Τρίτη 19.03.2024 ΚΕΡΚΥΡΑ

Τι να ΄δε ο Οδυσσέας;

editorial
14 Ιανουαρίου 2022 / 10:53
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΪΤΗΣ

Ο λόγος είναι πρώτα, πρώτα, τρόπος να σκέπτεται κανείς και ύστερα τρόπος να εκφράζεται. Η σχέση των Νεοελλήνων με τη γλώσσα τους είναι πλέον προβληματική. Κι αυτό δεν συνεπάγεται αποκλειστικά και μόνον, κώλυμα έκφρασης.

Έναν αιώνα και, μετά τη γλωσσική αντιπαράθεση, που διαίρεσε την ελληνική κοινωνία, πολιτικοποιήθηκε αναλόγως και σφράγισε τις εξελίξεις, μάλλον οι τωρινές ώρες μοιάζουν δυσκολότερες. Οι αιτίες πολλές. Πρώτη και κύρια, ο νέος τεχνολογικός πολιτισμός αλλάζει τα ήθη, βεβαίως και την επικοινωνία. Έχει τον δικό του λόγο. Τον επιβάλλει σε όλες τις σχέσεις. Εντέλει αλλάζει τον άνθρωπο και την επιδιωκόμενη σχέση του με την περιβάλλουσα Φύση.

Ο ελληνικός σχηματισμός, με μια διαφορά φάσης στην εξέλιξή του από τους υπολοίπους γύρω του, περίπου οκτώ χρόνια (όσα η στρατιωτική δικτατορία), αντιμετώπισε με καθυστέρηση και πάντως αμήχανα τις ραγδαίες εξελίξεις τη δεκαετία του '80, προσηλωμένος σε προβλήματα δημοκρατίας, που άλλοι είχαν λύσει αμέσως μετά τον πόλεμο. Οι πολιτικές ηγεσίες επέμειναν αδρανώς σε παλαιότερες φόρμες εργαλειοποίησης του πολιτισμού και της γλώσσας ενώ έχασαν από την οπτική τους την τεχνολογική επανάσταση και τα καινά, που εισήγαγε.

Δύο στα δύο. Και κάπως έτσι θόλωσε η αναφορά τόσο στον κλασικό πολιτισμό όσο και στον ρηξικέλευθο νέο! Αλίμονο, η γενιά που εμπνεύστηκε από το πρόταγμα, ψωμί, παιδεία, ελευθερία, ερχόμενη στα πράγματα, είχε πολύ περισσότερο παρελθόν στις πολιτικές της αποσκευές παρά μέλλον!

Τα επίχειρα αυτής της διαχείρισης, έγιναν τραύματα στην συνείδηση των επόμενων, που εισέπραξαν ως μαθητές της, κυριολεκτικά και μεταφορικά, όλη αυτήν την σύγχυση.

Κι αν επέστρεφε σήμερα το φάντασμα του Ρήγα, που απέδιδε στον ελληνικό λόγο, την πολιτισμική, συγκολλητική ουσία προς Βουλγάρους, κι' Αρβανήτες, Αρμένους και Ρωμιούς,/Αράπιδες, και άσπρους, με μια κοινή ορμή ώστε για την ελευθερίαν, να ζώσουνε σπαθί, θα αναζητούσε περίλυπο την επιβεβαίωση του διαφωτιστικού του υπερόπλου. Αλλά δεν είναι μόνον τα σπουδαία των πάντοτε γεωπολιτικών είναι κυρίως η καθημερινότητα που ολοένα και περισσότερο προσομοιάζει στη Βαβυλωνία του Βυζάντιου (σ.σ. το θεατρικό).

Κι όλο γυρνάει στο μυαλό, ο αφορισμός του Αγγελόπουλου δια στόματος Θανάση Βέγγου στο βλέμμα του Οδυσσέα...

ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΪΤΗΣ

Είναι ο εκδότης - διευθυντής της Ενημέρωσης. Έχει σπουδάσει και εργαστεί ως μηχανικός και ηλεκτρονικός. Δημοσιογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων, τον οποίον υπηρέτησε και από τη θέση του γενικού γραμματέα στο δ.σ. επί οκτώ χρόνια. Πιστεύει πως η ισχυρότερη ιδιότητα του δημοσιογράφου στην ενημέρωση είναι το ενδιαφέρον του για τα κοινά και στην επικοινωνία η έντιμη και ανιδιοτελής διαμεσολάβηση.