Το μαγκανοπήγαδο κι ο Ουμπέρτο Έκο
Όσο κοιτώντας από το παράθυρο βλέπεις ανθρώπους να κινούνται στους δρόμους, υπάρχουν ειδήσεις.
Η αλήθεια είναι πως πήγαμε κι ήρθαμε στην αναγνώριση της αλήθειας του Ουμπέρτο Έκο ότι δηλαδή τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις. Καταρχήν και κυρίως όσον αφορά στους καθιερωμένους τουριστικούς προορισμούς, αυτό δεν είναι διόλου έτσι. Στον κολοφώνα της επισκεψιμότητας και υπό το σαγηνευτικό φως της πανσελήνου, όλα αυξάνονται κι όλα ανεβαίνουν. Πολλαπλασσιάζεται ο πληθυσμός, μεγαλώνει η πίεση, πληρούνται και πληρώνονται τα μαγαζιά, πληθαίνουν τα αστυνομικά αλλά και τα καλλιτεχνικά δρώμενα.
Άρα η διαπίστωση του συγχωρεμένου γκουρού της σύγχρονης Σημειωτικής μπορεί να αφορά στις μεγάλες πόλεις, όχι όμως και τις μικρές τουριστικές. Βέβαια ο Έκο στο γνωστό του δοκίμιο και το επίμαχο σημείωμα, εννοεί ότι λιγοστεύουν οι σημαντικές ειδήσεις κι έτσι αντικαθίστανται από τις δευτερεύουσες που αναγκαστικά δείχνουν σοβαρότερες.
Στις μέρες μας, πάντως, που εξελίσσονται πόλεμοι σε τουλάχιστον δυο μέτωπα παρά τη Γηραιά, δύσκολα μπορεί κανείς να παραβλέψει τη γενοκτονία των Αράβων στην Παλαιστίνη, το μαρτύριο των ομήρων της Χαμάς και το bras de fer Ανατολής - Δύσης στη νέα τους μεθόριο, στην καρδιά της Ουκρανίας.
Αλλά η ανάγκη για αποσύνδεση του ξεζουμισμένου ανθρώπου στην πολιτισμένη, ενεργοβόρα, Δύση εκτροχιάζεται στις λουτροπόλεις και τα βουνά όπου η αγορά έχει στήσει κι εκεί τους πάγκους της να συνεχίσει την αφαίμαξη της εργασίας, παρατείνοντας την σεσημασμένη κατανάλωση. Κι έτσι ο αφορισμός του Έκο είτε διαψεύδεται είτε αναφέρεται σ' άλλους καιρούς κι άλλα ήθη. Στην ανάπαυλα ίσως τότε του «ψυχρού πολέμου», που οι εστίες θερμής σύγκρουσης ήταν λιγότερο περιπεπλεγμένες, δίνοντας το δικαίωμα για ένα μπιζολότο ζωής έστω και στα όρθια, ας ήταν και για τότσο λίγο. Πριν δηλαδή η ατμομηχανή του καταμερισμού της εργασίας επανεκκινήσει κατά τα ειωθότα και ο πάσα εις τσαμένος με την ψευδαίσθηση πως γέμισε τις μπαταρίες του, ξεχυθεί να πραγματώσει εκ νέου τις παραγωγικές προσδοκίες, που θα έκαναν τον κόσμο καλύτερο. Άλλο που δεν τον έκαναν...
Και κάπως έτσι, με μια διάθεση ανταγωνιστική στον μεγάλο Ιταλό διανοητή, θα αντιπαραθέσει κανείς πως, όσο κοιτώντας από το παράθυρο βλέπεις ανθρώπους να κινούνται στους δρόμους, υπάρχουν ειδήσεις. Αλλά και με μια δόση δημοσιογραφικής νεύρωσης λέγεται πως, και όταν θα πάψεις να τους βλέπεις, θα πρέπει να ψάξεις πού πήγαν όλοι αυτοί; Αν υπάρχεις εσύ, βέβαια!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΙΤΗΣ
Είναι ο εκδότης - διευθυντής της Ενημέρωσης. Έχει σπουδάσει και εργαστεί ως μηχανικός και ηλεκτρονικός. Δημοσιογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων, τον οποίον υπηρέτησε και από τη θέση του γενικού γραμματέα στο δ.σ. επί οκτώ χρόνια. Πιστεύει πως η ισχυρότερη ιδιότητα του δημοσιογράφου στην ενημέρωση είναι το ενδιαφέρον του για τα κοινά και στην επικοινωνία η έντιμη και ανιδιοτελής διαμεσολάβηση.
