Στην κιβωτό του Νώε
editorial
05 Ιουνίου 2021
/ 18:02
Ορόσημο ψηφιοποίησης και ατομικής παρακολούθησης, λόγω της επίσπευσης και επέκτασης των τεχνολογικών εφαρμογών επί πανδημίας, θεωρεί την εποχή μας, ο Ισραηλινός ιστορικός Γιουβάλ Νώε Χαράρι.
«Έτσι θα την θυμάται η ανθρωπότητα μετά 50 χρόνια», είπε μιλώντας στον Σκάι (1 Ιουνίου 2021) και την εκπομπή Synthesis. Όλα τα δεδομένα κατατείνουν στην επιβεβαίωσή του ενώ και οι φόβοι του συνομολογούνται από πολλούς άλλους ανθρώπους του πνεύματος, σ' ολόκληρο τον Πλανήτη.
Δεν είναι όμως μόνον αυτό, αν και δεν είναι λίγο. Στις μέρες μας συντελείται μια ποιοτική αλλαγή στο πεδίο της πολιτικής οικονομίας, συναρτώμενη μάλιστα με το παγκόσμιο υγειονομικό πρόβλημα και τους μύχιους, ανθρώπινους φόβους. Η τεχνολογική δύναμη πυρός, προϊόν και αποτέλεσμα της οικονομικής συγκέντρωσης, φιλοτεχνεί έναν άλλο χάρτη του διεθνούς καταμερισμού ισχύος.
Εν πολλοίς ταυτίζεται με τον κλασικό τέτοιο χάρτη, εκείνον που έχουμε συνηθίσει με τις αναφορές στα οικονομικά, το διεθνές εμπόριο και τα όπλα.
Τα νέα δεδομένα όμως είναι αντιστοίχως φοβικά με τις μεγάλες πολεμικές εκατόμβες αφού αναφέρονται σε απειλές στην ανθρώπινη ύπαρξη. Έτσι ερμηνεύεται και το πληθυσμιακό εύρος των σκεπτικιστών απέναντι στην πανδημία και την εμβολιαστική εκστρατεία. Ως απώλεια της εμπιστοσύνης, όρου και προϋπόθεσης λειτουργίας της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας. Οι δηλώσεις επωνύμων δεν αναιρούν αλλά μάλλον επιβεβαιώνουν αυτήν την ατμόσφαιρα.
Η μεγάλη συγκέντρωση κεφαλαίου και πολιτικής ισχύος, σαρώνει και τη μαζική επικοινωνία που δεν γινόταν να γλυτώσει από την ραγδαία και ολιστική, πολιτισμική επέλαση με όρους επικράτησης.
Τα νέα δεδομένα δίνουν μια σφοδρή ποιοτική χροιά στην αντίθεση Κεφαλαίου - Εργασίας με βαθύτερες γεωπολιτικές, περιβαλλοντικές διαστάσεις, αναδεικνύοντας το υπαρξιακό, όπως τότε. Πριν από περίπου 200 χρόνια, όταν δηλ. ξεκίνησαν όλα αυτά και σηματοδοτήθηκαν αρχικώς από τους ναπολεόντειους πολέμους ως την ιστορική θρυαλίδα της νέας τότε πραγματικότητας.
Αυτός ο κύκλος κλείνει ως δικέφαλος, εφιάλτης και όνειρο μαζί στο ίδιο σώμα. Ποιός ξέρει Γιουβάλ τι θάχει απομείνει από το πτηνό σε πενήντα χρόνια; Θάναι χελιδόνι ή μήπως κουρούνα; Κάνε με μάντη, να σε κάνω αφέντη!
