Πληροφορία, στον τηλεφακό και ευρυγώνια

Αν δεν βρει τέτοιο μηχανισμό, όπως αν μείνει, για παράδειγμα, πάνω σε μια άψυχη επιφάνεια, πεθαίνει εντός ημερών χωρίς να αναπαραχθεί. Κατά μια θεωρία, οι ιοί αποτέλεσαν την απαρχή της ζωής, που προοδευτικά έγινε πολύπλοκη, με το DNA των σύγχρονων οργανισμών να αποτελεί μετεξέλιξη και αχνή ανάμνηση των πρώτων ιών της αρχέγονης ωκεάνιας σούπας. Έτσι, ο κορωνοιός-19, όπως και κάθε καινούριος ιός, είναι και μια άλλη πληροφορία ζωής.
 
Με τη σειρά τους, οι άνθρωποι εκτός από τις προβλεπόμενες δυνάμεις του ανοσοποιητικού συστήματός τους, κινητοποιούν και την τεράστια δύναμη της συλλογικής διάνοιας. Η μάχη εναντίον της πληροφορίας ιικού ενδιαφέροντος γίνεται με όπλο τις πληροφορίες ανθρώπινου ενδιαφέροντος. Μόνο στις κλειστές ιατρικές ομάδες του διαδικτύου που έχουν σχηματιστεί σε κάθε χώρα και γλώσσα, από την έναρξη της πανδημίας ανταλλάσσονται κατά μέσο όρο παγκοσμίως περίπου 100.000 λέξεις το λεπτό, με ζητούμενο την ανταλλαγή γνώσεων.
 
Γνώσεις που στο μεγάλο βαθμό τους δεν προέρχονται από τα εγχειρίδια. Είναι νέες γνώσεις, αναδυόμενες ακριβώς μέσα από αυτή την ανταλλαγή. Διακίνηση δεδομένων, οργάνωσή τους σε στατιστικά γραφήματα, αναφορά συμπτωμάτων και περιπτώσεων, σπάνια συμπτώματα και ασυνήθιστες κλινικές εικόνες, έλεγχος και δοκιμές διαγνωστικών αντιδραστηρίων, προτεινόμενα μέτρα πρόληψης, γνωστά μέτρα πρόληψης σε νέες χρήσεις, προτεινόμενα νέα φάρμακα, παλιά φάρμακα σε προτεινόμενες νέες χρήσεις, ευφυείς πατέντες από πολυμήχανους Οδυσσείς που τις γεννά η ένδεια των υλικών και των πόρων. Η ευφυία δεν είναι τόσο διαδεδομένη, αλλά ούτε και σπάνια, όμως η σοφία ξεχωρίζει ως ανώτερη ιδιότητα, όταν οδηγεί στην κατάλληλη απάντηση απέναντι σε καινοφανή ερωτήματα για τα οποία δεν υπάρχει καμία εμπειρία.
 
Η σοφία αυτή γεννάται από τον ανθρώπινο λόγο και είναι μόνο συλλογική. Η σκέψη του ενός γεννά το συμπέρασμα του επόμενου. Αν μη τι άλλο, η κρίση που βιώνουμε χτίζει νέες δομές και μορφές, στη θέση των απαρχαιωμένων, που έμεναν ανέπαφες μόνο λόγω της ρουτίνας και της έλλειψης επείγουσας ανάγκης να αλλάξουν. Ο άνθρωπος όταν φοβάται σκέφτεται και τότε είναι που η ανθρωπότητα πραγματοποιεί τα ιστορικά της άλματα. Εδώ και ένα μήνα, οι άνθρωποι σκέφτονται μαζί, πιο πολλοί και πιο πολύ από οποτεδήποτε στο παρελθόν. Θα είναι κρίμα, η σκέψη αυτή να περιοριστεί στο κυνήγι στενών επιδιώξεων και να μη διευρυνθεί και προς την αναθεώρηση των ριζικότερων ζητημάτων του τρόπου ζωής και παραγωγής, που δημιουργούν παγίως τις συνθήκες τέτοιων κρίσεων, μάλλον επιταχυνόμενα συχνότερων.