Σενάρια για την επόμενη μέρα στα ελληνοτουρκικά και την κυβέρνηση
Πιθανότατα η ηγεσία Μητσοτάκη θα κληθεί να αποχωρήσει, υπό το βάρος του αναπόφευκτου πολιτικού κόστους —λόγω χρόνου, αλλά και εξαιτίας του είδους της διαχείρισης που επιφύλαξε.
Ζητείται το αντάλλαγμα που θα αποπειραθούν οι επικυρίαρχοι να ζυγίσουν με τις απαιτούμενες παραχωρήσεις από τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα έναντι της Τουρκίας. Η εκλογική αποτυχία του εκλεκτού της Άγκυρας στα κατεχόμενα θεωρούταν όλο αυτό το διάστημα, από την ηγεσία της μαρτυρικής νήσου ως η αναγκαία συνθήκη για την πρόοδο του κυπριακού ζητήματος.
Μια θεαματική εξέλιξη σ’ αυτό το πεδίο θα μπορούσε κάλλιστα να αξιοποιηθεί ως ένα πρώτης τάξεως προπέτασμα καπνού, ώστε και η Αθήνα, με τη σειρά της πια, να δείξει πιο συνεργάσιμη στα ελληνοτουρκικά.
Αναζητείται η ταυτότητα του ενοίκου στο Μαξίμου, που θα μπορούσε να πρωταγωνιστήσει σε κάποιο από τα κυοφορούμενα σενάρια για ένα νέο καθεστώς στις σχέσεις των χωρών της ΝΑ Μεσογείου, συμπεριλαμβανομένης και της πολύπαθης Μέσης Ανατολής. Το ειρηνευτικό σχέδιο στη Λωρίδα της Γάζας, σε συνδυασμό με τη διάλυση της Συρίας, ανοίγει τις προοπτικές για μια συνολικότερη ρύθμιση, στην οποία περιλαμβάνονται και οι ελληνικές υποθέσεις και συμφέροντα.
Πιθανότατα η ηγεσία Μητσοτάκη θα κληθεί να αποχωρήσει, υπό το βάρος του αναπόφευκτου πολιτικού κόστους —λόγω χρόνου, αλλά και εξαιτίας του είδους της διαχείρισης που επιφύλαξε.
Κι επειδή δεν είναι υποχρεωτικό να ισχύσει κι εδώ το ευρωπαϊκό υπόδειγμα μιας ακόμα πιο δεξιάς κυβερνητικής εκδοχής, θα μπορούσε ο ζητούμενος πρωταγωνιστής να έχει απλώς (;) στενές σχέσεις με την ισραηλινή ελίτ, η οποία θα κληθεί άλλωστε να εγγυηθεί και αυτή από θέση ισχύος τον νέο σχεδιασμό.
Σε μια τέτοια περίπτωση, θα μπορούσε και η αλλαγή ηγεσίας στην Ελλάδα να δοκιμαστεί εν κινήσει, δηλαδή χωρίς εκλογές — με τη μετακόμιση του Μητσοτάκη σε κάποιο υπερεθνικό πόστο και την αναδιευθέτηση των εσωτερικών της Ν.Δ.
Όσο για την Αριστερά, ζητείται πειστικός λόγος εναλλακτικής διαχείρισης των δημοσίων πραγμάτων στο εσωτερικό και εξωτερικής πολιτικής, που θα αναζητήσει διαφορετικές διεθνείς συνεργασίες ενδεχομένως όχι στην «γνωστή πλευρά της ιστορίας». Η επιλογή προσώπων έπεται αυτής της προϋπόθεσης…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΪΤΗΣ
Είναι ο εκδότης - διευθυντής της Ενημέρωσης. Έχει σπουδάσει και εργαστεί ως μηχανικός και ηλεκτρονικός. Δημοσιογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων, τον οποίον υπηρέτησε και από τη θέση του γενικού γραμματέα στο δ.σ. επί οκτώ χρόνια. Πιστεύει πως η ισχυρότερη ιδιότητα του δημοσιογράφου στην ενημέρωση είναι το ενδιαφέρον του για τα κοινά και στην επικοινωνία η έντιμη και ανιδιοτελής διαμεσολάβηση.
