Παρασκευή 29.03.2024 ΚΕΡΚΥΡΑ

Οικονομολογικές σκέψεις ενός γιατρού

Κώστας Σπίγγος
07 Απριλίου 2020 / 20:11

Είναι ξεκάθαρο ότι η "καμπύλη" της πανδημίας, δηλαδή οι θάνατοι και τα σοβαρά περιστατικά στην πορεία του χρόνου, κινείται ακριβώς αντίθετα από αυτό που θα ονομάζαμε "καμπύλη" της οικονομίας, δηλαδή τα κρούσματα επαπειλούμενων ή συντελεσμένων πτωχεύσεων στον ίδιο χρόνο.

Μέσα από τα αυστηρά μέτρα αποστασιοποίησης που ακυρώνουν το μεγαλύτερο μέρος του μηχανισμού παραγωγής των σύγχρονων δυτικού τύπου  οικονομιών, οι δύο καμπύλες κινούνται λίγο-πολύ ως αντικείμενο και είδωλο, ανεστραμμένος καθρέφτης η δεύτερη της πρώτης. Κάθε επιπέδωση της καμπύλης της πανδημίας προκαλεί βάθυνση της καμπύλης της ύφεσης.
Δεδομένης μιας -πιθανότατης- πορείας εξάρσεων και υφέσεων της πρώτης καμπύλης, δεν θα είχε νόημα κάποιος οικονομικός προγραμματισμός που θα προεξοφλούσε μια σταθερή πορεία βελτίωσης της κατάστασης που έχει προκληθεί, αλλά περισσότερο μία ευέλικτη προσαρμογή στις ανάγκες του κάθε κύματος. Το να συνεχιστεί η ζωή θα σημαίνει να ενσωματώσει τη διαταραχή.
Σε εθνικό (ευρωπαϊκό) επίπεδο, θα απαιτηθεί η εξεύρεση μηχανισμών ευέλικτης εξισορρόπησης της δεύτερης καμπύλης, αντίστοιχα με τα πλήγματα που της επιφέρει η επιπέδωση της πρώτης. Η ευελιξία δεν είναι δυνατό να παραμείνει μόνο νομισματική (χαλάρωση και δανεισμός) αλλά να επεκταθεί στον τεχνολογικό μετασχηματισμό, στη φορολογική πολιτική και στις δημόσιες επενδύσεις, με ζητούμενο ότι η εργασία και παραγωγή μας θα συνεχίζει να ανταλλάσει την εργασία και παραγωγή των άλλων κρατών (και νομισμάτων).
Ίδια έμφαση θα πρέπει επίσης να δοθεί στην ίση κατανομή βαρών, δεδομένου ότι οι χώρες όπου θα σχηματιστούν ομάδες με ισχύ ικανή ώστε να κρατήσουν αλώβητα τα όποια προϋπάρχοντα προνόμιά τους κινδυνεύουν να οδηγηθούν σε διάλυση, φυσικά με κανέναν τελικό κερδισμένο.
Στο τοπικό κερκυραϊκό επίπεδο, με την εκμετάλλευση των κατάλληλων ανθρώπινων και χρηματικών πόρων, θα ήταν μια ευκαιρία να κλείσουν κάποιες από τις πληγές που η επί έτη αδιάκοπη τουριστική ανάπτυξη έχει ανοίξει και συσσωρεύσει. Μάλιστα, στο βαθμό που εκτιμάται ότι η κρίση από αυτήν ή άλλη πανδημία μπορεί να επεκταθεί ή να επιστρέφει και σε χρονικό ορίζοντα πέραν της μιας σεζόν, ανοίγει και τη συζήτηση μιας άλλης ευελιξίας, που έχει να κάνει με το μετριασμό της μονοκαλλιέργειας του τουρισμού, ως του μοναδικού παραγωγικού αλλά και εξαγώγιμου προϊόντος του νησιού μας.