Φρανσαφρίκ, Γκρεκαφρίκ, Συμμαχία
Κώστας Βέργος
18 Οκτωβρίου 2021
/ 14:02
Γράφει ο Κώστας Βέργος
Ο Φρανσουά Βερσάβ (1945-2005, ονομασθείς και Τσόμσκι της Γαλλίας) εισήγαγε τον όρο Φρανσαφρίκ: η πολιτική της Γαλλίας έναντι των πρώην αποικιών της στην υποσαχάρεια Αφρική.
Με το βιβλίο του ‘Φρανσαφρίκ: το πιο μεγάλο σκάνδαλο της Δημοκρατίας’ (1998), ο Γάλλος πολιτικός ακτιβιστής και συγγραφέας κατέδειξε την μετα-νεο-αποικιοκρατική πολιτική της Γαλλίας και την δομική συνεργασία με τους διεφθαρμένους ηγέτες των πρώην Γαλλικών αποικιών.
(Διαμάντια του αιμοσταγούς δικτάτορα Μποκάσα στον Ντ'Εσταίν, σκάνδαλο γαλλο-αφρικανικής διαφθοράς της ELF, απορροφημένης τώρα στην Total, σκάνδαλο συνέντευξης Bourgi στο Journal du Dimanche, 2011, για τις παράνομες δοσοληψίες Σιράκ και άλλων υψηλά ισταμένων εκατέρωθεν της Μεσογείου.)
Η παγκόσμια προβολή της Γαλλίας, μονίμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, εξαρτάτο πάντα από την προβολή ισχύος της στην υποσαχάρεια Αφρική. (Πέραν των άλλων, αυτό εξασφάλιζε το ουράνιο του Νίγηρα για τους δεκάδες Γαλλικούς πυρηνικούς αντιδραστήρες, από τους οποίους εξαρτάται το 70% της κατανάλωσης ηλεκτρισμού της χώρας.) Από το 1960 μέχρι το 1995, η Γαλλία επιχείρησε 35 στρατιωτικές επεμβάσεις στην Αφρική (μ.ο., μία κάθε χρόνο), όλες κατόπιν επίσημης πρόσκλησης.
Στην τελευταία περίπτωση του Μάλι, από το 2013 μέχρι σήμερα, οι Γάλλοι, με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις SERVAL και ακολούθως BARKHANE, διεξάγουν τον δικό τους πόλεμο κατά της διεθνούς τρομοκρατίας. Κατάφεραν εύκολα στην αρχή να εκδιώξουν τους τζιχαντιστές από την υποσαχάρεια χώρα, οι τελευταίοι, όμως, κάθε φορά, επέστρεφαν δριμύτεροι. (Πρόκειται για τους στρατούς δύο οργανώσεων, υπέρμαχων της Σαρία, που πρόσκεινται στην Αλ-Κάιντα και τον ISIS αντιστοίχως και που ελέγχουν το βόρειο Μάλι.)
Ειρήσθω εν παρόδω ότι οι πρώην Γαλλικές αποικίες του Σαχέλ έχουν, από την κήρυξη της ανεξαρτησίας τους, συνταγματική ρήτρα την Γαλλικής σύλληψης laïcité (διαχωρισμό θρησκείας-κράτους).
Προ δύο μηνών, ο πρόεδρος Μακρόν εξήγγειλε τον τερματισμό της BARKHANE μέσα στο 2022. Θα παραμείνει έτσι επί εδάφους Sahel η υπό Γαλλική διοίκηση – αλλά με πολύ μικρότερη Γαλλική δύναμη – πολυεθνική δύναμη (με Αμερικανική κάλυψη πληροφοριών) Takuba Task Force. Η τελευταία, από τον Μάρτιο 2020, συνδράμει τις δυνάμεις του ‘G5 Sahel’ (Μπουρκίνα-Φάσο, Τσαντ, Μάλι, Μαυριτανία, Νίγηρας) στον πόλεμο κατά των τζιχαντιστών αλλά και έναντι των εντεινομένων τοπικών εθνοτικών συγκρούσεων.
Γκρεκαφρίκ ονομάζουμε εδώ την Αφρικανική πολιτική της δικής μας χώρας μετά την υπογραφή της Ελληνο-Γαλλικής συμφωνίας. Ως Ελλάς καλούμαστε να πληρώσουμε την Γαλλική στρατιωτική συνδρομή στα ελληνο-τουρκικά με την δική μας στρατιωτική συνδρομή στην Αφρική.
( Ίδιας αντίληψης η πρόσφατη στρατιωτική συνδρομή στην σύμμαχο χώρα των Σαούντ και της Aramco, χώρα ακραίων ανελευθεριών και θρησκευτικής μισαλλοδοξίας καθώς και χώρα εμπλεκόμενη με εγκλήματα πολέμου στον βρώμικο πόλεμο της Υεμένης, όπως έχουμε αναπτύξει σε προηγούμενο άρθρο).
