Μια ζωή ειδήσεις, μια ζωή με Δύσεις...

εφόσον διαμορφώνονται έτσι προϋποθέσεις επάλληλων, περιφερειακών ολοκληρώσεων εντός της Ε.Ε. Κι ήταν ανάγκη να τραβήξουμε όλον αυτόν τον νταλκά, θα αναρρωτηθεί κάποιος, για να εισπράξουμε το αντίστροφο της ένταξης της ελληνικής οικονομίας στην ευρωζώνη; Με τα κριτήρια απόδοσης κεφαλαίου να απογειώνονται και ν' αποτελούν ίσως το μοναδικό τεκμήριο αξιολόγησης της κάθε οικονομίας, ήταν αναπόφευκτη μια τέτοια εξέλιξη. Η βίαιη και παρατεταμένη (εσωτερική) υποτίμηση της εργασίας, που επιβλήθηκε εδώ, μπορεί να συνέβαλε στην επιβίωση επιχειρηματικών σχημάτων με όρους αναδιανομής, δεν επενεργεί όμως στα εσωτερικά χαρακτηριστικά της οικονομίας στην κατεύθυνση της μεγέθυνσής της. 

Ένα εθνικό νόμισμα θα έλυνε γρηγορότερα τέτοια προβλήματα. Όμως δεν πρέπει να αγνοείται ότι από το '80 και 'δω, που ο ελληνικός σχηματισμός εντάχθηκε στο ευρωπαϊκό πλαίσιο, άλλαξε η εσωτερική του δομή και σύνθεση. Δεν υπάρχει δρόμος επιστροφής στην πρωτέρα του θέση ενώ και μια σύγχρονη, εναλλακτική πολιτική δεν θα περιορίζεται αποκλειστικά και μόνον στην οικονομία αλλά πρωτίστως στην εξωτερική πολιτική και την άμυνα. Υπ' αυτό το πρίσμα, αποκτούν ιδιαίτερη βαρύτητα οι συναντήσεις του πρωθυπουργού στην Ουάσιγκτον, όπου αναμένεται να βαθύνει η εφαρμογή του νέου «εθνικού» δόγματος στο πλαίσιο της συμμαχίας με τις ΗΠΑ, το Ισραήλ και τις Αίγυπτο, Κύπρο. Πρόκειται για τις εφαρμογές της νέας γεωγραφίας στη βάση της υπέρβασης κάθε άλλης αρχής και συνθηκών, που προέρχονται κυρίως από την επαύριο του α΄παγκόσμιου πολέμου. Ιδιαίτερο χαρακτηριστικό αυτής της συγκυρίας, είναι η περιστολή του κοινωνικού κινήματος, που σε κάθε άλλη, παρόμοια, ιστορική περίοδο διεκδικούσε και άλλοτε έβαζε, την σφραγίδα του στις εξελίξεις.

Τώρα αυτή η σφραγίδα μπαίνει με αρνητικό τρόπο, κι είναι συμβολικά μοιραίο, που μια ελληνική κυβέρνηση, που αναφέρεται στην Αριστερά, οδηγήθηκε στο «προαναγγελθέν»! Τώρα η πολιτική αρχιτεκτονική της πυγμής, ενισχυμένη από τις εφαρμογές της σύγχρονης τεχνολογίας, θα μετράει τις νίκες της απέναντι στο παλιό κίνημα, συμπεριλαμβανομένων και των όποιων ριζοσπαστικών, αραβικών σκιρτημάτων, που μετέρχονται τακτικές μεταφυσικής απελπισίας, αδυνατώντας να εμπνεύσουν τα νέα διεθνιστικά χαρακτηριστικά του αντιιμπεριαλισμού. Εεεε ναύτη, καλέ ναύτη, ζει το Πολυτεχνείοοοο;