Δεκεμβριανά
Οι «Δεκέμβρηδες», η συμβολική πληγή του κινήματος, στην οποία επιστρέφει η συλλογική μνήμη.
Δεκεμβριανά
Πως είναι δυνατόν να επικαλείται κανείς την σταθερότητα όταν μαίνονται οι αιματηρότερες αναμετρήσεις στην περιοχή μας; Όταν συντελείται γενοκτονία στην Παλαιστίνη ενώ το πεδίο στην Ουκρανία γίνεται «εργαστήριο» της πιο σύγχρονης καταστροφικής τεχνολογίας; Ποιά μικροαστική εθελοτυφλία μπορεί να σηκώσει έναν μπερντέ γύρω μας ώστε να κρύψει αυτήν τη ζοφερή πραγματικότητα; Ποιός εφησυχασμός, έναντι ποίου τιμήματος, στηρίζει την αδιαφορία μας;
Κι όμως, οι αναμιμνησκόμενοι τους «Δεκέμβρηδες» αντιδρούν κατ' αρχάς σ' αυτήν την κοινωνική άνοια, που σκεπάζει τα πάντα και τρυπάει τα κόκκαλα σαν υετός. Κάτι είναι κι αυτό, τώρα που οι βροχές εγκατέλειψαν προς στιγμήν την άλλοτε βροχερή Κέρκυρα. Αλλά δεν φτάνει.
Όπως οι Σκανδιναβοί καλούν τους πολίτες να επιστρέψουν στο έντυπο χρήμα με τον κίνδυνο να αποδειχθεί εξαιρετικά ευάλωτο το ψηφιακό κι όπως ανασύρονται τα δασμολογικά όπλα στον πόλεμο των κεφαλαίων, ίσως να αναβιώσει και η κοινωνική συλλογικότητα ως απάντηση στην κατ' ανάθεση πολιτική διαχείριση. Όχι ως επήρεια αλλά ως ανταπόκριση στο αναγκαίο. Να επιστρέψει ο κοσμάκης στη διαδικασία που εμπιστεύεται αυτοπροσώπως, όπως άλλοτε. Αποφεύγοντας τα επικοινωνιακά κακέκτυπα, που διασύρουν με τον γραφειοκρατικό τους τρόπο κάθε άψυχη υιοθεσία της διαδικασίας δήθεν της διαβούλευσης. Αδυνατούν να αντιληφθούν γιατί είναι μικρή η συμμετοχή; Διότι κανείς δεν τους πιστεύει! Άδικο έχει;
Σήμερα που ο ριζοσπαστιμός είναι επιστροφή στις ρίζες της κοινωνικότητας, το διαφορετικό υπόδειγμα είναι εντελώς και ακριβώς αντίθετο της ανάθεσης. Ο πολίτης, μικρός ή μεγαλύτερος, επειδή είναι άπιστος αλλά κυρίως διότι παραμένει πιστός, ζητάει να θέσει τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων, κυριολεκτικά. Εξ' ου και οι «Δεκέμβρηδες», η συμβολική πληγή του κινήματος, στην οποία επιστρέφει η συλλογική μνήμη.. Όχι με κιβωτό αλλά με 15μετρο πλοιάριο, που διατηρεί για ξεκάρφωμα ως όνομα την τρυφερή επίκληση της γιαγιάς του άλλοτε ιδιοκτήτη, πριν γίνει ... εφημερίδα.
Εξηγώντας τη δημοκρατία στην κόρη του, ο Ρεζίς Ντεμπρέ πριν πολλά χρόνια, διατύπωσε στον επίλογο τη βεβαιότητα, πως όσοι ατενίζουν μπροστά συχνά στρέφουν το βλέμμα, ρίχνοντας κλεφτές ματιές πίσω τους, να πάρουν δύναμη!
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΙΤΗΣ
Είναι ο εκδότης - διευθυντής της Ενημέρωσης. Έχει σπουδάσει και εργαστεί ως μηχανικός και ηλεκτρονικός. Δημοσιογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων, τον οποίον υπηρέτησε και από τη θέση του γενικού γραμματέα στο δ.σ. επί οκτώ χρόνια. Πιστεύει πως η ισχυρότερη ιδιότητα του δημοσιογράφου στην ενημέρωση είναι το ενδιαφέρον του για τα κοινά και στην επικοινωνία η έντιμη και ανιδιοτελής διαμεσολάβηση.
