Balkans

Το θέμα δεν είναι θεωρητικό, είναι πρακτικό και εν εξελίξει. Στις μέρες μας διαμορφώνεται η νέα ισορροπία στην περιοχή με ζητούμενο τη χάραξη των ενεργειακών δικτύων κι εκείνο για τους εμπορικούς δρόμους. Η δεύτερη περίπτωση μοιάζει ευκολότερη εφόσον ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε με το μέγα της θαλάσσης Κράτος, της Κίνας. Αυτής της νεοαναδυόμενης παγκόσμιας υπερδύναμης, που εκτός των άλλων μαζεύει και όλα τα ανακυκλώσιμα της Ευρώπης ώστε να μην επιστρέφουν κενά φορτίου τα βαπόρια της. Εσχάτως λέγεται ότι αυτό αλλάζει όμως και μόνον η στάθμιση αυτής της κατάστασης, ένα επεισόδιο στην οικουμενική οικονομία, μπορεί να προβληματίσει για την ισχύ των εθνικών πολύ περισσότερο των τοπικών πολιτικών περί του θέματος.

Στο πρώτο πεδίο, το περισσότερο αιματοβαμένο και βαρύτερο ιστορικά, τα τελευταία γεγονότα αφορούν στα ρωσικά, διπλωματικά αντίποινα έναντι της Ελλάδας και στην απόφαση των Τιράνων να ανοίξουν τα σύνορα με το Κοσσυφοπέδιο, δημιουργώντας έτσι έναν ενιαίο, αλβανικό χώρο, εκεί που μέχρι το 1999 ήταν σερβική Επικράτεια. Η σχέση του θέματος με το κυπριακό δεν είναι καινούργια κι αντικειμενικά επηρεάζει την ελληνική θέση.

Η αξία της Βόρειας Ελλάδας για τους αγωγούς Ανατολής - Δύσης είναι προφανής. Επιβεβαιώθηκε αρχικώς κατά την εισαγωγή ρωσικού αερίου και στην συνέχεια με την κατασκευή του ΤΑΡ, που ολοκληρώνεται και μεταφέρει αζέρικο αέριο, αγγλοσαξονικών κυρίως συμφερόντων στην ενεργοβόρα δυτική Ευρώπη.

Η μεταβίβαση του λιμανιού της Θεσσαλονίκης δεν έχει βεβαίως σχέση με τον ΠΑΟΚ ακόμα κι αν ο ιστορικός Δικέφαλος μπορέσει εντέλει να κατακτήσει το πρωτάθλημα και να προχωρήσει στην Ευρώπη.

Η πολιτική αναπηρία των ελληνικών κυβερνήσεων, κατάσταση απότοκη της επιτροπείας που επιβλήθηκε εξαιτίας της πτώχευσης του ελληνικού Δημοσίου, διευκόλυνε αντικειμενικά τα γεωπολιτικής ισχύος σχέδια. Αγγλοσάξονες από τη μια και Ρωσοτούρκοι από την άλλη είναι οι παραδοσιακοί παίκτες σε μια σκακιέρα, που κανείς δεν πρέπει να υποτιμά πλέον και τους άλλους παίκτες. Σ' αυτόν τον καμβά τα εσωτερικά προβλήματα χρωματίζονται από τις γεωπολιτικές συμπάθειες. Το κοινωνικό θέμα εφόσον υποταχθεί σ' αυτές τις προτεραιότητες θα κάμει πάρα πολύ καιρό να ανακάμψει ως το πρωταρχικό και τον κατ' αρχήν ζήτημα.