Ζελένσκι: Αχρείαστος Ήρωας ή Χρήσιμος Ηλίθιος;
Κώστας Βέργος
15 Μαρτίου 2022
/ 12:38
Γράφει ο Κώστας Βέργος
Όπως σε κάθε «πολιτικώς ορθό» κείμενο των ημερών, ο Πούτιν εξορίζεται ισοβίως στον ένατο και τελευταίο κύκλο της Κολάσεως του Δάντη. Το έγκλημά του ο πόλεμος. Χωρίς αστερίσκους.
Επί της ουσίας: Όταν εισβάλλεις πάνοπλος σε μια χώρα, χρεώνεσαι τους βομβαρδισμούς αμάχων, νοσοκομείων, σχολείων, γειτονιών. Χρεώνεσαι και τις όποιες προβοκάτσιες των παραστρατιωτικών ομάδων του αντιπάλου. Χρεώνεσαι και τις απώλειες των δικών σου στρατιωτών που στην ηλικία του έρωτα έκαναν πόλεμο. Χρεώνεσαι και το ενορχηστρωμένο αντι-ρωσικό μένος.
Ποια η θέση, όμως, του Ζελένσκι σ’ αυτή την δραματικά εξελισσόμενη θεία κωμωδία του πλανήτη;
Αυτός ο πόλεμος έγινε για να μπει ή να μη μπει η Ουκρανία στο NATO (ή το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία). Όμως, αν το ΝΑΤΟ δεν είναι ούτε πατρίδα ούτε ιδέα, τότε για ποια πατρίδα και ποια ιδέα θυσιάστηκαν τόσοι άνθρωποι; Προς τι η τόση προσφυγιά; Προς τι η τόση καταστροφή μιας χώρας; Κι αν δεν υπήρχε το ΝΑΤΟ;
(Ήδη ακούω αντιρρήσεις: Το ζήτημα δεν είναι «να μπει κανείς ή να μη μπει» στο ΝΑΤΟ. Το ζήτημα είναι βαθύτερο. Όχι, επιμένω. Το ζήτημα είναι απλό, επιφανειακό, κοινότοπο. Ένας πόλεμος δεν χρειάζεται βαθιές αιτίες. Αρκεί η εικαζόμενη ή πραγματική «παγίδα του Θουκυδίδη». Από αρχαιοτάτων.)
Όταν κατακαθίσει η σκόνη και θαφτεί και ο τελευταίος νεκρός, θα φανεί ότι αυτός ο πόλεμος ήταν ο πιο αχρείαστος πόλεμος. Επομένως και οι ήρωές του αχρείαστοι. Ανάγκη λοιπόν να κατανοήσουμε γιατί έπρεπε να βρεθούμε στα πρόθυρα τρίτου παγκοσμίου πολέμου για να καταλάβει ο Ζελένσκι ότι υπήρξε ένας χρήσιμος ηλίθιος και, ως μοιραίος ηθοποιός του δράματος, να αναφωνήσει προχθές με θυμό: «το ΝΑΤΟ δεν μας θέλει!».
Μήπως, αναρωτιέμαι τώρα, πρέπει σε κάποιον από τους κύκλους της Κολάσεως να τοποθετήσουμε και όσους απεργάσθηκαν αυτόν τον πολύ κερδοφόρο για τους ίδιους πόλεμο χρησιμοποιώντας ένα χρήσιμο ηλίθιο; Αυτούς οι οποίοι κράτησαν το τιμόνι μέχρι τέλους σταθερό και ίσιο, αν και γνώριζαν ότι σ’ αυτό το φονικό τσίκεν-γκέιμ ο Πούτιν ήταν αποφασισμένος να μη στρίψει καθόλου το τιμόνι.
ΥΓ.1: Τσίκεν-γκέιμ (chicken game) είναι το παιγνίδι που παίζουν νεαροί στην Αμερική με δύο αυτοκίνητα να κατευθύνονται ολοταχώς το ένα εναντίον του άλλου. Χάνει ο οδηγός που θα στρίψει το τιμόνι για να αποφύγει τη σύγκρουση. Χάνει, όμως, ή κερδίζει δύο ζωές; Πρόκειται για σύνηθες παίγνιο των διεθνών σχέσεων υπό συνθήκες έντονα συγκρουσιακές.
ΥΓ.2: Το ότι ο Μπάιντεν και το επιτελείο του γνώριζαν την αποφασιστικότητα του αντιπάλου να μη στρίψει το τιμόνι φαίνεται από την επιμονή Μπάιντεν να αναγγέλλει κάθε μέρα την Ρωσική εισβολή.
ΥΓ.3: Ένα δεύτερο τσίκεν-γκέιμ μεταξύ Δύσης και Ρωσίας, (μακροπρόθεσμα) εξ ίσου επικίνδυνο με το πρώτο, παίζεται στο επίπεδο της οικονομίας και των κυρώσεων.
ΥΓ.4: Αντί της Ουκρανικής ή Ρωσικής σημαίας, ο αρθρογράφος του παρόντος έχει υψώσει μια τεράστια λευκή σημαία. Για λογαριασμό και εκείνου του ξεχασμένου αλλά συνεχιζόμενου («βρώμικου» κατά τον ΟΗΕ, με πολλά εγκλήματα και από τις δύο πλευρές και με εκατοντάδες χιλιάδες θύματα) πολέμου στην Υεμένη. (Εκεί η Ελλάς έχει από εξαμήνου υψώσει Σαουδαραβική σημαία και ίσως στο μέλλον φωταγωγήσει πράσινη και την Βουλή. Προσοχή, τότε, στο αιμοσταγές ξίφος της εν λόγω σημαίας!)
