Παρασκευή 22.11.2024 ΚΕΡΚΥΡΑ

Μέρες καλύτερες θαρθούν, το λέει το ένστικτό μου...*

Editorial
12 Απριλίου 2017 / 10:17

Υπάρχουν μερικά πράγματα, που αρχίζουν να περπατάνε δειλά-δειλά... Ο κόμβος στο λιμάνι, έστω κι έτσι, έστω και τώρα, έγινε, και θα διευκολύνει την κυκλοφορία, όπως υποστηρίζουν στον ΟΛΚΕ,

εφόσον καταργούνται τα φανάρια και οι λωρίδες θα είναι δυο αντί μιας. Το τι θα γίνεται πιο κάτω προς το κέντρο της πόλης είναι αλλουνού παππά, βαγγέλιο, όχι του κόμβου.  
Εγκαταστάθηκε και ο εργολάβος στο έργο του ΝΑΟΚ και της Γαρίτσας. Ελπίζεται ότι η προηγηθείσα γκρίνια που προκάλεσε και τη νευρικότητα της υπόλογης Διοίκησης να αποδώσουν και να αποκατασταθεί επιτέλους η καθαγιασμένη βόλτα των Κερκυραίων πριν ενσκήψουν οι νέοι ... μουσώνες.  Στα θετικά αυτών των εξελίξεων πιστώνεται και η γενικευμένη αντίδραση φορέων και πολιτών απ' όποιο διαθέσιμο μέσο και με κάθε τρόπο, απόδειξη εξάντλησης της υπομονής τους για τις πολύ μεγάλες καθυστερήσεις και την εν γένει κακοδαιμονία των δημοσίων έργων στο νησί.

Τούτων δοθέντων, και μέχρι να αποκατασταθεί η κανονικότητα και η κοινή λογική, καλό θα ήταν να αποφεύγονται οι διθυραμβικές ανακοινώσεις περί των κορυφαίων επιδόσεων απορρόφησης των διατιθέμενων, ευρωπαϊκών και όποιων άλλων πόρων. Ακόμα και η πιο στερεοτυπική γραφειοκρατεία θα πρέπει να έχει ήδη καταννοήσει ό, τι και όλοι οι άλλοι. Ότι δηλ. η απορροφητικότητα των πόρων και η εκτέλεση των έργων ενώ φαίνονται συναφείς και πάντως σχετικές έννοιες, δεν έχουν καμιά σχέση μεταξύ τους τουλάχιστον όσον αφορά σ' αυτή τη Χώρα, το νησί και την Περιφέρεια...

Σημειώνεται πάντως ότι οι διαπιστώσεις για την κακοδαιμονία των δημοσίων επενδύσεων και έργων δεν απέδωσαν μέχρι ώρας καμιά ευθύνη σε κανέναν δημόσιο ή συνεργαζόμενο με το Δημόσιο λειτουργό. Εκτός βεβαίως της αποκαλούμενης και πολιτικής ευθύνης, που είναι άνευ πρακτικού περιεχομένου και αποτελέσματος. Κι αυτό δεν είναι καλό σημάδι διότι συνιστά την πρώτη και καλύτερη προϋπόθεση ώστε όλο αυτό το δράμα να επαναλαμβάνεται ευκαιρίας δοθείσης.
Σε κάθε περίπτωση, μέρες πούναι, ας μην επεκταθούμε, εμφορούμενοι  από την πεποίθηση ότι δεν μπορεί, όλα θα είναι καλύτερα από αύριο!
* ... Αυτό το κάτι μέσα μου, το εντελλώς δικό μου! Δ. Σαββόπουλος