Οι παράπλευρες απώλειες
κορωνοϊός
24 Μαρτίου 2020
/ 16:48
Πολύς λόγος γίνεται πλέον για την ιατρική διαλογή και συγκεκριμένα για τη μεγάλη ανάγκη αποφυγής της, στην περίπτωση που η προσέλευση σοβαρών κρουσμάτων COVID-19 στα νοσοκομεία γίνει τόσο αθρόα ώστε να μην επαρκούν τα μέσα σωστής διάγνωσης και νοσηλείας.
Η ιατρική διαλογή (ελληνική απόδοση του γαλλικού «triage») ειναι μέθοδος που διδάσκεται για να χρησιμοποιηθεί σε συνθήκες πολεμικής ιατρικής. Έτσι, επεκτεινόμενη και στην ιατρική καταστροφών, βασικά χωρίζει τους πάσχοντες σε τρεις ομάδες: ελαφρά, κρίσιμα και αναντίστρεπτα πάσχοντες.
Ζητούμενο και αντικειμενικός στόχος της ιατρικής διαλογής είναι η σχεδόν αποκλειστική χρήση των διαθέσιμων ανθρώπινων και υλικών πόρων (μεταξύ των οποίων και ο χρόνος του προσωπικού) πάνω στην ομάδα των κρίσιμα πασχόντων, κρατώντας ένα μάτι πάνω στην ομάδα των ελαφριά πασχόντων, ώστε να αποφευχθεί η μετάπτωση κάποιων από αυτούς στη δεύτερη ομάδα, όπως και πάνω στη μετάπτωση κάποιων από τη δεύτερη ομάδα στην τρίτη, ώστε να πάψει η ενασχόληση με αυτούς. Ο στρατηγικός, τεχνοκρατικά μα εντέλει και ηθικά, τεκμηριωνόμενος στόχος είναι η επιβίωση των κατά το δυνατόν περισσοτέρων ανθρώπων που εξαρχής μπορούσαν να επιβιώσουν και όχι απλώς η επέμβαση σε κατά το δυνατόν περισσότερα περιστατικά, ούτε βεβαίως και σε περιστατικά που επιλέγονται με βάση οποιοδήποτε άλλο ιατρικό ή μη ιατρικό κριτήριο.
Θα πρέπει, δεύτερο, να τονιστεί, καθώς δεν είναι επαρκώς γνωστό, ότι η σύγχρονη ιατρική υπάρχει για περίπου το 1 στα 20 συμπτώματα και νοσήματα που δεν υποχωρεί από μόνο του με τη βοήθεια της φύσης και το χρόνου και που αν δεν διαγνωστεί έγκαιρα μπορεί να προκαλέσει με την εξέλιξή του πολλαπλάσιες του 20 βλάβες ή θάνατο, καθώς και κόστος αντιμετώπισης, τόσο ατομικά στους πάσχοντες όσο και στη κοινωνία τους.
Με τα δύο παραπάνω κατά νου, ένας φόβος της ιατρικής κοινότητας, που πλέον δεν είναι καθόλου θεωρητικός, είναι ότι μέσα στη νοσηρότητα και θνησιμότητα του κορονωιού θα κρυφτούν και πολλές άλλες σοβαρές διαγνώσεις. Η οξεία διαστρέβλωση του συστήματος περίθαλψης που βιώνουμε, λόγω της πανδημίας, κινδυνεύει να προκαλέσει, ήδη προκαλεί, ως παράπλευρες απώλειες, θανάτους που αν και επίσημα δεν θα προκληθούν από τον κορωνοϊό, ωστόσο εμπεριέχονται έμμεσα στη νοσηρότητα και θνησιμότητα εξ αυτού. Στην περίπτωση αυτή, μάλιστα, θα πρόκειται ήδη για πρώιμη εφαρμογή διαλογής και μάλιστα μιας διαλογής αχρείαστης ή/και άστοχης.
Με τα δύο παραπάνω κατά νου, ένας φόβος της ιατρικής κοινότητας, που πλέον δεν είναι καθόλου θεωρητικός, είναι ότι μέσα στη νοσηρότητα και θνησιμότητα του κορονωιού θα κρυφτούν και πολλές άλλες σοβαρές διαγνώσεις. Η οξεία διαστρέβλωση του συστήματος περίθαλψης που βιώνουμε, λόγω της πανδημίας, κινδυνεύει να προκαλέσει, ήδη προκαλεί, ως παράπλευρες απώλειες, θανάτους που αν και επίσημα δεν θα προκληθούν από τον κορωνοϊό, ωστόσο εμπεριέχονται έμμεσα στη νοσηρότητα και θνησιμότητα εξ αυτού. Στην περίπτωση αυτή, μάλιστα, θα πρόκειται ήδη για πρώιμη εφαρμογή διαλογής και μάλιστα μιας διαλογής αχρείαστης ή/και άστοχης.