ΥΓ.5: Καυστικό σκίτσο των ημερών: Ένα παιδί της Υεμένης, πάνω σε ένα σωρό ερειπίων, έχει υψώσει την Ουκρανική σημαία, με το σχόλιο: «Ίσως έτσι μας δουν κι εμάς».
Επί της ουσίας: Όταν εισβάλλεις πάνοπλος σε μια χώρα, χρεώνεσαι τους βομβαρδισμούς αμάχων, νοσοκομείων, σχολείων, γειτονιών. Χρεώνεσαι και τις όποιες προβοκάτσιες των παραστρατιωτικών ομάδων του αντιπάλου. Χρεώνεσαι και τις απώλειες των δικών σου στρατιωτών που στην ηλικία του έρωτα έκαναν πόλεμο. Χρεώνεσαι και το ενορχηστρωμένο αντι-ρωσικό μένος.
Ποια η θέση, όμως, του Ζελένσκι σ’ αυτή την δραματικά εξελισσόμενη θεία κωμωδία του πλανήτη;
Αυτός ο πόλεμος έγινε για να μπει ή να μη μπει η Ουκρανία στο NATO (ή το ΝΑΤΟ στην Ουκρανία). Όμως, αν το ΝΑΤΟ δεν είναι ούτε πατρίδα ούτε ιδέα, τότε για ποια πατρίδα και ποια ιδέα θυσιάστηκαν τόσοι άνθρωποι; Προς τι η τόση προσφυγιά; Προς τι η τόση καταστροφή μιας χώρας; Κι αν δεν υπήρχε το ΝΑΤΟ;
(Ήδη ακούω αντιρρήσεις: Το ζήτημα δεν είναι «να μπει κανείς ή να μη μπει» στο ΝΑΤΟ. Το ζήτημα είναι βαθύτερο. Όχι, επιμένω. Το ζήτημα είναι απλό, επιφανειακό, κοινότοπο. Ένας πόλεμος δεν χρειάζεται βαθιές αιτίες. Αρκεί η εικαζόμενη ή πραγματική «παγίδα του Θουκυδίδη». Από αρχαιοτάτων.)
Όταν κατακαθίσει η σκόνη και θαφτεί και ο τελευταίος νεκρός, θα φανεί ότι αυτός ο πόλεμος ήταν ο πιο αχρείαστος πόλεμος. Επομένως και οι ήρωές του αχρείαστοι. Ανάγκη λοιπόν να κατανοήσουμε γιατί έπρεπε να βρεθούμε στα πρόθυρα τρίτου παγκοσμίου πολέμου για να καταλάβει ο Ζελένσκι ότι υπήρξε ένας χρήσιμος ηλίθιος και, ως μοιραίος ηθοποιός του δράματος, να αναφωνήσει προχθές με θυμό: «το ΝΑΤΟ δεν μας θέλει!».
Μήπως, αναρωτιέμαι τώρα, πρέπει σε κάποιον από τους κύκλους της Κολάσεως να τοποθετήσουμε και όσους απεργάσθηκαν αυτόν τον πολύ κερδοφόρο για τους ίδιους πόλεμο χρησιμοποιώντας ένα χρήσιμο ηλίθιο; Αυτούς οι οποίοι κράτησαν το τιμόνι μέχρι τέλους σταθερό και ίσιο, αν και γνώριζαν ότι σ’ αυτό το φονικό τσίκεν-γκέιμ ο Πούτιν ήταν αποφασισμένος να μη στρίψει καθόλου το τιμόνι.
ΥΓ.1: Τσίκεν-γκέιμ (chicken game) είναι το παιγνίδι που παίζουν νεαροί στην Αμερική με δύο αυτοκίνητα να κατευθύνονται ολοταχώς το ένα εναντίον του άλλου. Χάνει ο οδηγός που θα στρίψει το τιμόνι για να αποφύγει τη σύγκρουση. Χάνει, όμως, ή κερδίζει δύο ζωές; Πρόκειται για σύνηθες παίγνιο των διεθνών σχέσεων υπό συνθήκες έντονα συγκρουσιακές.
ΥΓ.2: Το ότι ο Μπάιντεν και το επιτελείο του γνώριζαν την αποφασιστικότητα του αντιπάλου να μη στρίψει το τιμόνι φαίνεται από την επιμονή Μπάιντεν να αναγγέλλει κάθε μέρα την Ρωσική εισβολή.
ΥΓ.3: Ένα δεύτερο τσίκεν-γκέιμ μεταξύ Δύσης και Ρωσίας, (μακροπρόθεσμα) εξ ίσου επικίνδυνο με το πρώτο, παίζεται στο επίπεδο της οικονομίας και των κυρώσεων.
ΥΓ.4: Αντί της Ουκρανικής ή Ρωσικής σημαίας, ο αρθρογράφος του παρόντος έχει υψώσει μια τεράστια λευκή σημαία. Για λογαριασμό και εκείνου του ξεχασμένου αλλά συνεχιζόμενου («βρώμικου» κατά τον ΟΗΕ, με πολλά εγκλήματα και από τις δύο πλευρές και με εκατοντάδες χιλιάδες θύματα) πολέμου στην Υεμένη. (Εκεί η Ελλάς έχει από εξαμήνου υψώσει Σαουδαραβική σημαία και ίσως στο μέλλον φωταγωγήσει πράσινη και την Βουλή. Προσοχή, τότε, στο αιμοσταγές ξίφος της εν λόγω σημαίας!)
ΥΓ.5: Καυστικό σκίτσο των ημερών: Ένα παιδί της Υεμένης, πάνω σε ένα σωρό ερειπίων, έχει υψώσει την Ουκρανική σημαία, με το σχόλιο: «Ίσως έτσι μας δουν κι εμάς».
