Καμένη γη
Οι Κερκυραίοι αναρρωτιούνται για τη διολίσθηση της καθημερινότητας. Λόγω της αδυναμίας της διοίκησης να ανταποκριθεί, αναδεικνύεται το υπαρξιακό ερώτημα.
Ακόμα κι αν ξεδίνουν στα σόσιαλ, οι Κερκυραίοι αναρρωτιούνται για τη διολίσθηση της καθημερινότητας στον τόπο. Λόγω της αδυναμίας της διοίκησης να ανταποκριθεί, αναδεικνύεται το υπαρξιακό ερώτημα. Η απάντηση δυσκολεύεται ολοένα και περισσότερο. Ακόμα κι αν αποδεθχεί κανείς την αποστροφή του δημάρχου Πουλημένου, απαντώντας στον πρ. αντιδήμαρχο Γιώτη, «όσα λέτε χαρακτηρίζουν την κατάσταση που μας παραδώσατε», δύσκολα διασκεδάζεται η εδραία κοινή πεποίθηση ότι δηλ. αυτή η ομολογία κάλιστα εξηγεί την κατάσταση, τα τελευταία πάρα πολλά χρόνια στα κερκυραϊκά, δημόσια πράγματα. Πιθανότατα γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο και ο δήμαρχος πολιτεύτηκε με το μοτο «Εξ αρχής», αναγνωρίζοντας αυτήν ακριβώς την πραγματικότητα!
Και τώρα; Η δομικότητα της κακοδαιμονίας κι ενώ προαλείφεται η συνεχής, σπειροειδής χειροτέρευση, ενισχύεται και από την τοξικότητα στις αντιπαραθέσεις, συμβατική και σόσιαλ, που δηλητηριάζει έτι περισσότερο την προβληματική κατάσταση. Η άμβλυνση τέτοιων συμπεριφορών είναι προϋπόθεση, στην αναζήτηση της λύσης.
Η Κέρκυρα είναι θύμα του τρόπου που αποδέχθηκε την ανάπτυξή της. Χωρίς όρους και όρια, υποκύπτοντας στο τραγούδι των Σειρήνων. Με αυτήν την κουλτούρα γαλουχήθηκαν και οι «φύλακες», αιρετοί και υπηρεσιακοί, μεταλλασσόμενοι εύκολα σε μέρος του προβλήματος μάλλον, παρά της λύσης. Η αντικατάστασή τους είναι προϋπόθεση διότι όπως θάλεγε κι ο παλιός Διονύσης, μπορεί κανίβαλος ποτέ να εκπροσωπήσει τάχα, όλους τους φίλους τους παλιούς που έχει στη στομάχα;
Αναγκαία αλλά όχι ικανή, σώνει και καλά, συνθήκη γι' αυτό, είναι η κοινωνική απαίτηση απεξάρτησης και εξόδου από τον φαύλο κύκλο. Έτσι που να περιγράφεται το διαφορετικό αλλά και οι τρόποι εφαρμογής.
Άλλως πως, το τοπίο θα βαραίνει ενώ θα αφαιρούνται ολοένα και περισσότερες αρμοδιότητες από την αυτοδιοίκηση για να αποδίδονται στην οικονομία παρά την πολιτική. Όσο μεγαλύτερα τα συμφέροντα που απεργάζονται ένα κερκυραϊκό μέλλον τόσο θα ξεμακραίνει η αυτοδιάθεση των δημοτών. Κι αυτό μάλιστα με την συνδρομή των πάντοτε καπάτσων, που επωφελούνται από τέτοιες καταστάσεις.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΙΤΗΣ
Είναι ο εκδότης - διευθυντής της Ενημέρωσης. Έχει σπουδάσει και εργαστεί ως μηχανικός και ηλεκτρονικός. Δημοσιογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων, τον οποίον υπηρέτησε και από τη θέση του γενικού γραμματέα στο δ.σ. επί οκτώ χρόνια. Πιστεύει πως η ισχυρότερη ιδιότητα του δημοσιογράφου στην ενημέρωση είναι το ενδιαφέρον του για τα κοινά και στην επικοινωνία η έντιμη και ανιδιοτελής διαμεσολάβηση.
