Έναρξη προεκλογικής περιόδου
Είναι όμως προτιμότερο να συμβάλλει κανείς στην λειτουργία ενός μαιευτηρίου ιδεών παρά σε μια εισαγγελική Αρχή, όχι και τόσο αδέκαστη.
Μπαίνουμε σε προεκλογική περίοδο. Ο λόγος γίνεται για τις τοπικές και περιφερειακές εκλογές και όχι για τις βουλευτικές. Παρά το γεγονός ότι η γενική αναμέτρηση θα επηρρεάσει και τις κατά τόπους. Είναι τώρα εκείνη η φάση, που οι επίδοξοι επικεφαλής εξαντλούν μάλλον τη δραστηριότητά τους σε ασκήσεις δημοφιλίας αλλά και στην προσέλκυση πολυσυλεκτικών συμπολιτών ώστε να χτίσουν τις προϋποθέσεις της κάθοδου στον τοπικό, εκλογικό στίβο. Προβεβλημένοι συνήθως, συντοπίτες μας, για άλλους λόγους και όχι για την πολιτική τους δραστηριότητα, προβάρουν το εκλογικό τους κουστούμι. Το ότι η μέθοδος αυτή δεν εμπεριέχει επουδενί εγγυήσεις διοικητικής αποτελεσματικότητας, έχει επανειλλημένα κριθεί.
Μάλιστα, οι προγραμματικές προσεγγίσεις γυροφέρνουν υποχρεωτικά στα κριτήρια εκταμίευσης των χρηματοδοτικών εθνικών και ευρωπαϊκών, αναδεικνύοντας σε μείζον την απορροφητικότητα που γίνεται και η συγκολητική ουσία ανάμεσα στα μέλη των τοπικών, αυτοδιοικητικών Κινήσεων. Παλαιότερα έπαιζαν περισσότερο ρόλο τα κόμματα, τώρα πια, όχι και τόσο.
Εν ολίγοις, αποκαλύπτεται η απουσία οράματος. Λίγο τόχεις; Δύσκολα μπορεί να γίνει συζήτηση «έξω από το κουτί». Κι όπου «κουτί», τα πολιτικά ειωθότα, που αναπαράγονται σε γενικές γραμμές τα ίδια αποτελέσματα, όποιος και να κυβερνάει! Οι διαφορές μικρές, δεν αναιρούν τον κανόνα. Και τα ειωθότα επιβάλλονται από τις προσδοκίες των μεγάλων της αγοράς και όσων κατορθώνουν να ακολουθήσουν, κυριαρχώντας επί κάθε άλλης πλευράς της ζωής και της κοινωνικής δραστηριότητας.
Η περίοδος αυτή θεωρείται προνομιακή ώστε να ενθαρρύνουμε δημόσιο λόγο, που να μην περιορίζεται στην αντιπολιτευτική γκρίνια αλλά να επιδιώκει να περιγράψει μια «ιδέα» για την Κέρκυρα των μύχιων πόθων των Κερκυραίων. Κι αυτό χωρίς να παραβλέπουμε ότι κανείς δεν είμαι άμοιρος ευθυνών για την κατάσταση, στην οποία έχουμε περιέλθει. Βεβαίως και δεν εξαιρείται ο Τύπος, φορέας του δημοσίου λόγου και έτσι και αυτών των αποτελεσμάτων.
Είναι όμως προτιμότερο να συμβάλλει κανείς στην λειτουργία ενός μαιευτηρίου ιδεών παρά σε μια εισαγγελική Αρχή, όχι και τόσο αδέκαστη. Διότι εάν και εφόσον γεννηθούν οι ιδέες που προβάλλουν την Κέρκυρα των επόμενων χρόνων και των προσεχών γενεών, η καταδίκη της μανιέρας, της κενότητας και της εντυπωσιοθηρίας, θα προκύψει εξ αντιδιαστολής, αναπόφευκτα.
