων, συγκέντρωσης περισσοτέρων κρεβατιών, μετατροπής της προσόδου σε κερδοφόρα επιδίωξη μεγαλύτερης κλίμακας. Κατάσταση που αντικειμενικά αλλάζει τη φυσιογνωμία γειτονιών και της πόλης συνολικότερα. Κι αν στην αρχή, όλα μπορούσαν να γίνουν ίσως και στην σκοτεινή πλευρά της οικονομίας, προϊόντος του χρόνου προσαρμόζονται στη δημοσιονομική κανονικότητα. Η φιλοσοφία της παραπέμπει στην ενθάρρυνση της οικονομικής εκμετάλλευσης κάθε πόρου και ολόκληρου του χρόνου. Έτσι ξεφύτρωσαν εφαρμογές για τη μετατροπή σε «ταξιτζή» κάθε «ιχ» που θα είχε χρόνο διαθέσιμο και την ευκαιρία να τσοντάρει έτσι στο μεροκάματό του. Αλλά και εφαρμογές προσπορισμού οφέλους εφόσον στο κυριακάτικο, οικογενειακό τραπέζι παραχωρήσει επ' αμοιβή μια δυο θέσεις κι ένα σερβίτσιο ακόμα, μετατρέποντας σε μπίζνα τα γιουβαρλάκια της γιαγιάς και τον ιερό, κυριολεκτικά, συν-τροφικό χρόνο.

Έτσι η οικονομία της αγοράς αποκτά περισσότερη ελαστικότητα, προσομοιάζοντας στην ευελιξία των ρευστών, κατακτώντας κάθε ρωγμή του χρόνου, σαν συνάρτηση ορισμένου ολοκληρώματος από την αρχή, αρχή ως το τέλος!
Είναι τότε που οι πιο παραδοσιακές οικονομικές δραστηριότητες αισθάνονται προδομένες και ζητούν προστασία από το κράτος ώστε να περιορίσει αυτό τα κίνητρα και την ευελιξία των νέων μορφών, που καταγγέλλονται ως αθέμιτες.
Εκτός αυτού όμως, «εξαφανίστηκαν» και τα σπίτια για αστικές μισθώσεις, γεγονός που φέρνει υπαλλήλους και φοιτητές σε απόγνωση ενώ η καταγγελία της έτσι διαμορφωμένης κατάστασης έχει γίνει επωδός όλων των «ευπαθών» ομάδων στην πρωτεύουσα και τους άλλους τουριστικούς προορισμούς, σχεδόν σε κάθε ελληνική πόλη.
Αυτή η διαπίστωση στοιχειοθετεί ικανοποιητικά το γιατί η οικονομία διαμοιρασμού πρέπει να απασχολήσει το 2ο συνέδριο κερκυραϊκού τουρισμού - αειforum.