Σε πόσα Γιούρογκρουπ καίγεσαι;
Editorial
23 Φεβρουαρίου 2017
/ 11:03
Έπεσε θύμα της ευρωλιγούρας. Ήγουν της υποχωρητικότητας απέναντι στο δημοκρατικό μεγαλείο των υπολοίπων Ευρωπαίων. Λάθος εκτίμηση του Νεοέλληνα,
που πίστεψε ότι το ευρωπαϊκό κεκτημένο δεν υπόκειται στους κανόνες του πολιτικού συσχετισμού ώστε να ερμηνεύονται διαφορετικά (σ.σ. και κατά το δοκούν) οι κανόνες. Έτσι ένα παιχνίδι με την αξία των νομισμάτων, άρα και του χρέους, ξέφυγε από τα δεδομένα της τότε δημιουργικής λογιστικής και τον εξέθεσε. Στη συνέχεια το fund που συστάθηκε για να αντιμετωπίσει τις ανάγκες δανεισμού, όταν αρνούνται πλέον να το κάνουν οι αγορές, έκανε την εταιρική συμφωνία τόσο ετεροβαρή, που τέθηκε ευθέως ζήτημα εθνικής κυριαρχίας.
Όμως ήταν τέτοια και τόση η ευρωλιγούρα, που κανείς δεν αντέδρασε με πολιτικούς όρους. Αφέθηκε όλο αυτό να κακοφορμίσει στο παρασυμπαθητικό "απατημένων συζύγων" και στο ένστικτο.
Έκτοτε, αυτό το καθεστώς επικυριαρχίας κεντιέται γιούρογκρουπ το γιούρογκρουπ ώστε το δίχτυ να γίνει ατσάλινο, αναμφισβήτητο και διαρκές. Σπονδή στη νέα γεωγραφία, pole position για ισχυρούς και λιγότερο ισχυρούς σ' αυτήν την κούρσα ίσως στην πιο ενδιαφέρουσα, για τώρα τουλάχιστον, πίστα του πλανήτη.
Κι εκείνοι οι Έλληνες που δοκίμασαν τις δυνάμεις τους σε υπερεθνικά φόρα και Διεθνείς, τα βάζουν τώρα με την τύχη τους ενώ κι η φοβικότητα ήλθε να συμπληρώσει τα ελλείμματα πολιτικής παιδείας, να αναιρέσει προσδοκίες, να φορέσει ματωμένα σύμβολα, να μπερδέψει την παληκαριά με τον τσαμπουκά.
Όπως σε κάθε εξυγιαντική διαδικασία δεν γίνεται ν' αλλάξεις τα πράγματα χωρίς να τιμωρήσεις τον υπαίτιο, έτσι και σ' αυτήν τη μεγάλη σκακιέρα δεν γίνεται να τη βρεις την άκρη δίχως βασανιστική αυτοκριτική. Όχι αυτομαστίγωμα αλλά γραδάρισμα για το μέτρο και το ποσοστό της ενοχής του "πάσα ένα" σ' αυτή την τραγωδία. Όχι για εξιλέωση αλλά για την συνάντηση με τη μήτρα του κακού. Κι όπως δείχνουν τα πράγματα, κάτι τέτοιο δεν έχει ακόμα γίνει. Όμως τα διαδοχικά Γιούρογκρουπ μετατράπηκαν σε check points αυτής της διαδρομής... Πόσα ακόμα;
