Ωραίες οι θαλαμηγοί, ο κοσμάκης όμως;

Όταν μεθόρμησαν τα φέρι από το Καφέ Γυαλί στο Νέο λιμάνι, πριν από τριάντα χρόνια, η Σπηλιά δέχθηκε ένα πρώτο πλήγμα. Το δεύτερο και καθοριστικό ήλθε σχεδόν ταυτοχρόνως, με τη μεταφορά των εγκαταστάσεων του ΚΤΕΛ στον χώρο της Ένωσης Συνεταιρισμών λόγω της εκτέλεσης έργων αντικατάστασης των δικτύων της ΔΕΥΑΚ στην περιοχή.

Το αναπόδραστο των συνεπειών σε συνδυασμό με την αδυναμία διαχείρισης των μεγάλων δημόσιων κτηρίων έγινε αποδεκτό μοιρολατρικά. Κι ας ήταν προϊόν αποφάσεων της Διοίκησης και όχι θέλημα θεού. Η αδυναμία πρόβλεψης και κυρίως σχεδιασμένης αντιμετώπισης των επιπτώσεων των αλλαγών στην οικονομική μικροκλίμακα, μετέτρεψε την περιοχή σε «πόλη φάντασμα» για δεκαετίες.

Σήμερα, από την Σπηλιά ίσαμε το «Εμπορικό» εξελίσσεται σπονδυλωτό, επενδυτικό σχέδιο για τη μετατροπή του εκεί παραλιακού μετώπου σε μαρίνα μικρών και μεγαλύτερων θαλαμηγών. Και πολύ που άργησε, θα πει κάποιος. Όλες οι εμβληματικές, μεσογειακές παράκτιες πόλεις ακολούθησαν αυτή τη μοίρα, που η οικονομία προστάζει. Η Κέρκυρα άργησε μισό αιώνα και βάλε!

Δεδομένης της φυσιογνωμίας της κατοικημένης πόλης όμως, κρίνεται απαραίτητο αυτήν τη φορά να σταθμίσει η Διοίκηση τις επιπτώσεις αυτών των επενδύσεων τόσο στην Σπηλιά όσο και έως το Μαντούκι, που ας μην γελιόμαστε δεν είναι πια προάστιο, τουλάχιστον με την σημασία που έδιναν στον όρο πριν από έναν αιώνα.

Σ' αυτήν την συζήτηση, που επιβάλλεται να γίνει χθες, και πάντως ταχύτερα από την εξέλιξη των έργων και των παραχωρήσεων/επενδύσεων, απαιτείται η εμπλοκή των εκπροσώπων θεσμών και φορέων ενώ είναι κάτι παραπάνω από βέβαιη η αναγκαιότητα αναθεώρησης του Σχεδίου πόλης με βάση τα διαμορφούμενα νέα δεδομένα και γνώμονα την λειτουργία πρώτα της πόλης και ύστερα της αγοράς (Σ.σ. Με αυτήν την σειρά!).

Άλλως πως, οι συνέπειες των επενδύσεων, που θα αποδειχθούν αδιαφιλονίκητα επικερδείς και αποδοτικές, μπορεί και να φυλακίσουν τους ντόπιους στα ενδότερα των έσω. Αν δεν τους εκτοπίσουν κιόλας λόγω της αύξησης των αξιών.

Εξυπακούεται ότι η παραχώρηση του παραλιακού μετώπου από τον Ανεμόμυλο στις Αλυκές του Ποταμού, από την Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου στον Δήμο πρέπει επιτέλους να ολοκληρωθεί. Κάθε καθυστέρηση, δεδομένων των εξελίξεων, μπορεί και να θεωρηθεί ακόμα και επιλήψιμη!