Η μεταφορά νερού από την Αλβανία

Ήταν το 1987 όταν οι Υπηρεσίες της ΕΟΚ είχαν παραγγείλλει έρευνα για τα διαθέσιμα του νερού σε κάθε μια από τις χώρες - μέλη και την Ένωση συνολικά. Σε ό, τι μας αφορά, η μελέτη αυτή, μελέτη Μπίνι από το όνομα του Ιταλού επικεφαλής των ερευνητών, αποτύπωνε το γνωστό σε εμάς εμπειρικά της απορροής και απώλειας μεγάλης ποσότητας βρόχινου νερού στη θάλασσα εξαιτίας της αδυναμίας του εδάφους να το συγκρατήσει. Η δημοσίευση των αποτελεσμάτων της έρευνας στην Ενημέρωση έγινε αφορμή αντεγκλήσεων της σύνταξης με τον τότε νομάρχη, Ηλία Περισσάκη.

Η δημοτική Αρχή Χ. Σαρλή, στα μέσα της δεκαετίας του '90, με τον Έ. Παπαντωνάτο στην ΔΕΥΑΚ υιοθέτησε τις διαπιστώσεις, διεκδικώντας την αντιμετώπιση του υδρευτικού του νησιού. Και η κυβέρνηση Παπανδρέου με υπουργό Δημοσίων Έργων τον Κώστα Λαλιώτη προσεχώρησε στην ιδέα συγκράτησης των νερών της βροχερής Κέρκυρας με φράγματα και λιμνοδεξαμενές. Βεβαίως, την αντικατάσταση μεγάλου μέρους του παλιού και διάτρητου δικτύου αλλά και την κατασκευή αντλιοστασίων ψηλότερα ώστε να αποφεύγεται η διήθηση του νερού από τα ασβεστολιθικά, αποτρέποντας τη σκληρότητα στην σύνθεσή του. Κι όλα αυτά, πακέτο μελέτη - κατασκευή, με το κλειδί στο χέρι και με χρηματοδότηση από το τομεακό πρόγραμμα του Υπουργείου! 

Τότε είναι που (επαν)εμφανίστηκε η εναλλακτική της μεταφοράς νερού από τις απέναντι ακτές με αναφορές άλλοτε στις πηγές του Καλαμά κι άλλοτε του Γαλάζιου ματιού, νοτίως των Αγ. Σαράντα. Έκτοτε, κάθε φορά που ζωντάνευε το θέμα κονταροχτυπιόνταν φίλοι και πολέμιοι της λύσης των φραγμάτων με αποτέλεσμα να παγώσει το έργο και να σέρνεται επί δεκαετίες.

Παρά τις εδώ αντιπαραθέσεις, κανείς, ποτέ δεν μάθαμε να διερεύνησε τις διαθέσεις της αλβανικής πλευράς. Κάτι που έκανε τη δεκαετία του 2000, πρωθυπουργός της Ιταλίας ο Μπερλουσκόνι για να πάρει την υπόσχεση από τον Αλβανό ομόλογό του Φάτος Νάνο για τη μεταφορά νερού. Απόφαση που όμως δεν υλοποιήθηκε τότε.

Κανείς δεν μπορεί να πει με βεβαιότητα αν η προχθεσινή ανακοίνωση της ιταλο-αλβανικής συνεργασίας για τη μεταφορά νερού από το Αργυρόκαστρο στην περιφέρεια της Απουλίας, είναι η αρχή μιας εξέλιξης ή ακόμα ένα επεισόδιο στην υπόθεση.