Μήπως δεν ακούγεται το καμπανάκι;

ότι η Λευκίμμη είναι ένα καζάνι που βράζει, κι αυτό δεν έχει να κάνει τόσο με το πολιτικό μέλλον των ανθρώπων της τοπικής Διοίκησης όσο με τη δηλητηρίαση της κερκυραϊκής κοινωνίας συνολικά. Μιαν κατάσταση, που για να εξηγούμαστε, δεν ξεκινάει και τελειώνει με την πρόσκληση των ΜΑΤ αλλά με τα χαμηλά κοινωνικά και περιβαλλοντικά αντανακλαστικά που επιδεικνύονται χρόνια τώρα γύρω (και) από αυτό το θέμα. 

Συνήθως σ' αυτές τις περιπτώσεις, περισσεύει η κατάχρηση της ανοχής και του λαϊκισμού και μετά κατά κανόνα καλείται η Αστυνομία να βγάλει το φίδι από την τρύπα.

Η προειδοποίηση έχει να κάνει με αυτή - ταύτη την παρουσία των αστυνομικών δυνάμεων στην Λευκίμμη και την εκκωφαντική έλλειψη της όποιας πολιτικής ενέργειας, που να αποσκοπεί στην αποκατάσταση του διαλόγου και της συνεννόησης. Εκτός κι αν πιστεύει κανείς ότι η συντριβή του ηθικού των κατοίκων είναι η προϋπόθεση της συμμετοχής τους σ' ένα υποχρεωτικά κοινωνικό πρόγραμμα διαχείρισης των καθημερινών προβλημάτων και των σκουπιδιών; Ή ακόμα χειρότερα, εάν υιοθετούνται σιωπηρώς τοπικιστικού χαρακτήρα ανοησίες, για τις οποίες προσφέρεται ένθεν κακείθεν άφθονο υλικό...

Κι επειδή κανείς ευθαρσώς και δημοσίως δεν θα ανεχθεί καν αυτές τις ερμηνείες, ο διάλογος ανάμεσα στην τοπική Διοίκηση και τους εκπροσώπους της Λευκίμμης και του Τεμπλονιού θα αποτελεί έτσι κι αλλιώς τη μοναδική λύση στο πρόβλημα. Άλλωστε ακόμα και οι αιματηρότεροι πόλεμοι, στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων καταλήγουν. Πόσο μάλλον στην περίπτωσή μας, που δεν πρέπει να γίνεται λόγος για πόλεμο όταν αναφερόμαστε στην ανάγκη επίλυσης ενός στοιχειώδους προβλήματος οργάνωσης και διαχείρισης της κοινωνίας και της οικονομίας του νησιού.

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα παράμετρος στην αναφορά μας αυτή, είναι εκτός των αντιδράσεων των ίδιων των αστυνομικών, και το κόστος της όλης επιχείρησης, που αποδεικνύεται εξωφρενικό. Ιδιαιτέρως όταν η επίκληση της αντιδημοφιλούς λύσης στηριζόταν στο αποτρεπτικό κόστος της όποιας άλλης!

Απ' όπου και να το πιάσει κάποιος το θέμα, το συμπέρασμα είναι προφανές και ένα, αυτή η έκτακτη και ντροπιαστική κατάσταση δεν μπορεί να διαρκέσει για πολύ. Πρέπει να αντικατασταθεί από την πολιτική και την συνεννόηση, το συντομότερο δυνατόν, δηλ. χθες!!!