Στην Ελλάδα των έξι χιλιάδων νησιών!

Άλλως πως, μοιάζει οπορτουνιστικό (σ.σ.;) να ανακαλύπτει κανείς τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά περιοχής που διοικεί αναλόγως της συγκυρίας και πάντως ακολουθώντας γεγονότα και καταστάσεις, που άλλος έχει προκαλέσει...

Πάντως, όπως έχουν έλθει τα πράγματα, ας γίνει κι έτσι. Ανάποδα! Από το επιμέρους στο γενικό. Δίχως θεωρία και με μικρή προβολή στο μέλλον. Τουλάχιστον ας γίνει, τώρα που συνειδητοπιείται, αργά, βασανιστικά και με τα χίλια ζόρια ότι ο γενικός αναθεωρητισμός που "λανθάνει" (σ.σ.;) στην ευρύτερη περιοχή μας, προκαλεί πολιτικές αυτοσυντήρησης, που μπορεί εντέλει και να αντιμετωπίσουν αυτονόητες, χρονίζουσες ανάγκες. Αυτές που ο ελληνικός υδροκεφαλισμός, ο εμφορούμενος από έναν κλασικό μικροαστικό πολιτισμό, δυσκολεύεται να συνειδητοποιήσει εν ψυχρώ και με άνεση, έτσι που να απαιτείται μια οιονεί απειλή για να το κάνει. Ας το κάνει επιτέλους. Έστω κι έτσι με ελικόπτερα, φανφάρες και ταρατατζούμ...

Όσο για τη δυτική νησιωτική χώρα, μπορεί να ευνοείται η τουριστική της οικονομία απ' όσα συμβαίνουν και όσα θρυλούνται ανατολικά, όμως δεν παύει να υστερεί αντικειμενικά, διοικητικά και οικονομικά. Με αποτέλεσμα να περιορίζεται ο προσπορισμός ωφελημάτων (σ.σ. σε βάρος και της γενικής κυβέρνησης) και να διατηρούνται ακραίες ελλείψεις σε δομές και υποδομές, τόσες και τέτοιες, που συμποσούνται στην άλγεβρα της μειονεξίας. Φιλοσοφία θέλει;