Ας οργανωθούμε αλλά γιατί άραγε;
Editorial
13 Απριλίου 2016
/ 11:40
Η κρίση, εκτός των άλλων, είναι και μεγάλο σχολείο. Η ύφεση ως περιστολή της οικονομίας ωθεί σε σκέψεις και επινοήσεις για το ξεπέρασμά της. Πως αλλιώς να εξηγήσει κανείς ότι τώρα επιτέλους τίθεται επί τάπητος σε επίπεδο τοπικής πολιτικής και διοίκησης η ανάγκη εκπόνησης στρατηγικού σχεδίου για την τουριστική οικονομία, την προβολή, τις υποδομές και τη διαχείριση; Κάλλιο αργά παρά ποτέ! Επιβεβλημένη όσο και αυτονόητη και η σκέψη που πρυτάνευσε χθες στην συνεδρίαση της ΠΕΔΙΝ για την οργανωμένη συνεργασία των τοπικών κοινωνιών με το πανεπιστήμιο και το ΤΕΙ Ιονίων. Επιτέλους!
Ας είναι η θυσία της ΕΤΙΝ η αφορμή για μια νέα θεσμική συνεργασία ανάμεσα στα νησιά και τις οικονομικές τους δυνάμεις.
Από μόνο του κάτι τέτοιο όμως δεν επαρκεί. Και χωρίς τέτοιες συνεργασίες ο τουρισμός έχει τουλάχιστον τα πρόσφατα τέσσερα-πέντε χρόνια θετική απόδοση και αύξηση όλων των μεγεθών του στην Κέρκυρα και όλα τα νησιά.
Όλων των μεγεθών; Όχι όλων!
Τόσο η αμοιβή της εργασίας όσο και η παραμένουσα προστιθέμενη αξία στις τοπικές αγορές, εκεί που δραστηριοποιούνται δηλ. οι μικρές οικογενειακές επιχειρήσεις, βαίνουν και οι δυο μειούμενες χρόνο με τον χρόνο. Αν σ' αυτή την κατάσταση προσθέσει κανείς και τις αυξημένες απαιτήσεις του κράτους από τις μικρές επιχειρήσεις, που απορρέουν από τις συμφωνίες με τους δανειστές και τα Μνημόνια, έχει μια πρώτης τάξεως ...ταξική αποτύπωση της πραγματικής... πραγματικότητας.
Η αναίρεση αυτής της αδικίας, με την "κατακράτηση" εδώ μεγαλύτερου μέρους από την προστιθέμενη αξία των τουριστικών υπηρεσιών και τη δικαιότερη κοινωνικά διανομή της, είναι μάλλον το κύριο ζητούμενο της θεσμικής οργάνωσης των τοπικών πολιτικών και των κοινωνικών φορέων. Σ' αυτό το εργαστήριο της αναδιανομής θα κριθεί η όποια πολιτική απόφαση...
