Μερική πυροπροστασία του Μον Ρεπό!!!

Το σχέδιο πυροπροστασίας στο Μον Ρεπό, που ανακοίνωσε το Υπουργείο Πολιτισμού, αφορά σε μέρος του κτήματος, όπου το Υπουργείο αναγνωρίζει την ευθύνη του λόγω του αρχαιολογικού χώρου και όχι στο σύνολο του χώρου!

Αναρωτιέται κανείς ποιος το σκέφτηκε αυτό! Πώς ακριβώς, δηλαδή, μια — ο μη γένοιτο — φωτιά θα περιοριστεί χωρικά, με κριτήριο και μέτρο τη διοικητική ευθύνη της μιας ή της άλλης υπηρεσίας;

Η κυριότητα του χώρου ανήκει εδώ και τριάντα χρόνια στον Δήμο· άλλωστε, όπως αποδείχθηκε και στα δικαστήρια, πρόκειται για περιουσία του θεσμικού του προγόνου, του Επαρχιακού Συμβουλίου Κερκύρας.

Τριάντα χρόνια αγνοείται η προτροπή του νομοθέτη για τη συγκρότηση οργανισμού διαχείρισης του κεντρικού αυτού μέρους της άλλοτε Παλαιόπολης.

Τριάντα χρόνια, με τόσες κυβερνήσεις και άλλες τόσες δημοτικές αρχές, αυτή η διοικητική υποχρέωση — προϋπόθεση προστασίας και φροντίδας — αγνοείται.

Και τώρα έρχεται το Υπουργείο Πολιτισμού, το οποίο συνδεόταν με τον Δήμο με προγραμματική σύμβαση για τη μετατροπή της άλλοτε έπαυλης σε μουσείο, να ανακοινώσει την πυροπροστασία μέρους του κτήματος!

Στο μεταξύ, η σχετική μελέτη του Συλλόγου των Φίλων της Κέρκυρας, που παραχωρήθηκε στον Δήμο, πηγαινοέρχεται στις υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού, οι οποίες επισημαίνουν — κατά τη γνώμη τους — ελλείψεις.

Κι όμως, η ανακοίνωση του ΥΠΠΟ αγνοεί παντελώς αυτή τη διαδικασία και προβαίνει στη δημοσιοποίηση του έργου, ενώ η προϊσταμένη της τοπικής υπηρεσίας του Υπουργείου μετέχει στο δ.σ. του συλλόγου-δωρητή, του οποίου η δωρεά ουσιαστικά υπονομεύεται με την ανακοίνωση.

Στην καλύτερη περίπτωση, όλη αυτή η ταλαιπωρία αποδίδεται στη γραφειοκρατική προσέγγιση των ζητημάτων — αντικρουόμενη και αντιφατική — που οδηγεί σε εξαγγελίες μερικής πυροπροστασίας.

Χωρίς οργανισμό και χωρίς εργαζόμενους, ποιος θα εφαρμόσει τα σχέδια προστασίας;

Όποιος κι αν τα έχει εκπονήσει, όποιος κι αν τα έχει εγκρίνει;