Και διηγώντας τα να κλαις!
Το σχέδιο ουδέποτε εφαρμόστηκε ενώ παραλλήλως η γενική κυβέρνηση είχε ήδη συμφωνήσει και πραγματοποιούσε την πλήρη αποψίλωση της υποδομής για την Σύνοδο στο Παλιό Φρούριο, καθιστώντας εντέλει την υπόθεση, μαγική εικόνα.
Τι ωραία που θάτανε, ε; Η περιγραφή, σε διπλανή στήλη, του έργου τότε στην Κόντρα Φόσσα και σ' όλο το παραλιακό μέτωπο, είναι μια ραψωδία για τις χαμένες ευκαιρίες. Κι όποιος φιλοσοφήσει τις εμπειρίες ξέρει πως ευκαιρίες και «θαύματα» δεν γίνονται καθ' εκάστην αλλά μόνον ελάχιστες και μοναδικές φορές. Στο προκείμενο, δεν είναι καθόλου τυχαίο, το επίπεδο γνώσεων και καλλιέργειας, εκείνων που αναμίχθηκαν με το σχέδιο. Όπως δεν είναι τυχαίο και το ναυάγιο, που ακολούθησε. Η εγκατάλειψή του!
Ο συνδυασμός των εμπλεκομένων, στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο αποτελεσματικότητας. Περίοδος 1990 - 1994. Δήμαρχος ο Χρύσανθος Σαρλής, βουλευτής Κερκύρας (αριστίνδην) ο Γ. Ράλλης, αντιπρόεδρος του Ευρωκοινοβουλίου, ο Γιώργος Ρωμαίος. Και επιτρέψτε μου, αρχιτέκτονας Γιάννης Μιχαήλ, διευθυντής της Αναπτυξιακής (ΑΝΕΔΚ), Δημήτρης Μπιμπίκος. Ακόμα και τα σκίτσα επί των σκέψεων και των ιδεών του σχεδίου, είναι του αείμνηστου, Κερκυραίου ζωγράφου, Σπύρου Αλαμάνου.
Ξεχωριστή αναφορά στον sir Norman Foster, που ανέλαβε να μελετήσει την στροφή της πόλης της Κέρκυρας προς τη θάλασσα, με ευρωπαϊκή χρηματοδότηση του δημοτικού αυτού έργου, που εξασφάλισε ο Γ. Ρωμαίος. Επιδίωξη και σχέδιο που βραβεύτηκαν από την Ευρώπη για την καινοτόμα και περιβαλοντικά φιλική προοπτική τους και (σ.σ. για την ιστορία του πράματος) το απένειμε στον Δήμο εκ μέρους της Επιτροπής, ο τότε Έλληνας Επίτροπος, Ενεργειακής Πολιτικής, Εφοδιασμού EURATOM, και Πολιτικής Επιχειρήσεων, Εμπορίου, Τουρισμού και Κοινωνικής Οικονομίας, Χρήστος Παπουτσής!
Δεν έγινε απολύτως τίποτα! Το σαράκι, που κατατρώει την κερκυραϊκή πραγματικότητα κατασπάραξε την όποια δυνατότητα. Το βραβείο απέμεινε να θυμίζει την ευκαιρία που χάθηκε κι εξαφανίστηκε κι αυτό με την σειρά του ως πειστήριο, και ζει πια αποκλειστικά στις μνήμες ολίγων και τους θρύλους της περιόδου.
Η «νικηφόρα» ομάδα αποδομήθηκε για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Το σχέδιο ουδέποτε εφαρμόστηκε ενώ παραλλήλως η γενική κυβέρνηση είχε ήδη συμφωνήσει και πραγματοποιούσε την πλήρη αποψίλωση της υποδομής για την Σύνοδο στο Παλιό Φρούριο, καθιστώντας εντέλει την υπόθεση, μαγική εικόνα. Κι ύστερα ήλθαν οι μέλισσες*...
* Εκείνοι που ανέλαβαν να παίξουν το ρόλο του Θεού πριμοδότησαν και τους θανάτους-τιμωρία των αναμνήσεών τους. Θάνατος προσώπων από ένα υγρό, αμύθητο παρελθόν, ευτράπελο όσο και τρομακτικό, προσκολλημένο στην δεκαετία του ... Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του ομώνυμου βιβλίου του Γιάννη Ξανθούλη.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΙΤΗΣ
Είναι ο εκδότης - διευθυντής της Ενημέρωσης. Έχει σπουδάσει και εργαστεί ως μηχανικός και ηλεκτρονικός. Δημοσιογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων, τον οποίον υπηρέτησε και από τη θέση του γενικού γραμματέα στο δ.σ. επί οκτώ χρόνια. Πιστεύει πως η ισχυρότερη ιδιότητα του δημοσιογράφου στην ενημέρωση είναι το ενδιαφέρον του για τα κοινά και στην επικοινωνία η έντιμη και ανιδιοτελής διαμεσολάβηση.
