Ανεμομαζώματα διαολοσκορπίσματα
Δυο επιπλέον διαστάσεις παίρνει η κερκυραϊκή κρίση, εκτός της προφανούς εκείνης με τα σκουπίδια.
Η κοινωνική διάσταση, που εμφορείται από τον μικροαστικό πολιτισμό, ο οποίος κατά κανόνα ιδιωτεύει ενώ ταυτοχρόνως και αντιφατικώς προσδοκά κι επιδιώκει να «γίνει χαλίφης στη θέση του χαλίφη». Πιθανές ακτιβιστικές εκφάνσεις της δράσης, τυποποιημένες στην αριστερή γραφή, δεν αίρουν τα εγγενή χαρακτηριστικά του. Τουναντίον μάλιστα τα ισχυροποιούν, θολώνοντάς τα! Η πολιτική κρίση έλκει την προέλευσή της κυρίως από τον τρόπο που συγκροτήθηκαν το κόμμα και οι συνδυασμοί, που διεκδίκησαν και πέτυχαν να αναλάβουν την τοπική Διοίκηση. Συντηρείται από την στάση που μετέρχονται εκείνοι που μετέβαλαν τις απόψεις τους προϊόντος του χρόνου αλλά διατηρούν τις θέσεις ευθύνης, που διαχειρίζονται εντέλει, είτε κατά τας Γραφάς (σ.σ. με τις οποίες δηλώνουν, σε κάθε ευκαιρία, φανατικοί ενάντιοι) είτε κατά το δοκούν! Αυτό το δεύτερο (σ.σ. το κατά το δοκούν) αιωρείται από το προσωπικό έως το νέο πολιτικό κίνητρο, που αναφέρεται σε τις οίδε ποιο πολιτικό υποκείμενο, ποιας υπόστασης και επιρροής. Εξυπακούεται ότι υπό την απειλή του επιμερισμού του πολιτικού κόστους, οι «αλλόφρονες» δεν δείχνουν καμιά προθυμία ν' αναλάβουν την ευθύνη που έχουν ήδη αποδεχθεί, εμφανιζόμενοι έτσι ως κυβερνώσα αντιπολίτευση! Κι αν τα πράγματα δεν ήταν τραγικά θάταν για πολλά γέλια!
Και το τραγικό δεν είναι η σπάταλη, βίαιη και εντέλει αντιδημοκρατική διαχείριση (σ.σ. για όνομα του θεού) των σκουπιδιών αλλά η απειλή του τοπικού, κοινωνικού διχασμού με φασίζοντα στις απόψεις και την συμπεριφορά του, τον έναν από τους δυο πόλους του. Προσοχή, ο λόγος δεν γίνεται για το προφανές της δράσης του γνωστού, πολιτικού σχήματος αλλά για την διείσδυση της φασίζουσας επιχειρηματολογίας και στάσης σε όλους τους χώρους, με ευρισκόμενο σε πλεονεκτικότερη θέση βεβαίως, το καθ' ύλην, αρμόδιο σχήμα.
Το γεγονός ότι αυτή η κατάσταση εδώ φαίνεται να περιέχεται στην παγκόσμια τέτοια τάση, εκτός του ότι ανοίγει πολύ τον συλλογισμό και ξεπερνάει τα όρια και τον σκοπό του σημειώματος, ίσως και να επιβεβαιώνει τον κανόνα.
Οι ιστορικά αντίθετες, πολιτικές δυνάμεις, στρατηγικά αμήχανες και έτσι υποχρεωτικά, τακτικά ανήμπορες, επαναλαμβάνοντας τις παλιές, καλές μεθόδους σε πλείστες όσες περιπτώσεις υπηρετούν την κυριαρχούσα ροπή, χωρίς βεβαίως να το θέλουν. Η μετακίνηση πληθυσμών από το δικό τους κοινό στο αντιδιαμετρικά άλλο, που συγκυριακά και ψευδώς δείχνει ελκυστικότερο, θα έπρεπε να έχει προ καιρού προβληματίσει (σ.σ. δείτε τη Γαλλία).
Επανερχόμενοι στην κερκυραϊκή υπόθεση με τα σκουπίδια (σ.σ. που είναι και η μίζερη μοίρα του τοπικού, απηυδισμένου αρθρογράφου) αν έστω ένας από τους κατά καιρούς διαχειριστές της υπόθεσης έλεγε την αλήθεια και έπραττε αναλόγως, δεν θα χρειαζόμαστε σήμερα το «πυροβολικό» να συνοδεύει τα κερκυραϊκά απορρρίμματα ούτε βεβαίως έναν σκασμό λεφτά (σ.σ. ιδιώτες εργολάβοι, αστυνομική δύναμη) για να τα διαχειριστούμε. Βεβαίως και για να συμβεί κάτι τέτοιο δεν είναι υποχρεωτικό σώνει και καλά να προγηθεί η εδραίωση της εργατικής εξουσίας, κάτι που δεν χρειάστηκε ούτε στο Λονδίνο ούτε στη Ζυρίχη ούτε στις Βρυξέλλες ούτε καν στην Κεφαλονιά, το καθαρότερο, ελληνικό νησί!
Τώρα τα επίχειρα της χρόνιας κουτοπονηριάς τα επωμίζεται όλα ο Νικολούζος και η ετερόκλητη και διάτρητη πλειοψηφία του, που είδαν το τυρί δεν πρόσεξαν όμως τη φάκα.