Στο Μάλι, παρεμπιπτόντως, ο πραξικοπηματίας πρόεδρος της χώρας, αφού κατήγγειλε προ ημερών στον ΟΗΕ την Γαλλία για ανεπαρκή στήριξη, βρέθηκε σε συνεννόηση με την περιβόητη Wagner (ιδιωτική εταιρεία μισθοφόρων, Ρωσικών συμφερόντων), ξεσηκώνοντας διεθνείς αντιδράσεις.
Αγαπητοί ασκούντες την εξωτερική πολιτική της χώρας μας (και λοιποί του δόγματος του πολέμου ως προπόνησης εν όψει πρωταθλήματος με την Τουρκία), τα πεδία αυτά σάς είναι ξένα και, βεβαίως, ασυμμετρικά πιο απρόβλεπτα από τα πεδία της Μεσογείου και του Αιγαίου. Η εμπλοκή μας γίνεται για να κερδίσουμε αμφίβολους συμμάχους αλλά τελικώς χάνουμε σε διπλωματικό κεφάλαιο πολύ περισσότερα.
ΥΓ1: Το Μάλι, επίκεντρο των συγκρούσεων, έχει, σε σχέση με την Ελλάδα, δεκαπλάσια έκταση, διπλάσιο πληθυσμό και μόλις το ένα δέκατο του ΑΕΠ μας. Δίπλα στις επαύλεις, το μεγάλο μέρος του πληθυσμού ζει σε συνθήκες ανεργίας και απόλυτης ένδειας. Σε τέτοιες συνθήκες, συναντάμε υψηλή παιδική θνησιμότητα, απαγωγές, στρατολόγηση παιδιών, απασχόληση πεντάχρονων σε αυτοσχέδια ορυχεία χρυσού.
ΥΓ2: Η κύρια τοπική εθνοτική σύγκρουση, με εκατέρωθεν μαζικές σφαγές, μαίνεται σήμερα στο κεντρικό Μάλι μεταξύ των κτηνοτρόφων Φουλάνι και των γεωργών Ντογκόνι, οι οποίοι, μέσα στην απόλυτη φτώχεια, διεκδικούν την ίδια ξηρή γη (που λόγω κλιματικής αλλαγής γίνεται έτι ξηρότερη).
ΥΓ3: Σαθρό το επιχείρημα ότι δεν στέλνουμε στα μέρη αυτά κληρωτούς αλλά επαγγελματίες, ως εάν αυτοί, δρώντες στρατιωτικά σε τέτοια ευαίσθητα σημεία του πλανήτη, να μην αποτελούν μέρος της ενεργού εξωτερικής πολιτικής της χώρας μας. (Τώρα πια μετέχουμε δια πυραύλων και λοιπών όπλων – που, βεβαίως, αγοράσθηκαν για την άμυνα της χώρας.)
Με το βιβλίο του ‘Φρανσαφρίκ: το πιο μεγάλο σκάνδαλο της Δημοκρατίας’ (1998), ο Γάλλος πολιτικός ακτιβιστής και συγγραφέας κατέδειξε την μετα-νεο-αποικιοκρατική πολιτική της Γαλλίας και την δομική συνεργασία με τους διεφθαρμένους ηγέτες των πρώην Γαλλικών αποικιών.
(Διαμάντια του αιμοσταγούς δικτάτορα Μποκάσα στον Ντ'Εσταίν, σκάνδαλο γαλλο-αφρικανικής διαφθοράς της ELF, απορροφημένης τώρα στην Total, σκάνδαλο συνέντευξης Bourgi στο Journal du Dimanche, 2011, για τις παράνομες δοσοληψίες Σιράκ και άλλων υψηλά ισταμένων εκατέρωθεν της Μεσογείου.)
Η παγκόσμια προβολή της Γαλλίας, μονίμου μέλους του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, εξαρτάτο πάντα από την προβολή ισχύος της στην υποσαχάρεια Αφρική. (Πέραν των άλλων, αυτό εξασφάλιζε το ουράνιο του Νίγηρα για τους δεκάδες Γαλλικούς πυρηνικούς αντιδραστήρες, από τους οποίους εξαρτάται το 70% της κατανάλωσης ηλεκτρισμού της χώρας.) Από το 1960 μέχρι το 1995, η Γαλλία επιχείρησε 35 στρατιωτικές επεμβάσεις στην Αφρική (μ.ο., μία κάθε χρόνο), όλες κατόπιν επίσημης πρόσκλησης.
Στην τελευταία περίπτωση του Μάλι, από το 2013 μέχρι σήμερα, οι Γάλλοι, με τις στρατιωτικές επιχειρήσεις SERVAL και ακολούθως BARKHANE, διεξάγουν τον δικό τους πόλεμο κατά της διεθνούς τρομοκρατίας. Κατάφεραν εύκολα στην αρχή να εκδιώξουν τους τζιχαντιστές από την υποσαχάρεια χώρα, οι τελευταίοι, όμως, κάθε φορά, επέστρεφαν δριμύτεροι. (Πρόκειται για τους στρατούς δύο οργανώσεων, υπέρμαχων της Σαρία, που πρόσκεινται στην Αλ-Κάιντα και τον ISIS αντιστοίχως και που ελέγχουν το βόρειο Μάλι.)
