Τα ομηρικά έπη στην Σπηλιά και ένας ακόμα μαραθώνιος
Με τούτα και με κείνα απορροφήθηκαν συνολικά περί τα 18 εκατ. €, χωρίς να τελειώσει ούτε το λιμανάκι ούτε το υποέργο του αποχετευτικού
Το έργο του καταφυγίου μικρών τουριστικών σκαφών στο Καφέ Γυαλί, που ολημερίς το χτίζανε και το βράδυ γκρεμιζόταν, είναι το απομεινάρι μιας παλιάς ιδέας. Πριν από τριάντα τόσα χρόνια ο Δήμος Κερκυραίων σκέφτηκε πως καλό θα ήταν να αλλάξει η πόλη την αρνητική της στάση απέναντι στη θάλασσα και να στρέψει προς τα ’κει το μέτωπό της. Ένα εκ των έργων που περιλάμβανε αυτή η σύλληψη ήταν και η κατασκευή, στο Καφέ Γυαλί απ’ όπου μόλις είχαν μεθορμίσει τα φέριμποτ, ενός τουριστικού λιμανιού. Κι από τότε άρχισε η Οδύσσεια του χώρου και της περιοχής ολόκληρης!
Το συνολικό σχέδιο «επαναπροσανατολισμού» ναυάγησε, αλλά η ιδέα —μεμονωμένη και ξεκρέμαστη, δηλαδή εκτός πλαισίου— επέστρεψε δεκαπέντε χρόνια μετά και ως τέτοια εντάχθηκε στο περιφερειακό πρόγραμμα 2007-2012 με αρχικό προϋπολογισμό λίγο παραπάνω από 7,5 εκατ. €. Τα χρήματα «απορροφήθηκαν», κατά την προσφιλή έκφραση της γραφειοκρατίας, αλλά —αλίμονο!— το έργο δεν έγινε, γεγονός μάλλον πρωτόγνωρο για τα κερκυραϊκά δεδομένα.
Και στη συνέχεια, την Οδύσσεια διαδέχθηκε ο μαραθώνιος για την εκ νέου αναζήτηση πιστώσεων με στόχο την ολοκλήρωση του έργου, στο οποίο στο μεταξύ προστέθηκε και η αντιμετώπιση του αποχετευτικού ζητήματος, που προκλήθηκε από τις αστοχίες της εργολαβίας διαχωρισμού των ομβρίων από τα λύματα στην παλιά πόλη. Διότι, ενώ δεν τα διαχώρισαν τελείως, εντούτοις εξασφάλισαν τις πλημμύρες στην ευρύτερη περιοχή του ιστορικού κέντρου, βεβαίως και της Σπηλιάς, κάθε φορά που βρέχει λίγο παραπάνω (σ.σ. στην Κέρκυρα που δεν έβρεχε ποτέ, άλλωστε).
Ο μαραθώνιος απέδωσε: το έργο εντάχθηκε στο επόμενο περιφερειακό πρόγραμμα (2014-2020), το οποίο συμβασιοποιήθηκε, στις καθυστερήσεις του, το 2022, με προϋπολογισμό περί τα 10 εκατ. €. Με τούτα και με κείνα απορροφήθηκαν —κάτι που μας καθιστά πρωτοπόρους στις απορροφήσεις— συνολικά περί τα 18 εκατ. €, χωρίς να τελειώσει ούτε το λιμανάκι ούτε το υποέργο του αποχετευτικού, που εξακολουθεί να μελετάται λες και είναι η αποκρυπτογράφηση του Μηχανισμού των Αντικυθήρων.
Και τι μένει; Η πρόσφατη εκδήλωση ικανοποίησης και αισιοδοξίας του Στ. Γκίκα, ότι δηλαδή «…στο “Καφέ Γυαλί”, στην πόλη της Κέρκυρας, εξελίσσονται, μετά από μακρά διακοπή αλλά τώρα με γοργούς ρυθμούς, τα λιμενικά έργα». Νά ’σαι καλά, άνθρωπέ μου!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΙΤΗΣ
Είναι ο εκδότης - διευθυντής της Ενημέρωσης. Έχει σπουδάσει και εργαστεί ως μηχανικός και ηλεκτρονικός. Δημοσιογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων, τον οποίον υπηρέτησε και από τη θέση του γενικού γραμματέα στο δ.σ. επί οκτώ χρόνια. Πιστεύει πως η ισχυρότερη ιδιότητα του δημοσιογράφου στην ενημέρωση είναι το ενδιαφέρον του για τα κοινά και στην επικοινωνία η έντιμη και ανιδιοτελής διαμεσολάβηση.
