Το νερό λιγοστεύει πριν ακριβύνει!
Το παιχνίδι αλλάζει με την απειλή της απολύτως αγοραίας διαχείρισης του πόρου, που σημαίνει την αφαίρεσή του από την Αυτοδιοίκηση και τις ΔΕΥΑ και την απόδοση σε Φορείς ιδιωτικοοικονομικών συμφερόντων και συμπεριφοράς.
Οι άνθρωποι της ΔΕΥΑΚ πιστεύουν πως πρέπει να εκδηλωθεί στην Κέρκυρα ένα «κίνημα νερού». Αξιολογούν έτσι την κατάσταση, στην οποία έχουν συσσωρευτεί προβλήματα χρόνων αλλά κυρίως ότι η διαχείριση των νερών σε συνθήκες μεγάλης τουριστικής προσέλευσης αναβαθμίζεται ως αίτημα πρωτίστως των ντόπιων. Η κατάσταση άλλωστε τους επιβεβαιώνει, όπως επιβεβαιώνει και την πρωτοβουλία του Εργατικού Κέντρου, της ΛαΣυ και των φορέων, που μετείχαν στη χθεσινή κινητοποίηση.
Η αλλαγή στάσης, από παθητική σε κίνημα, κυρίως επιβάλλεται εξαιτίας της συμπεριφοράς της δημοτικής Αρχής. Δεν χαίρει της εκτίμησης και της αρωγής της γενικής κυβέρνησης ίσως εξαιτίας των προεκλογικών επιλογών αλλά δεν έχει και στο γονιδίωμά της τη διεκδίκηση. Έτσι ενώ καρκινοβατεί το έργο της ύδρευσης της Κέρκυρας στα Υπουργεία, κανείς από την Κέρκυρα δεν το θέτει στην πραγματικότητα, κλωτσώντας τη μπάλα στα μνήματα, με εσάνς για τη μεταφορά νερού από την Αλβανία και την Ήπειρο. Αυτό μάλιστα με την Αλβανία είναι πολύ χαριτωμένο, δεδομένης και της συγκυρίας των ελληνοαλβανικών σχέσεων!
Στο μεταξύ η κυβέρνηση ετοιμάζεται να νομοθετήσει τον Σεπτέμβριο, την ίδρυση Ρυθμιστικής Αρχής Υδάτων και Διοικήσεις σε κάθε περιφερειακή ενότητα, εξαιρέσει της Κρήτης και των νησιών. Αυτά θα υπαχθούν στην ΕΥΔΑΠ νήσων, με σκοπό τον εξορθολογισμό κατ' αρχάς των τιμολογίων, που τώρα θεωρείται πως είναι προϊόν μικροπολιτικής/πελατειακής διαχείρισης της Αυτοδιοίκησης.
Εν ολίγοις, το παιχνίδι αλλάζει με την απειλή της απολύτως αγοραίας διαχείρισης του πόρου, που σημαίνει την αφαίρεσή του από την Αυτοδιοίκηση και τις ΔΕΥΑ και την απόδοση σε Φορείς ιδιωτικοοικονομικών συμφερόντων και συμπεριφοράς. Αυτή η προοπτική ταιριάζει γάντι στη φιλοσοφία των κυβερνώντων και των συμμάχων τους, δεν εκπλήσσει.
Κάπως έτσι άλλωστε προετοιμάζεται το έδαφος με την πτώχευση της ΔΕΥΑΚ και την στελεχική της αποψίλωση ώστε η εξέλιξη να εμφανιστεί σαν ώριμο φρούτο. Μέθοδος καταξιωμένη ιδιαιτέρως εφόσον οι τοπικές Αρχές δηλώνουν ανήμπορες απέναντι σε εχθρικές, ταξικές και άδικες νομοθεσίες, όπως π.χ. έδειξαν στην περίπτωση της κατάργησης της κυριακάτικης αργίας.
Η υπόθεση του νερού δεν είναι διαχειριστική είναι εξόχως πολιτική και ως τέτοια θα κερδηθεί ή θα χαθεί κι αυτή, τώρα π΄ ανθίζουν τα κλαδιά και βγάζ΄ η γη χορτάρι. Τραγικό επιμύθιο μιας και οι Αρχές αρέσκονται σε δημοφιλείς βουκολικές αναρτήσεις.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΚΑΤΣΑΙΤΗΣ
Είναι ο εκδότης - διευθυντής της Ενημέρωσης. Έχει σπουδάσει και εργαστεί ως μηχανικός και ηλεκτρονικός. Δημοσιογραφεί από τις αρχές της δεκαετίας του 1980. Έχει συνεργαστεί με σχεδόν όλες τις αθηναϊκές εφημερίδες. Διετέλεσε πρόεδρος του Συνδέσμου Ημερησίων Περιφερειακών Εφημερίδων, τον οποίον υπηρέτησε και από τη θέση του γενικού γραμματέα στο δ.σ. επί οκτώ χρόνια. Πιστεύει πως η ισχυρότερη ιδιότητα του δημοσιογράφου στην ενημέρωση είναι το ενδιαφέρον του για τα κοινά και στην επικοινωνία η έντιμη και ανιδιοτελής διαμεσολάβηση.