Ειρήσθω εν παρόδω ότι οι πρώην Γαλλικές αποικίες του Σαχέλ έχουν, από την κήρυξη της ανεξαρτησίας τους, συνταγματική ρήτρα την Γαλλικής σύλληψης laïcité (διαχωρισμό θρησκείας-κράτους).
Προ δύο μηνών, ο πρόεδρος Μακρόν εξήγγειλε τον τερματισμό της BARKHANE μέσα στο 2022. Θα παραμείνει έτσι επί εδάφους Sahel η υπό Γαλλική διοίκηση – αλλά με πολύ μικρότερη Γαλλική δύναμη – πολυεθνική δύναμη (με Αμερικανική κάλυψη πληροφοριών) Takuba Task Force. Η τελευταία, από τον Μάρτιο 2020, συνδράμει τις δυνάμεις του ‘G5 Sahel’ (Μπουρκίνα-Φάσο, Τσαντ, Μάλι, Μαυριτανία, Νίγηρας) στον πόλεμο κατά των τζιχαντιστών αλλά και έναντι των εντεινομένων τοπικών εθνοτικών συγκρούσεων.
Γκρεκαφρίκ ονομάζουμε εδώ την Αφρικανική πολιτική της δικής μας χώρας μετά την υπογραφή της Ελληνο-Γαλλικής συμφωνίας. Ως Ελλάς καλούμαστε να πληρώσουμε την Γαλλική στρατιωτική συνδρομή στα ελληνο-τουρκικά με την δική μας στρατιωτική συνδρομή στην Αφρική.
( Ίδιας αντίληψης η πρόσφατη στρατιωτική συνδρομή στην σύμμαχο χώρα των Σαούντ και της Aramco, χώρα ακραίων ανελευθεριών και θρησκευτικής μισαλλοδοξίας καθώς και χώρα εμπλεκόμενη με εγκλήματα πολέμου στον βρώμικο πόλεμο της Υεμένης, όπως έχουμε αναπτύξει σε προηγούμενο άρθρο).
Στο Μάλι, παρεμπιπτόντως, ο πραξικοπηματίας πρόεδρος της χώρας, αφού κατήγγειλε προ ημερών στον ΟΗΕ την Γαλλία για ανεπαρκή στήριξη, βρέθηκε σε συνεννόηση με την περιβόητη Wagner (ιδιωτική εταιρεία μισθοφόρων, Ρωσικών συμφερόντων), ξεσηκώνοντας διεθνείς αντιδράσεις.
Αγαπητοί ασκούντες την εξωτερική πολιτική της χώρας μας (και λοιποί του δόγματος του πολέμου ως προπόνησης εν όψει πρωταθλήματος με την Τουρκία), τα πεδία αυτά σάς είναι ξένα και, βεβαίως, ασυμμετρικά πιο απρόβλεπτα από τα πεδία της Μεσογείου και του Αιγαίου. Η εμπλοκή μας γίνεται για να κερδίσουμε αμφίβολους συμμάχους αλλά τελικώς χάνουμε σε διπλωματικό κεφάλαιο πολύ περισσότερα.
ΥΓ1: Το Μάλι, επίκεντρο των συγκρούσεων, έχει, σε σχέση με την Ελλάδα, δεκαπλάσια έκταση, διπλάσιο πληθυσμό και μόλις το ένα δέκατο του ΑΕΠ μας. Δίπλα στις επαύλεις, το μεγάλο μέρος του πληθυσμού ζει σε συνθήκες ανεργίας και απόλυτης ένδειας. Σε τέτοιες συνθήκες, συναντάμε υψηλή παιδική θνησιμότητα, απαγωγές, στρατολόγηση παιδιών, απασχόληση πεντάχρονων σε αυτοσχέδια ορυχεία χρυσού.
ΥΓ2: Η κύρια τοπική εθνοτική σύγκρουση, με εκατέρωθεν μαζικές σφαγές, μαίνεται σήμερα στο κεντρικό Μάλι μεταξύ των κτηνοτρόφων Φουλάνι και των γεωργών Ντογκόνι, οι οποίοι, μέσα στην απόλυτη φτώχεια, διεκδικούν την ίδια ξηρή γη (που λόγω κλιματικής αλλαγής γίνεται έτι ξηρότερη).
ΥΓ3: Σαθρό το επιχείρημα ότι δεν στέλνουμε στα μέρη αυτά κληρωτούς αλλά επαγγελματίες, ως εάν αυτοί, δρώντες στρατιωτικά σε τέτοια ευαίσθητα σημεία του πλανήτη, να μην αποτελούν μέρος της ενεργού εξωτερικής πολιτικής της χώρας μας. (Τώρα πια μετέχουμε δια πυραύλων και λοιπών όπλων – που, βεβαίως, αγοράσθηκαν για την άμυνα της χώρας.)
